De laatste dagen word ik gemaand, zo ervaar ik dat, mee te delen of ik teksten van de corona ontkenner Willem Engel in het Boeddhistisch Dagblad zou publiceren. Engel noemt corona een griepje, negeert de door de regering afgekondigde corona maatregelen en roept mensen op de straat op te gaan en te demonstreren tegen corona en de regering. Iedereen die het nieuws volgt weet hoe hij denkt en doet. Tenminste dat denken we, mogelijk weet hij zelf ook dat hij gevaarlijke onzin verkoopt. Sommigen zien hem als sekteleider, een megamafklapper. Anderen vinden dat hij gelijk heeft.
In een column, een column is een met regelmaat verschijnend, kort stukje proza van een bepaalde auteur (de columnist), schreef ik deze week dat ik het opneem voor Engel als hij zijn gedachtengoed wil uiten. Niet omdat ik het met hem eens ben waar het gaat om corona, maar om het instituut vrije meningsuiting kracht bij te zetten. Dat schreef ik als journalist en uitgever.
Vrije meningsuiting vind ik een groot goed waar mensen voor hebben gestreden en dat wij als journalisten moeten bewaken. Dat betekent dus niet per se dat ik het eens ben met Willem Engel, ik weet dat wetenschappers zijn stellingen naar de prullenbak verwijzen als goedkope flauwekul. Zelf vind ik dat hij de levens van anderen bedreigt met zijn ideeën over corona. Maar hij blijft voor mij als journalist een nieuwswaardig fenomeen.
Een lezer vraagt of ik teksten van Engel in het BD zou plaatsen. Dat zal ik zeker doen als dat relevant is in het kader van nieuwsgaring, een van de maar ook belangrijkste taken van een krant. Vorig jaar al publiceerde het BD een nieuwsartikel over een kort geding van Viruswaanzin, de voorloper van Viruswaarheid. Kort geding tegen Nederlandse staat wegens ‘verwoesting economie’ – Boeddhistisch Dagblad
Zou ik Engel een podium geven? In de nieuwssfeer zeker als dat nieuwswaardig is, maar dat is geen podium. Zou ik op de opiniepagina door hem aangeboden tekst plaatsen zodat lezers kennis kunnen nemen van zijn gedachtengoed? Ik wijs dat niet bij voorbaat af. Het BD is een slijpsteen van de geest. Willem Engel is een fenomeen, maar ik deel zijn gedachtengoed niet. Het is aan een rechter te oordelen of ideeën strafbaar zijn, denk maar aan Wilders met zijn Marokkanen uitspraak.
In het verleden hebben we al genoeg vreemde of merkwaardige onderwerpen in het BD gepubliceerd, zoals het bestaan van Sinterklaas (hij bestaat niet maar is er wel) de afbeelding van de Boeddha op de maan, een net in de kamer vanwege G5 straling, wedergeboorte, reïncarnatie, zitten op een kussen om de geest in toom te houden? , een fantaserende Amerikaanse president. Blaartrekkende en koude hellen. Boeddha’s die door de lucht vliegen om mensen bij te staan. Omstreden boeddhistische organisaties, zoals de NKT, moord en doodslag in het boeddhisme, de Dalai Lama die na het raadplegen van een orakel! dat schuddend voor hem lag de beschermende geest Dorje Shugden in de ban deed waardoor kloosters sloten en monniken op straat stonden. Is een orakel vreemder dan Willem Engel?
Het zijn fenomenen, de moeite waard om in een krant als het BD te publiceren, te signaleren. Nieuwsgierig geworden door het in trance verkerende orakel en de Dalai Lama stapte ik in de auto en interviewde Meindert, een aanhanger van Shugden ‘Dorje Shugden verboden, dan neem je toch een andere beschermer…’ – Boeddhistisch Dagblad
en ging in Drenthe op bezoek bij een vermoedelijke boeddhistische nepmonnik die duizenden ganzen van een vergassingsdood redde. Trizin Hof, rinpoche, of zelfbenoemde monnik? – Boeddhistisch Dagblad
Ja, vreemde zaken, uit het leven gegrepen. Het leven is vreemd en de waarheid bestaat niet.
Ik betwijfel of er een boeddhabeeld op de maan staat, weet niet of 5G ziekmakende straling veroorzaakt, maar we brengen het ter kennis aan onze lezers. Zoals ook het bestaan van Willem Engel en zijn recht om voor zijn mening uit te komen. Want daar ging het in mijn column over.
Ik sluit niet uit. In de geschiedenis van het BD heb ik in de loop der tijd drie journalistieke medewerkers de toegang ontzegd. Niet omdat hun teksten mij niet bevielen, maar omdat ze afspraken niet nakwamen of ruziënd over de redactievloer rollebolden en het productieproces in gevaar brachten. Ik plaats ook teksten waarvan ik het met de inhoud niet eens ben. Soms krullen mijn tenen van de inhoud. Ja, Joop, zeg ik dan, je pleit toch altijd voor het recht op vrije meningsuiting, vooruit met die geit.
En ik vermoed dat ik slechts vijf keer sinds het voorjaar van 2012 een aangeboden tekst heb geweigerd en teruggestuurd naar de auteur omdat ze geen toegevoegde waarde had voor mijn krant. De vrije meningsuiting is mij heilig en daar wil ik in het BD uiting aan geven. We doen niet aan boekverbrandingen.
Samenvattend, het is de taak van een dagblad, de journalistiek, om te signaleren, zodat lezers zich zelf een oordeel kunnen vormen. In deze weken voor de verkiezingen doen de media niet anders en komen ook politici aan het woord op wie ik nooit zou stemmen vanwege hun soms mala fide ideeën, vind ik, anderen denken daar anders over.
Objectief
Uit de redactieformule: Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk geëngageerd journalistiek web magazine. De samenstellers vergaren en duiden op een betrokken en frisse manier nieuws en achtergrond over boeddhistische thema’s en inzichten. De uitgever wil daarover een breed publiek informeren.
Nieuwsberichten zijn objectief en geven geen eigen mening weer. Deze artikelen worden als zodanig herkenbaar gepresenteerd. De bron of naam van de maker staat bovenaan het artikel.
Eigen reportages, opiniërende artikelen, rubrieken, geven de mening en belevenis van de schrijver weer. De naam en foto van de maker staat bovenaan het artikel.
Opinieverhalen geven de mening van de schrijver weer, maar hebben niet de intentie kwetsend of beledigend te zijn.
De uitgever en medewerkers van het Boeddhistisch Dagblad © werken volgens journalistieke principes. Zoals het duiden van situaties en het toepassen van hoor- en wederhoor.
Uitgever en medewerkers besteden veel zorg en aandacht aan de inhoud en de juistheid van hun journalistieke productie. Weergegeven op een voor een ieder heldere en begrijpelijke wijze.
Het werk van de medewerkers aan het dagblad wordt beschermd door het Nederlands en Europees recht.
Ger vd Hooft zegt
Op uw mening over Willem Engel wil ik graag reageren.
Voor mij is W.E een persoon die op een correcte ,deskundige en moedige wijze onderzoek doet en het publiek informeert over de misdaden tegen de mensheid en menselijkheid van onze regering.
Het is inmiddels aantoonbaar duidelijk geworden welke omvangrijke schade onze regering in de samenleving heeft aangericht.
Iedereen heeft gelukkig de vrijheid om te denken wat hij wil.. De keuze die ik daarin maak is mijn eigen onderzoek doen. Daarin ben ik tot de conclusie gekomen dat Willem Engel en vele andere wetenschappers op een heldere en vreedzame wijze het op hebben genomen voor de mensheid die op dit moment een onzekere en gevaarlijke tijd tegemoet gaan.
Misschien is het passend om WE eens uit te nodigen voor een interview, als was het alleen maar om misverstanden te voorkomen.
kees moerbeek zegt
‘Voor mij is W.E een persoon die op een correcte ,deskundige en moedige wijze onderzoek doet en het publiek informeert over de misdaden tegen de mensheid en menselijkheid van onze regering.’
Het lijkt me, Ger, dat deze beschuldiging aan het adres van de regering strafbaar is en gevolgen voor je kan hebben.
Lammert Huizinga zegt
Het lezen van lange teksten op internet is iets wat mij meestal niet lukt. Deze keer wel. Dit is een betoog dat mij raakt, prikkelt. Als het iemand lukt om door de massa heen te prikken, uit te stijgen boven de grijze wolken, dan heeft dat nieuwswaarde zonder dat het iets met waarheid van doen hoeft te hebben. Publiceren van nonsens is één ding, aandacht geven aan onzin is iets anders. In het laatste schuilt het gevaar dat kolder een grote vlucht gaat nemen en voor meer mensen dan de uitkramer als waarheid gezien gaat worden. Wat mij betreft is het een grote vraag hoe waarheid en onzin van elkaar gescheiden kunnen worden.
Alweer ‘wat mij betreft’: het antwoord ligt hem in meditatie, diepe meditatie waarin wij de confrontatie met onszelf aangaan.
Erik Hoogcarspel zegt
Net zoals een heroïneverkoper schuld heeft aan de uitwerking van de heroïne, heeft een uitgever verantwoordelijkheid voor wat zhij uitgeeft. Wat wordt uitgegeven bestaat niet alleen uit zakelijke mededelingen maar ook uit retoriek, verleiding, bedreiging en bedrog. De meeste lezers kunnen dit doorzien, maar niet alle. Wie de geschiedenis kent van de comlottheorieën weet genoeg. Het domweg naïef om ongezien alles uit te geven wat er onder je ogen komt. Neutraliteit bestaat niet en woorden kunnen doden, dat heeft de 2e Wereld Oorlog ons wel geleerd.
G.J. Smeets zegt
Mee eens, Erik.
Bovendien, met vrijheid van meningsuiting heeft dit allemaal niks te maken want iedereen en dus ook een W.Engel heeft legio mogelijkheden om de eigen mening te verkondigen. Daar hoeft het BD helemaal niet voor in te staan of te zorgen.
Willy van de Schoot zegt
Iedereen heeft vrijheid van meningsuiting, en zo heeft ook iedereen het recht niet naar agressie te luisteren en zich te vrij te houden van (verbaal) geweld. Ik dacht hier een vreedzame site gevonden te hebben maar ik heb me vergist.
Fred zegt
Haal je in het kader van wat je schrijft over Baudet niet de begrippen mening en feiten door elkaar?
Wat Baudet zei en waar men op reageerde was een onjuist feit. Een leugen slechts bedoelt om te beledigen
Léon zegt
Wie de macht heeft, bepaalt hoever de vrijheid van meningsuiting mag gaan.
Op die manier heeft u meer dan eens een volkomen onschuldige reactie die ik gaf niet geplaatst.
De enige macht die ik als lezer dan heb, is het abonnement weer eens beëindigen.
kees moerbeek zegt
Vrijheid van meningsuiting betekent nog geen wettelijke of andere verplichting voor een ander om deze mening dan ook maar te verspreiden. Er is namelijk ook nog zoiets als vrijheid van pers en overigens bot gezegd ‘maken we dat ieder van ons zelf wel uit’.
Dat iemand van zijn/haar mening vindt dat deze onschuldig is, betekent niet dat de ander het er dan ook mee eens zou moeten zijn. Het is het goed recht van iemand om een andere mening erop na te houden, of er zelfs geen mening op na te houden, of deze niet te geven.
Zo is dit in onze samenleving geregeld, Léon, en wen er maar aan.
G.J. Smeets zegt
Joop,
je bent wat mij betreft nogal warrig. Ik citeer je eigen woorden:
“Zelf vind ik dat hij [W. Engel] de levens van anderen bedreigt met zijn ideeën over corona…”
Vind je dat als uitgever of als journalist van BD of als columnist van de krant wsarvan je zelf uitgever en enige journalist bent? Allemaal niet duidelijk in je bovenstaand stuk.
“…maar hij blijft voor mij als journalist een nieuwswaardig fenomeen.”
Tja, als het je journalist over nieuwswaardigheid gaat is er iets voor te zeggen dat jij als journalist eens praat met een onderzoeker van nep-verhalen en desinformatie. Daar is echt nieuws te vergaren.
Je zegt “Ik sluit niet uit.” Het punt is wat je insluit als uitgever annex journalist.
M.J. Prins zegt
Voor een dagblad: Onthouding van het publiceren van ongeverifieerde of niet te verifiëren als waarheid of leugen verkondigde zaken. Onthouding van publiceren van lasterende uitspraken. Onthouding van het publiceren van harde woorden. Onthouding van publiceren onzinnige bladvulling. … zoiets?
Ik bedoel … vrijheid van meningsuiting is een ding… maar het is niet nodig om iedereen die van die vrijheid gebruik maakt een megafoon te geven. Of ruimte in een dagblad. Toch?