Weet u nog hoe Nederland een paar jaar geleden reageerde op het verhogen van de belasting toegevoegde waarde (BTW) op groenten en fruit van zes naar negen procent? Consumentenorganisaties, huisvrouwen, vakbonden en steuntrekkers protesteerden fel tegen het besluit maar de regering van de Haagse Historicus en Vaste Torenbewoner luisterde natuurlijk niet naar dat gezeur.
Wat horen we toch, zei het groepje Binnenhoffers, met een hand achter een oor, niet-luisterend naar het rumoer in de samenleving. Zijn het knaagdiertjes, daklozen, werklozen, politiemensen, ambulancebroeders, verpleegkundigen, brandweerlui, GGZ ‘ers, die zeikerds? Het verzet nam af en we betaalden braafjes die 3 procent extra. Negen procent toegevoegde waarde op ons eten, je houdt het niet voor mogelijk.
Het is bijna kerst, sprookjestijd. Het geluid van violen, klarinetten, drums, orgelpijpen en harpen daalt neer uit een hemel op ons, burgers en zeikerds. ‘Ik verkondig u met grote blijdschap,’ zegt een tot tranen geroerde Haagse Historicus en Vaste Torenbewoner, ‘dat Wij het voornemen hebben om de btw op fruit en groenten terug te brengen tot nul procent. Eet smakelijk, burgers, blijf gezond.’
De Historicus wordt snikkend van emotie door zijn beveiligers afgevoerd. Op een stuk papier onder zijn arm is de tekst te lezen- nee, niet ‘nieuwe functie’, al zou dat wel hartikke prettig en weldadig zijn voor Nederland, maar ‘effe wat toegeven voor ik het vergeet’.
Deze Goedmoedige Columnist begrijpt er niets van. Wat is er in hemelsnaam- die term is wel toepasselijk met die hemelse muziek, veranderd ten opzichte van een paar jaar geleden? Waarom is die toegevoegde waarde straks nul? Zijn de appels en peren en kroppen sla zo waardeloos geworden, dat ze geen (toegevoegde) waarde hebben?
Het begint te dagen bij deze Goedmoedige. Er is helemaal niks veranderd, een goudrenet is een goudrenet, andijvie andijvie. De Historicus is ook niet veranderd, heeft het niet in zich te veranderen. Mijn alter ego Jacques belt. Hij zegt: veel beloven weinig geven doet de gek in vreugde leven. Hij heeft ook de plannen van de ploeg van de Haagse Historicus gezien. Jacques verdwijnt.
Weet u wat nou het vreemde is, de appeltjes van de Vaste Torenbewoner, die hij in het zicht van camera’s zo graag knabbelt, worden ook voor hem goedkoper. Is dit een vorm van zelfverrijking?
Moedig voorwaarts!
Wouter ter Braake zegt
Ik ben een ‘zeikerd’ en zo met je eens. Ik zou zeggen: ‘zeikerds aller landen verenigt u en laat in uw gezamenlijk, aanzwellende en heftige stroom van ongenoegen deze politicus wegdrijven.