‘Ja, we zien het gebeuren in Gaza: een getraumatiseerd volk reageert op een ander getraumatiseerd volk. Veiligheid en rechtvaardigheid strijden om het hardst. Woede en angst roepen geweld op. En geweld is weer voedsel voor nieuwe trauma’s.’
Een eenvoudig goed idee – doorgeven
Zo voor de kerst wordt in de media en in advertenties weer heel wat vertier voorgesteld als het geluk bij uitstek. Nu heb je daar heel veel soorten van, dus kies maar uit. Eén ervan bestaat uit het eindelijk eens eraan toekomen de vaktijdschriften van ‘jouw club’ grondig te lezen. Niet wegleggen voor na Nieuwjaar, want dan komt het toch niet van.
Renske – haiku
…
Liegen, we doen er allemaal aan?
Denk maar aan het ‘leugentje om bestwil’. En als we kleine kinderen zeggen dat Sinterklaas bestaat en dergelijke. De gelovigen van de Boeddha en de Christus liegen niet. Vroeger biechtten iedere dag men aan elkaar alles op. In het begin leek alles zo onschuldig en zuiver te zijn: immers gaat het om de geest te zuiveren, innerlijke verlichting.
Nathan – Het leven is pijnlijk, nou en?
Wie is er niet gevallen als klein kind op straat? Of niet uitgescholden? En dergelijke!
Maar hoe reageerde jij en de omgeving (opvoeders) daarop?
Wat de wereldliteratuur ons kan leren
Leerzaam moment? Wil de mens wel leren wanneer de wereld veelzijdiger, complexer, mooier maar in verschillende opzichten ook gevaarlijker wordt? Aan die vraag moest ik denken toen ik Opgestaan van de grond van Nobelprijswinnaar José Saramago las. En dat in de tijd van oorlogen van Rusland versus Oekraïne, Israël versus Hamas, burgeroorlogen in Afrika en nieuwe grote geopolitieke conflicten die dreigend hangen aan de horizon. Wat kan de schrijver hier verder aan doen, meer dan het conflict voorspiegelen en naamloos gedode mensen alsnog met ‘hun literaire grafsteen’ tot leven brengen?
Naar een dha(r)mma 2.0?
Maken we niet dezelfde fout als het brahmanisme waar de Boeddha zich tegen afgezet heeft? Een formalistisch boeddhisme creërend met veel rituelen en teksten, uitgevoerd door ‘gespecialiseerde‘ voorgangers of priesters; bombastisch, kleurrijk, mysterieus, maar ook leeg en inhoudsloos?
Better Burma: het verhaal van Joah McGhee
Joah McGhee praat niet graag over zichzelf. Sterker nog, zijn naam is nergens te vinden op de website van de liefdadigheidsinstelling die hij heeft opgericht: Better Burma. Hij wil alleen het verhaal vertellen van de mensen die zijn hart hebben gestolen en die het zwijgen is opgelegd door gewelddadige onderdrukking. Zijn visie: Steun en warmte brengen in het Gouden Land.
Nathan – Het denken
Als we liefde in ons hart hebben, kan het denken niet overheersen. En als we zien en begrijpen dat de denker en het denken hetzelfde zijn, zal er geen sprake zijn van een innerlijke strijd. Dan pas zijn we normaal denkende- en liefdevolle wezens.
‘Het universum geeft en het universum neemt’
De betekenis van gelijkmoedigheid wordt vaak verkeerd begrepen, als zou je zonder emoties zijn, maar dat is natuurlijk niet zo. Die verwarring komt misschien wel door het begrip ‘uitdoven’ dat in het theravāda boeddhisme[1] gebruikelijk is. Uitdoven betekent niet dat er geen emoties zijn, maar het wil zeggen dat het ‘ik’ of het ‘ego’ is uitgedoofd. Je vervalt niet meer in reactieve emoties, want er is geen ik meer dat zich zo nodig wil laten gelden.
Renske – haiku
…
Nathan – Wat is er gebeurd met de geestelijke rebellie van de vorige eeuw?
Jiddu Krishnamurti en Osho (Bhagwan) lieten van zich horen. Bekritiseerden de georganiseerde godsdiensten en de politiek in wereld. Nu lijken we een kant te hebben gekozen. We zijn ergens voor of tegen maar niet tegen de gehele georganiseerde godsdiensten en bekritiseren niet alle politici. Zijn we dan zo besmet geraakt? Zoals iemand besmet raakt door drugs, kiest voor softdrugs of harddrugs.