Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Columns

Kissing the World: The Universal Ti of the Great Perfection

door

Lama Christopher Wilkinson begon zijn loopbaan in de Dharma op 15-jarige leeftijd met het afleggen van de toevluchtsgeloften van zijn stamleraar Dezhung Rinpoche. In de jaren die volgden introduceerde Dezhung Rinpoche hem bij Geshe Ngawang Nornang, Lama Kalu Rinpoche, Dilgo Kyentse Rinpoche, Nyoshul Khen Rinpoche, en vele anderen. Christopher identificeerde zich vanaf het begin met de Rime Non-Sectarische beweging.

Creativiteit en spiritualiteit (2)

door

Welbeschouwd is ieder mens een kunstwerk op zich. Ik weet werkelijk niet meer wie het als eerste schreef of zei (ik was het zeker niet), maar ik zie er wel wat in: voor het veertigste levensjaar is ieder mens een kunstwerk in wording, en na het veertigste levensjaar een kunstwerk in fase van voltooiing. Zo ongeveer uiteraard, want het komt niet op een jaartje.

Is gelijkmoedigheid saai?

door

Mensen die weinig van het boeddhisme afweten vragen me wel eens: word je niet onverschillig of cynisch als je gelijkmoedigheid verwerft? Alleen al het feit dat deze mensen mij die vraag stellen, toont aan hoe weinig ze mij kennen. Ooit vroeg ik mij ook af of ik niet verschrikkelijk saai zou worden, in het onwaarschijnlijke geval dat ik enige gelijkmoedigheid zou kennen. Bovendien zat ik toen ook met de vraag: als gelijkmoedigheid al saai is, hoe erg moet verlichting dan niet zijn?

VrijdagZindag – Reli-driehoek

door

Religie biedt betrokkenheid op een heilig iets dat de mens overstijgt. Dat overstijgende heilige staat tegenover profane overstijgende verschijnselen. Denk aan dood, ziekte, tijd, natuur, heelal, kwaad, samenleving, zelf. Die maken het leven op allerlei manieren ingewikkeld. Het overstijgende heilige is de bondgenoot in de moeizame omgang met die profane overstijgende gehelen.

Hikikomori en de Shintovloek

door

Een miljoen jonge Japanners leeft in een volledig isolement door de eenzaamheidsstoornis hikikomori. Dat betekent letterlijk; opgesloten in het eigen huis. De lijders zijn onmachtig deel te nemen aan sociale activiteiten en gaan vaak alleen ’s nachts het huis uit om in een avondwinkel eten te kopen. Falen op school of pesterijen door medeleerlingen of leraren zijn meestal de oorzaak. Anderen zien hikikomori als een ultieme poging om te ontsnappen aan het verstikkende conformisme in Japan.

De pijnparadox

door

We bereiden ons voor op gevaar. Op basis van eerder opgedane ervaringen proberen we te voorspellen waar we mogelijk problemen kunnen verwachten, om deze vervolgens te kunnen vermijden of op te lossen. Aanvankelijk ervaren we de werkelijkheid zoals die is, we staan nog volledig open. Door de verhalen die we onszelf vertellen, op basis van eerdere ervaringen, gaan we de werkelijkheid vanuit een model waarnemen.

Leef in het hier en nu!

door

Wanneer we deze spreuk letterlijk zouden nemen, zouden we ons bewustzijn moeten proberen te beperken tot het heersende moment en tot de plaats waar we ons momenteel bevinden… Dit kan echter niet de bedoeling zijn. Dit zou ons geestelijk reduceren tot het evolutieniveau van een dier. We zouden krampachtig moeten proberen te vermijden aan de toekomst te denken. Dit zou desastreuze gevolgen hebben. We zouden niet eens meer onze boodschappen kunnen plannen.