• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Doen wat je opgedragen wordt

Doen wat je opgedragen wordt

14 september 2019 door Zeshin van der Plas

Waarom ik met zenmeditatie begonnen ben? Een vriend die ik erg waardeerde vond dat het Japans boogschieten wat hij beoefende niks voor mij was. En,… hij had gelijk, een ander is vaak veel objectiever en kan beter beoordelen wat je kunt, zeker als het om aanleg gaat. Hij vond dat ik zenmeditatie moest gaan beoefenen en dat ik van daar uit mijn aanleg wel zou vinden.

Ik ging de eerste les blanco naar binnen, en kwam onmiddellijk mijn ego tegen. We moesten tijdens de loopmeditatie lettergreep voor lettergreep de hartsutra in fonetisch Japans oplezen. Mijn vooroordeel was ‘die zijn volledig van het padje, wat een geitenwollensokken gedoe.’ Maar, ik dacht er achteraan, ‘wat kan mij het schelen ze doen allemaal zo gek en niemand zal kritiek hebben als ik meedoe.’ Ik was op dat moment in staat om mijn vooroordeel opzij te schuiven en te doen wat van mij gevraagd werd. Achteraf heb ik mij wel eens afgevraagd: ‘Als mij dit in een christelijke, hindoeïstische of islamitische setting was overkomen was er dan het zelfde gebeurd?’

Ik denk dat dat van de leraar m/v af zou hangen- als die uit is op haar of zijn gelijk waardoor je afhankelijk word van zijn of haar visie dan zou mijn antwoord zijn: ‘Dat maak ik zelf wel uit.’ Maar als de intentie van de leraar de ontplooiing van ons (beider) inzicht voor ogen heeft omdat haar/zijn bevrijding ook afhankelijk is van de mijne dan kan daar niet anders dan vriendschap uit voort komen. Misschien was ik dan nu wel hindoeïstisch of katholiek geweest, ik denk dat bevrijding het verlangen van elk mens is, bevrijding van een illusie. Vaak ontbreekt het mij aan inzicht hoe hier mee om te gaan. Mijn beste remedie is dan wat ik op de eerste les geleerd heb, gehoor geven aan dat wat van je gevraagd wordt en vaak is dat niets doen, terwijl je handen jeuken en je gedachten twintigduizend oplossingen aandragen. Soms is het op geitenwollensokken rondlopen en een sutra reciteren.

Maar op je kussentje gaan zitten, de juiste houding aannemen zo als mij geleerd is, concentreren op je buik en zelf niets doen, heeft mij altijd goed gedaan. Vanuit deze gesteldheid doe je wat van je gevraagd word, (bijvoorbeeld afwassen) zonder dat ‘het zelf’ zich met het afwassen bemoeit.

Het zelf kijkt naar de betoverende handelingen van het afwassen als toeschouwer, je wast niet af, maar er is afwassen. Dit word gezien als ‘samu’ en is in feite meditatie in actie. En als vanzelf stroom je een andere activiteit in zonder dat zich voor of afkeer voordoet.

Dit in tegenstelling wat men doorgaans gewend is- we zijn gewend om het leven in stukken te hakken, werk en vrije tijd, op woensdag meditatie, vrijdag begin van het weekeinde en zo hebben we ons hele leven ingedeeld en zien het leven niet als eenheid. Als een activiteit in tijd uitloopt komen we in tijdsproblemen bij de volgende activiteit.

Er is mij wel eens gevraagd- wat is de zin van het leven? Wat dacht je van leven?’, leven als geheel kun je volmondig zeggen: ‘Vandaag is een goede dag om te leven?’

Mijn latere leraar heeft zijn hele leven niets anders gezegd dan: ‘Only Doing’ wat één zijn met het totale universum inhoudt. Ja, dat klinkt absurd, maar als je jezelf volledig opzijschuift en alleen maar doet wat je opgedragen word, wil dat zeggen dat je handelingen in overeenstemming met het natuurlijk gebeuren zijn Dan verdwijnt de illusie die je optrekt tussen een illusionair ik en alles wat je als buiten jezelf beschouwt.

Door ons doen en laten aan een illusionair ik vast te plakken beperken onszelf en scheiden ons daarmee af van alles en iedereen. Ik is niet meer dan een concept in je hoofd en wij plakken dat vast aan alles wat we doen. Je bent bakker, coach of docent en je bent goed in wat je doet en je voelt je ook goed. Maar als je wat tegenslag ervaart of niet bereikt wat je voor ogen hebt word je neerslachtig. Je gaat jezelf vergelijken met hen die succesvoller zijn en afgunst steekt de kop op. En binnen de kortste keren ontstaat er een jojo-effect van emoties waar we achteraan hollen om dit illusionaire ik in stand te houden. We willen iemand zijn, het rare is je wilt iets anders zijn dan die je bent, je bent al iemand, en niet zo maar iemand. Door achter een concept, een idee aan te lopen gedraag je je als een bedelaar die om status bedelt. Daarmee loop je jezelf, die je bent voorbij. Het is niet eenvoudig dat ik-concept los te laten, het beste voorbeeld was toen ik in Japan de opdracht kreeg om alle buitenlanders in de tempel te waarschuwen dat er binnen tien minuten een ceremonie zou beginnen. Toen ik Phil, een Australiër waarschuwde was zijn antwoord: ‘I dont give a shit about ceremonies’. Ruim voor tijd ging ik de tempel binnen en Phil was de enige die in de tempel zat, klaar voor de ceremonie. Hij keek mij aan en zei: ‘And I dont give a shit about myself either’.

Dit klinkt natuurlijk mooi maar waar vind je een leraar die op jou en zijn bevrijding uit is. Je kunt natuurlijk op Google kijken en de gratis proefles doen die daar aangeboden wordt.

Je bent misschien van mening dat de prijs van de zencursus staat voor kwaliteit, maar de valkuil is ‘handel drijven’ een deal sluiten, voor wat hoort wat, ik heb zenlessen gekocht ik wil waar voor mijn geld. Maar de effectiviteit van de lessen merk je pas als je aan de cursus begint

Het is zo iets als een mooi, goed aangeprezen koekje zien liggen, voor je er een hap van hebt genomen weet je niet hoe het smaakt. Als je een hap neemt dan is het te laat en zit je weken lang met een vieze smaak in je mond. Of erger raak je verslaafd aan koekjes.

Bij een leraar kiezen zijn naïviteit, gretigheid, gewin, of rust en geluk najagen, de slechtste raadgevers. Begin met je af te vragen ‘wat wil ik, wat zoek ik en is zen daar de beste remedie voor? Als je rust zoekt, laat ik het zo zeggen, duisternis is de voorwaarde om licht te kunnen maken, zo is onrust de voorwaarde voor rust. Nou ja je snapt het wel ongeluk is de voorwaarde voor geluk. Dus als je onrustig bent zul je door zen te beoefenen rustig worden en als je ongelukkig bent zul je gelukkig worden.

Dus als jou rust word belooft dan zal dat wel komen, maar ken je iemand die zonder zich ooit ongelukkig gevoeld te hebben zijn leven heeft geleefd? Vroeg of laat word je ook met onrust opgescheept, rust en onrust zitten aan elkaar geplakt als de voor en achterkant van één munt.

Er bestaan hele goede anti stress workshops en ontspanningscursussen die je door een moeilijke periode kunnen helpen.

Maar zen is een door Boeddha ontwikkelde religie die gericht is op de illusie die je geest je voorspiegelt te doorbreken. Althans dat is mij in een Japans zen-klooster geleerd.

 

 

Categorie: Boeddhisme, Zen, Zeshin van der Plas Tags: boogschieten, Japan, leraar, leven, only doing, tempel, zeshin

Lees ook:

  1. Meneer Orokana
  2. Zeshin – choka & banka de weg van het hart
  3. Zeshin – illusie van dit leven
  4. Slaaf van de vrijheid

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Hans Tilman zegt

    14 september 2019 om 10:11

    Als ik in mijn woonplaats rondrijd, zie ik een scala aan billboards die mij attenderen op het nabijgelegen zencentrum. Ik bezocht ik hun site. Het beloofde is niet mis. Meditatie zou bij mij passen, als ik op zoek ben naar rust, focus en inzicht. Ik kan daar leren omgaan met stress en mij dieper ontspannen. Tjonge, wie wil dit nu niet. Het is niet duur, want maar € 59,- per maand.
    Let op de 9, want een op de marketingpsychologie gebaseerde prijsstelling. Ik kreeg er een akelig gevoel bij. Nu ik jouw stukje heb gelezen, begrijp ik heel goed hoe dat komt. Ik ga daar beslist niet heen. Een kwestie van focus en inzicht?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
26 sep
The Bodhisattva Vows: Making Bodhicitta work in daily life
26 sep 23
26 sep
cursusreeks Dhammakaya meditatie
26 sep 23
27 sep
Online Lezingenserie 'Universele Wijsheid' (2)
27 sep 23
27 sep
Online Service Bibliotheek Stichting Bodhisattva
27 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Boeken – Tot onze grote spijt
    • Onderzoek Ipsos: 1 op 5 jongeren heeft klimaatstress
    • Securitybedrijf vermoedt malafide app in Apple Store gericht tegen Tibetanen
    • Eenheidsbewustzijn: een machtige monistische meme
    • Het jaar 2023 – dag 248 – waterkanon

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.