De campagne tegen de Tibetaanse leider is ontaard in een campagne tegen religie in het algemeen.
Zes juli was de 87ste verjaardag van de veertiende Dalai Lama. Overal ter wereld vierden boeddhisten feest – en zelfs in Tibet, clandestien, want elke viering was streng verboden en de openbare veiligheid was in hoogste staat van paraatheid. Voor de Chinese Communistische Partij (CCP) was de verjaardag een gelegenheid voor meer anti-Dalai-Lama, anti-boeddhistische en antireligieuze campagnes in heel Tibet.
Op veel scholen werden studenten verplicht lessen te volgen over ‘het verklaren en bekritiseren van de reactionaire aard van de veertiende Dalai Lama’. Studenten die zich ziek meldden of anderszins probeerden niet aanwezig te zijn en hun gezinnen werden ontboden op politiebureaus, waar zij verschillende straffen kregen.
In Lhasa en andere steden werden tentoonstellingen over dezelfde anti-Dalai-Lama thema’s georganiseerd. Zij huldigden de vooruitgang van de Tibetaanse Autonome Regio onder China, en schilderden de vorige regering van de Dalai Lama ten onrechte af als een regering die de bevolking in een toestand van slavernij hield.
Hoewel de CCP beweert elke samenwerking met de ‘separatistische Dalai Lama-kliek’ te verbieden, maar de beoefening van godsdienst en boeddhisme toe te staan, verraadden de tentoonstellingen de ware kleuren van de Communistische Partij. Op de tentoonstellingen waren witte borden geplaatst met leuzen als ‘Studenten die in religie geloven zijn ontrouw aan de partij’ en ‘Partijleden geloven in geen enkele religie’. Studenten die de tentoonstellingen bezochten werd gevraagd te tekenen door met de palm van hun hand te drukken. Hieruit blijkt duidelijk dat ‘geloven in religie’ in het algemeen wordt gezien als ontrouw aan de CCP, en niet alleen als steun aan de Dalai Lama.
Bron Bitter Winter https://bitterwinter.org/ccp-celebrates-dalai-lama-birthday-with-anti-religious-exhibitions/
Tantra Hardrock zegt
Ik dacht dat marxisme ervanuit gaat, dat ‘de revolutie’ vanzelf zal komen. Kapitalisme zal zo hevig worden, zo onhoudbaar, dat het vanzelf zal omvallen. En daarna zal men socialistisch worden. Dit gaat vanzelf, denkt men.
Als dat het geval is, waarom dan religie hekelen? Snap je wat ik bedoel? Ze hebben het gelijk toch al hun kant en de revolutie zal toch vanzelf komen? Dan hoef je religie niet te verbieden, dan hoef je slechts te wachten op dat wat zij modernistische emancipatie noemen