Ondanks bomgordels en kogels blijft het rechtssysteem overeind. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Columns
Edel leven
Kun je het hebben over ‘makkelijke’ en ‘moeilijke’ zen? Misschien wel.
Siddhartha
Ik zou Siddhartha best eens willen kennen
Dat hij gewoon als dakloze, zat in het park
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Toet toet toet, brom, brom, lazarus in je wagen zitten, niks aan de hand. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
De liften werken niet maar maken Chef heel erg gelukkig. Moge iedereen dat zijn, met name jij.
Evam me sutam, aldus heb ik gehoord…
“Zo, monniken, heb ik het veilige, zekere pad, dat met vreugde te begaan is, opengelegd en het gevaarlijke pad afgesloten; de tamme hertenbok weggejaagd en de tamme hinde gedood”
Bodai XVI – ‘De ziel van mijn kom is haar leegte’
De bedelaars zeiden niks maar Bodai, overtuigd van zijn goede antwoord, ziet hoe de zwijgende bedelaars voor hem steeds indrukwekkender worden.
De enormiteiten van Stephen Batchelor
Het boek After Buddhism (2015) van de Britse auteur Stephen Batchelor lijkt in het Boeddhistisch Dagblad bij Edel Maex een warmere ontvangst te krijgen dan bij mij.
DROOM
Hebben droom en levensbeschouwing iets met elkaar?
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Vader en Bambi en de brieven. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Chef is aan de drugs. Moge iedereen gelukkig zijn, vogel. Met name jij, weet-je-wel.
Dana sutra- mag ik overvaren, moet ik dan een cent betalen?
Alle groten der aarde gaven bij voorbaat alles al weg wat ze bezaten vanuit het besef ‘wat werkelijk van jou is kun je niet verliezen’.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Chef is woedend maar zegt toch: moge iedereen gelukkig zijn, met name jij. Vrede en alle goeds.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Blootvoets de stad in, heerlijk. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
In de marge van de samenleving (1)
Op 30 april 2016 maak ik mij los van het dagelijkse leven met al haar routines en vastigheden, om in de marge van de samenleving te voet op weg te gaan naar een bestemming buiten de mij bekende wereld: Trondheim (Noorwegen).
Bodai XV – ‘Ik ben geen bedelaar, maar een monnik’
Dreigend komt de baas op hem aflopen. Verbouwereerd loopt Bodai het marktplein op. Dan klinkt er een stem, die zegt: ‘Dat valt niet mee hè, eerwaarde.’
GELOVIGE
Geen term is de laatste eeuwen zo van betekenis veranderd als ‘gelovige’.
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Zomaar een blije dag. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Het beleid op de snelweg met twee snelheden
Er is in Nederland een diepe generatiekloof ontstaan. De oudere mensen die de oorlog hebben meegemaakt en aan de opbouw van het geruïneerde Nederland hebben gewerkt, hopen van hun oude dag te kunnen genieten. De jongere generaties hebben de oorlog niet gekend en worden meegesleept door de revolutionaire technische ontwikkelingen.
De ultieme vraag van het leven
Ik heb het altijd vreemd gevonden dat mensen in het boeddhisme antwoorden meenden te vinden op uiteindelijkheidsvragen. De Boeddha wijst ze alvast systematisch af. Als iemand er toch mee aankomt dan brengt hij het gesprek heel snel weer down to earth
Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen
Een gewicht van 500 gram is een halve kilo. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Satori, verlichting
We kennen onze dood voordat we sterven,
een oud einde wat ons vertrouwd voor komt.
Satori
Hisamatsu over zen en ontwaken: het leest zo glashelder in een tijd waarin zen onderhevig is aan vertroebeling, aan commercialisering en een noodlottige verstrengeling met een ontspannings- en wellnessoefening genaamd mindfulness.
Bodai deel IVX – ‘Ik ben niet in de wieg gelegd voor monnik’
De wereld schudt op z’n grondvesten een inktzwart gordijn schuift voor de zon, dan is het doodstil.
