Gisteren, zondag, de dag des Here, snuffelde ik in mijn papieren. En kwam onderstaande tekst tegen. Het A-viertje maakte deel uit van andere A-viertjes maar die kon ik niet vinden.
Ik weet niet waarom ik deze tekst ooit schreef over lijden, vernietiging en ondergang, poep en pies, luiers en stank, mogelijk bij het maken van een testament, de voorwaarden van leven, maar ik kan er nu nog wel mee instemmen. Op het lijstje ontbreekt het verzoek van mijn zus die in een Rotterdams ziekenhuis lag. Het personeel was in de veronderstelling dat zij geen familie had en zij hing daardoor aan de achterste mem van de verpleegkundigen. Haar drollen bewaarde ze in een nachtkastje toen ik haar bezocht.
Lees en huiver:
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.