Tina Turner – ‘hoe we kiezen in nare situaties is belangrijk’

Soulzangeres Tina Turner verwierf bekendheid in de jaren zestig met haar optredens met haar echtgenoot Ike Turner. In de jaren zeventig verbrak Tina het contact met haar man en andere leden van de groep na bijna twee decennia van huiselijk geweld en begon een eigen carrière met onder andere hits als Proud Mary.

Ze schreef over die ervaringen met Ike, de mishandelingen, in haar autobiografie I, Tina en de biopic What’s Love Got to Do With It uit 1993. In september 2019 gaf ze een meer openhartig antwoord toen haar gevraagd werd naar haar huwelijk met de in 2007 overleden Ike Turner. ‘Ik denk dat ik me schaam,’ zei ze tegen de The New York Times. ‘Ik heb het gevoel dat ik genoeg verteld heb.’ Het antwoord gaf schijnbaar de pijn weer die ze nog steeds ervaart van het misbruik dat ze decennia eerder heeft doorstaan.

Terwijl haar commentaar licht werpt op de minachting die ze nog steeds heeft voor (het gedrag van) Ike, was er eerder een levensveranderende beweging die ze maakte als gevolg van hun tumultueuze huwelijk. Tijdens een gesprek met The Guardian in december 2020, vertelde de zangeres hoe het boeddhisme in haar leven kwam toen ze het het meest nodig had.

‘Eigenlijk heeft het boeddhisme mij gevonden. Het misbruik dat ik in mijn twintiger en dertiger jaren doorstond was duidelijk voor de mensen om me heen, en op verschillende momenten suggereerde een aantal van hen dat ik het boeddhisme zou leren kennen. Ze zeiden dat het me zou helpen mijn leven te veranderen. Ik dacht dat ik niets te verliezen had, dus probeerde ik het uiteindelijk.’ In de jaren erna bleef ze het boeddhisme praktiseren. ‘Het werkte, het kostte wat tijd om het vertrouwen en de moed te ontwikkelen om eindelijk voor mezelf op te komen. Maar toen ik dat eenmaal gedaan had, verliet ik die ongezonde omgeving op mijn eigen voorwaarden en zonder spijt.’

De zangeres kijkt nu zonder wrok en rancune terug op de tijd met Ike. ‘Ik denk dat het natuurlijk lijkt om slechte situaties of het slechte gedrag van andere mensen te verafschuwen, maar het zit gewoon niet in mijn aard. Ik heb altijd het gevoel gehad dat het belangrijkste niet is wat er met ons gebeurt, het is hoe we kiezen om daarop te reageren. Ik laat negatieve gevoelens los door het belang van vergeving en zelfreflectie ter harte te nemen in plaats van iemand of iets de schuld te geven. Zo heb ik de cycli van negativiteit in mijn leven doorbroken.’