• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Japans boeddhisme » De functie van een zenmonnik

De functie van een zenmonnik

11 februari 2017 door Zeshin van der Plas

Op onze open dag van het zencentrum in Bemmel kwam tot mijn grote vreugde een Japanse vriend ons bezoeken. Maar zijn komst was iets minder vrolijk dan normaal, hij vroeg mij of ik bereid was de Soshiki-ceremonie (overlijdensceremonie) voor zijn moeder te doen als die overleden was. Het ging niet zo goed met haar en met mijn vriend ging het ook niet zo goed. Het is niet zo vreemd dat hij met dat verzoek bij mij kwam. Ik ben niet meer dan een simpele monnik en dan ook nog een gajin (buitenlander), maar waar moet hij dan heen in Nederland?. Maar ook in Japan zou hij dit verzoek aan mij gedaan hebben. Ooit heeft hij mij het verhaal verteld van de priester in zijn dorp, toen hij nog in Japan woonde.

In zijn dorp had een nieuwe priester zijn intrek in de dorpstempel genomen Hij dronk, was lui en deed de sutra’s in sneltreinvaart om maar snel klaar te zijn. Kortom hij gooide er met de pet naar. Het dorp deed zijn beklag bij het Soto-zen hoofdkwartier en het bericht dat terug kwam luidde: ‘ze hadden er kennis van genomen’. Na herhaaldelijk aandringen kwam het antwoord dat de priester nog niet crimineel genoeg was om hem uit zijn functie te zetten. Het hoofdkwartier meldde dat deze priester een goed instrument voor hen was voor de beoefening van ‘karuna’ (mededogen). Hoe slecht ik de ceremonie ook zal uitvoeren, ze zal altijd vol mededogen zijn.

Toen ik indertijd naar een Japans klooster vertrok had ik geen idee waar ik terecht zou komen, laat staan dat ik wist wat het kloosterleven inhield. Zonder dat ik het inhoudelijk wist was ik aan een opleiding begonnen. Elke Japanner weet dat je voor twee zaken in een klooster kan verblijven. De eerste is de priesteropleiding, en de tweede is een tijdje in retraite gaan. Maar je kunt in Japan niet zo maar in retraite gaan, je moet toestemming van het bedrijf hebben waar je werkt. Bijna niemand vraagt dan ook of hij een paar weken op retraite mag. Als iemand gaat wordt hij meestal door het bedrijf gestuurd om dat hij slecht functioneert. Ook pubers die gezakt zijn voor hun examen worden soms voor een paar weken naar een klooster gestuurd. Veel monniken zijn de maatschappij ontvlucht om hun verplichtingen te ontlopen, ze zijn er niet uit religieuze overtuiging. Ook zijn er monniken die de monniksopleiding volgen om in de voetsporen van hun ouders te treden. Ze worden geacht om de familietempel in hun dorp te gaan leiden. Er zijn talloze redenen waarom iemand zijn hoofd kaal scheert.

En dan wandelt er zo’n Hollandse kaaskop het klooster binnen. Nu had ik het geluk dat er nog een paar buitenlanders in het klooster waren, dus de roshi (zenmeester) kende het klappen van de zweep. Het eerste wat hij vroeg is; “Wil je een kopje thee?”. En vervolgens keuvelden we zo goed als zijn Engels het toe liet, over Hollandse molens, tulpen en de lange relatie van Hollanders met Japan, tussen neus en lippen door vroeg hij wat voor werk ik deed en hoeveel broers en zusters ik had en of mijn ouders nog leefden. Wat ik niet in de gaten had is dat hij de motivatie aan het checken was.

Toen ik in Japan op het vliegveld arriveerde moest ik bij het inchecken ook mijn beroep op geven. Toen ik aangaf geen beroep te hebben riep de douaneambtenaar verbaast uit “How possible?”. Zonder beroep zijn kan niet in Japan. Dus toen ik de roshi vertelde dat ik geen werk had was voor hem duidelijk dat ik voor de monniksopleiding kwam (voor hem wel, voor mij niet). Mijn motivatie wees ook wel in die richting maar wist ik veel dat ik een monniksopleiding van drie jaar (duizend dagen) ging volgen. Er is mij in al die tijd ook nooit expliciet verteld dat ik een monniksopleiding deed. Na de mondelinge “check up” van de Roshi werd mijn doorzettingsvermogen getest. De roshi vroeg uiteindelijk wat ik kwam doen. Mijn antwoord was ‘I like to do zazen’. Nou dat kon, ik werd in de ‘gaitan’ (voorportaal van de meditatiehal) gezet. De monnik die mij bracht legde uit hoe ik moest mediteren en vertrok. Pas om negen uur, na de avondmeditatie, kwam hij naar mij toe om mij naar mijn slaapplaats te brengen. Ik had acht uur aan een stuk in de gaitan gezeten (incl. kinhin). Die test had ik dus ook doorstaan, maar dan wel zonder te weten dat het een test was.

Wat ik tot nu geschreven heb is een inleiding op een vraag die ik de roshi een jaar later stelde. Ik vroeg hem tijdens “kikan” (een soort aanmoedigingstoespraak die de kloosterbevolking moet inspireren): “Wat is de taak van een monnik?’. Zijn antwoord was kort; “He cares for the dead”. En dat is precies wat een monnik doet, ik heb meerdere begrafenissen meegemaakt, de hondo (Boeddhatempel) word dan bijna herbouwd, er word een compleet wit nieuw altaar geplaatst.

Voor de tempel staat het vol met bloemen en het hele gebeuren duurt drie dagen. Maar dat is niet het enige, op een keer zei Kodo-san de toenmalige hoofdmonnik; “You come with me, put Koromo on”. We gingen naar een huis in het dorp waar we met alle egards werden ontvangen. Kodo-san gaf mij een romaans sutraboek en maakte mij duidelijk dat we voor het huisaltaar moesten gaan zitten. Met een penseel maakte hij cirkels in de lucht en we deden wat sutra’s en brandden wat wierook. Op bepaalde tijden moet een monnik een ceremonie voor de voorouders bij mensen thuis doen. Een tempel heeft een grote relatie met het dorp, veel ‘Ihai-tabletten” (doden-bordjes) staan in de ‘Ihaido’ een speciale plek in de tempel, Er worden daar sutra’s voor de overledenen gedaan,

Bij de bordjes staan kommetjes die regelmatig van vers water worden voorzien. Dan is er nog een keer per jaar het obon- en nieuwjaarsfestival waar de tempel een belangrijke rol in speelt. Het obon-festival is een Japanse boeddhistische feestelijk ritueel om de geesten van de voorouders te eren. Een keer per jaar worden de geesten van de voorouders uitgenodigd om terug te keren naar voorouderlijke familie plaatsen. Ze worden bij de begraafplaatsen van de tempel opgehaald en thuis onthaald waar een altaar met lekkere hapjes voor ze klaar staat. Na drie dagen worden ze met feestelijke lantaarns op bootjes, die hen de weg op de rivier naar het dodenrijk wijzen, weer uitgeleide gedaan. Negenenveertig dagen nadat iemand overleden is word er een ceremonie gedaan, op de sterfdag ook.

Kortom een monnik zorgt voor de doden.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Japans boeddhisme, Zen, Zeshin van der Plas Tags: altaar, ceremonie, doden, Japan, opleiding, tempel

Lees ook:

  1. Zeshin – dana en het zorgen voor de doden
  2. Dokusan – een langgerekt ooooo ontsnapte mijn mond
  3. Japanse tempel – ‘Boeddha transformeert zich tot robot’
  4. Doen wat je opgedragen wordt

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
05 feb
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
5 feb 23
05 feb
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
5 feb 23
05 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Tussen gerijmd en ongerijmd vind je de deur naar non-dualiteit
    • De virtuele denkster 407
    • Dick – Leegte die liefde is
    • Wakker Dier prikt romantisch beeld van zuivelsector door
    • Renske – haiku

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens