Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Dertiende jaargang

Geluk

‘Mijn sociale betrokkenheid zit in het bouwen en onderhouden van gemeenschap’

door

In de retraites die Bart meegemaakt heeft in Nederland en de VS ziet hij vooral witte mensen, hoger opgeleid, vrouw. Dat geldt ook voor de begeleiders. Voor Bart is dat onlosmakelijk gekoppeld aan een positie van macht. ‘Als je je als deelnemer nooit gerepresenteerd ziet door leraren of de gemeenschap, dat doet wat met je. Ik zou daar zelf van schrikken, en er niet aan meedoen.’

Boeken – Slikken of Stikken

door

In Slikken of Stikken vertelt Meindert Inderwisch, voormalig N.A.P.-geregistreerd psychotherapeut en twintig jaar werkzaam binnen de G.G.Z.-verslavingszorg, openhartig over zijn verslaving (in remissie) aan slaappillen. Hij kijkt van buiten (psychotherapeut) naar binnen en van binnen naar buiten (als ervaringsdeskundige).

Over de Lotus-soetra (34): de zevende parabel

door

Het is maar een parabel, en parabels moet je nooit letterlijk nemen. Maar je moet zo’n verhaaltje ook niet glimlachend opzijschuiven en denken dat het je niets te zeggen heeft, want dat heeft het juist wel. Parabels vertellen vaak meer dan er op het eerste gezicht, bij eerste lezing, staat. Boeddha zegt aan het einde van zijn parabel: ‘Als ik u zeg dat ik ga sterven en de wereld ga verlaten, heb ik daarmee dezelfde bedoelingen als de geneesheer vader uit dit verhaal’.  

Omgaan met de (eigen) dood.

door

In dit verhaal komt de Boeddha nogal cru over. Eigenlijk geeft hij Kisa Gotami valse hoop. Hij stuurt haar weg om mosterdzaad wetende dat aan de situatie niets te veranderen valt. Hij kan haar zoontje, met of zonder mosterdzaad, nooit terug tot leven wekken, want die macht heeft hij niet. Hij is maar een mens zoals wij, geen god.

Taigu – ‘Onnozele meelopers’

door

Is de atoombom een onderwerp voor boeddhisten? Het enig juiste antwoord luidt: ja, ‘de’ atoombom (er zijn er vele) is een onderwerp voor iedere wereldburger, dus ook voor boeddhisten. Tot voor kort hadden we kunnen zeggen dat niets gevaarlijker is voor de toekomst van de wereld dan wederzijdse nucleaire vernietiging (mutual assured destruction, treffend afgekort als MAD), wanneer de ene mogendheid begint met het afschieten van kernwapens op de ander, en anderen met gelijke munt terugbetalen. Maar bij wie de vlammenzee ziet op Maui (Hawaïi), of in Griekenland, of in Canada of Californië, zou het idee kunnen postvatten dat de opwarming van de aarde een nog actueler vraagstuk is dan een verzengende nucleaire wereldoorlog.

Gedachten (3)

door

Observeer je gedachten. Maar ga er niet in mee. Observeer hoe ze uit het niets ontstaan en vergaan. Hoe ze jouw wereld opbouwen. Hoe ze je elk moment opnieuw laten geboren worden. Herboren laten worden. ‘Weder’-geboren laten worden.

‘Boeddhisme een toevluchtsoord voor de ziel in de 21e eeuw’

door

Nu religieuze banden in de westerse wereld afnemen, is het boeddhisme een spiritueel toevluchtsoord voor velen die op zoek zijn naar antwoorden die verder gaan dan de traditionele religieuze doctrines. Temidden van de existentiële wervelwind vinden de leringen van het boeddhisme hernieuwde relevantie en bieden ze troost aan diegenen die ontgoocheld zijn over orthodoxe religieuze overtuigingen. De reden dat het boeddhisme floreert in zulke contrasterende omgevingen is zijn aanpassingsvermogen en diepgang.

Dick – Bloei

door

Mijn oog viel op een boekenlegger van de hand van onze vriendin Anne-Riet. Zij had er deze prachtige tekst op gezet: Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu? Je zou het niet zeggen maar het is Nederlands, het vroegste Nederlands zelfs. Zo zeiden ze duizend jaar geleden: Hebben alle vogels nesten begonnen behalve ik en jij; wat wachten we nu, ofwel: ‘Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?’. Waarschijnlijk een liefdesliedje. Maar mijn hart sprong ook op, omdat er meteen een overdrachtelijke betekenis in me opborrelde.

Illusie

door

De rest van de vergadering zeg ik bijna niets en luister vooral. Ik voel me onzichtbaar. Alsof er een grote glazen wand tussen mij en dit plaatje staat. Het plaatje waar ik zo graag onderdeel van wil zijn, maar niet kan zijn omdat ik verdwaald ben in mijn eigen landschap.

Dharmaregen

door

Ik woonde ooit een lezing van een filosoof bij over de vraag: waarom zijn filosofen zo gehecht aan hun gedachten? Wat mij vanuit mijn zenachtergrond verbaasde was dat hij die gehechtheid als heel belangrijk ervoer. Het boeddhisme ziet die gehechtheid als een bron van lijden. Filosofen koesteren hun gedachten, bouwen ze zorgvuldig op en toetsen ze aan de vereisten van een heldere redenering. Een filosoof kan niet zomaar eender wat beweren. Filosofie is een boeiende wetenschap.