Honderden speciale agenten van de Belgische politie zijn nog steeds op zoek naar de extreemrechtse en zwaar bewapende Vlaamse beroepsmilitair Jürgen Conings (46) die zijn agressie wil botvieren op virologen en wat hij noemt het Belgisch regime. Hij heeft het onder meer voorzien op de inmiddels ondergedoken Belgische viroloog Marc van Ranst bij wiens huis hij is gesignaleerd. Conings liet twee afscheidsbrieven achter en zegt bereid te zijn de gevolgen van zijn haat en agressieve gedrag te aanvaarden.
Het is eenvoudigweg niet te begrijpen dat er mensen zoals Conings zijn die anderen- zeg maar de boodschappers die in de publiciteit komen, letterlijk naar het leven staan omdat ze vinden slachtoffers van de media en de overheid te zijn van onder meer het coronavirus. Die beweren dat het dodelijke virus, dat wereldwijd al aan miljoenen mensen het leven heeft gekost, een verzinsel van een overheid is. En dat bovendien het dragen van mondkapjes en anderhalve meter afstand houden een onzinnige vrijheidsbeperking is.
Maar het kan nog gekker. De top van het Belgische leger veroordeelde dit weekeinde de vele steunbetuigingen die Conings kreeg op sociale media, ook van militairen. Zaterdagmiddag namen in het Belgische Maasmechelen zo’n 150 tot 200 mensen deel aan een demonstratie om Conings te steunen. De mars werd aangekondigd in Facebook-groepen met duizenden leden. Veel demonstranten vinden dat Conings slachtoffer is van de ‘leugens’ van de media en de overheid over onder meer het coronavirus. Ze dreigen in nog grotere aantallen terug te komen.
Mijn boeddhistische leraar zei het al: de geest is een vreemd baasje, gek op sensatie en reuring, in dit geval ook het aankondigen van dodelijk geweld en geloven in complottheorieën. De miljoenen doden wereldwijd bewijzen dat het coronavirus dodelijk is en dat maatregelen zoals het vaccineren, het dragen van mondkapjes en het afstand houden helpen om gezond te blijven en de pandemie te bestrijden.
De broer van mijn vriendin, de kleindochter van zeevisser Thijmen, een ingenieur die zeer op de hoogte was van gevaarlijke stoffen en virussen die ons bedreigen en uiterst voorzichtig in het aangaan met contacten, stierf vorig jaar in een week tijd in een ziekenhuis nadat hij met corona besmet werd door een ander die het niet zo nauw nam met de regels. Hij was een filosoof, zijn hersenen vertoonden zwarte gaten toen hij van de beademingsapparatuur werd afgekoppeld. Vrienden van mij, een echtpaar, stierven enkele uren na elkaar. Een neef zei: oh, het is maar een griepje, tot hij naar adem snakkend in een ziekenhuis belandde.
In mijn eigen virtuele kerkhof dat een jaar geleden in gebruik werd genomen liggen acht verse graven met dierbare doden die zo graag nog hadden willen leven, voor hen worden geen marsen georganiseerd, hun coronadood wordt ontkend. Ze beschikken niet over raketwerpers en geweren, ze waren geen vijanden van de staat of van de media. Ze waren geen lid van een trollenleger, de opruiers en ophitsers met hun eigen fakenieuws en valse hoedanigheden, die anoniem opereren en mensen bedreigen. Het waren doodgewone mensen, door anderen besmet met een dodelijk virus. Naar adem snakkend gestorven, dierbaren achterlatend.
Ik heb het helemaal gehad met de complotdenkers. Vorige week stonden twee bedreigers van Jaap van Dissel van het RIVM voor de politierechter in Den Haag. De advocaten van de twee vrouwen hielden de rechter voor dat hun cliënten in de war waren door een verhuizing en andere persoonlijke omstandigheden toen ze hun misdrijf pleegden. Een van de vrouwen- ze had spijt, vroeg zelfs om hulp om weer normaal te kunnen functioneren. De advocaten schilderden hun cliënten af als zielenpoten. De rechter oordeelde dat het criminelen waren en stuurde ze naar de gevangenis.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Bert Dorrestijn zegt
Ik vraag mij af waar de mensheid op afstevent. Hoop is een gevleugeld ding in ons innerlijk maar wordt soms diep de bodem ingeslagen. De beelden uit de beginperiode van de corona uitbraak staan nog vers op mijn netvlies. De wanhoop ook. De bewondering voor het medisch personeel en de verbijstering over de ontkenners en zogenaamde zelfverklaarde ” vrijheidsstrijders”. De toename van het exstreem gedachtengoed.Het lijden van de zieken. Het verdriet om de overledenen………… het is veel en overspoelt mij na het lezen van dit stukje……… ” Om mani padme Hum”