• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Achtergronden » De kaihōgyō – een dodelijke marathon om te ontwaken

De kaihōgyō – een dodelijke marathon om te ontwaken

27 november 2018 door de redactie

De kaihōgyō – een zevenjarige marathon van 1000 dagen – is een van de moeilijkste fysieke uitdagingen ter wereld. Zij is zelden voltooid, en van degenen die falen wordt historisch gezien verwacht om zichzelf te doden. Waarom nemen de Japanse boeddhistische monniken deze bijna onmogelijke uitdaging dan toch aan?

Deze marathon kan alleen worden uitgevoerd door boeddhistische monniken die behoren tot de Japanse boeddhistische Tendai-sekte en duurt duizend dagen, verspreid over zeven jaar. De monniken krijgen geen medaille of lintje maar tegen hen wordt gezegd dat ze bij voltooiing een beter begrip van het universum krijgen.

De kaihōgyō vindt plaats op de berg Hiei, die uitkijkt over de oude hoofdstad van Japan, Kyoto. De slopende marathon wordt uitgevoerd in de loop van zeven jaar, met elk jaar een ander regime. In het eerste jaar moet een monnik elke dag 30 kilometer afleggen gedurende 100 opeenvolgende dagen. Ze zijn niet vrijgesteld van werk in de tempel waardoor er weinig tijd overblijft om te slapen. Het parcours is zwaar, de monniken rennen niet alleen elke nacht de 30 kilometer maar stoppen en bidden ook bij de ongeveer 260 verschillende heiligdommen langs de weg.

Monniken die deze dodelijke marathon lopen passeren ook een aantal ongemarkeerde graven uit de 19e eeuw, monniken die zichzelf van het leven beroofden omdat ze de uitdaging fysiek niet waar konden maken. Ze herinneren de hedendaagse deelnemers aan de ernst van kaihōgyō. Aan het einde van het eerste jaar – de eerste 100 dagen – mag een monnik zich nog terugtrekken. Als ze echter besluiten om op de 101e dag van de marathon verder te gaan mogen ze niet meer stoppen. Als ze falen eist de traditie dat ze hun eigen leven nemen. De berg Hiei ligt bezaaid met graven van monniken die de uitdaging niet aankunnen, maar geen enkele dateert van later dan de 19e eeuw.

Als de monnik ervoor kiest om door te gaan, is het patroon van de marathon de komende twee jaar lang net als het eerste jaar: 30 km per dag gedurende 100 opeenvolgende dagen, biddend bij heiligdommen in de hele berg, en het verzorgen van hun taken in de tempel. Vervolgens moet de monnik voor het vierde en vijfde jaar gedurende 200 opeenvolgende dagen 30 km per dag afleggen. Daarna volgt misschien wel het moeilijkste aspect van deze praktijk.

Na het vijfde jaar van de marathon moet de monnik de dōiri uitvoeren, een afmattend negendaags ritueel. Dat bestaat uit een periode van negen dagen zonder voedsel, water en slaap. De monnik zit in een tempel op de berg Hiei non-stop een mantra te reciteren. Twee andere monniken zijn bij hem en zorgen ervoor dat hij niet in slaap valt.

Als monniken erin slagen om deze beproeving te doorstaan, dan kunnen ze aan het zesde jaar van kaihōgyō beginnen. Gedurende 100 opeenvolgende dagen moet de monnik 60 km lopen. In het zevende en laatste jaar moet de monnik de eerste 100 dagen elke dag 84 km afleggen, waarna de lengte de rest van het jaar afneemt tot ‘slechts’ 30 km per dag. Tegen het einde van de zeven jaar heeft de monnik ongeveer een afstand gelopen die gelijk is aan de omtrek van de aarde.

De krankzinnige mentale en fysieke inzet die nodig is om de kaihōgyō te voltooien, maakt het tot een van de meest uitdagende taken in de wereld. Deze prestatie is zo moeilijk dat slechts 46 monniken sinds 1885 de marathon hebben voltooid.

Waarom gaan monniken deze uitdaging aan?

De meeste lopers trainen voor hun marathons, maar met kaihōgyō is dit principe omgekeerd – de marathon zelf is in plaats daarvan het trainen van de monnik om verlichting te bereiken. De veeleisende fysieke en mentale taken die met kaihōgyō worden geassocieerd zijn bedoeld om inzicht te geven in de vergankelijke, lege natuur van het lichaam en het zelf.

Tijdens de negendaagse periode van dōiri in het midden van kaihōgyōgyō sterft de monnik symbolisch. Nadat ze uit deze staat van pseudo-dood zijn gekomen, worden ze herboren, een schone lei voorstellend met een nieuw begrip van de tijdelijke aard van het leven en het zelf. Uiteindelijk is het doel van kaihōgyō het trainen van monniken in hoe ze anderen tot ontwaken kunnen brengen.

Bron BNN.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, Boeddhisme, Japans boeddhisme Tags: doiri, duizend dagen, Hei, marathon, ontwaken, sterven, symboliek, training, wereld rond, zelfdoding

Lees ook:

  1. Heilzame en onheilzame structuren van groepen
  2. Beeld stervende Boeddha als amusement
  3. ‘Mijn beste! Nu begint het bij je te dagen dat je sterft! Je gaat deze wereld verlaten’
  4. Herinneringen aan Harada Tangen roshi – subete yoshi – alles is goed

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Horan zegt

    28 november 2018 om 10:50

    De naam van de berg is Hiei.

    We hebben de naam van de berg veranderd in Hiei.
    redactie BD

  2. Piet Nusteleijn zegt

    28 november 2018 om 14:38

    Complete waanzin dus…
    Een beetje oefening is nog daar aan toe…
    Een gewone marathon, 42km. en 195 meter, moet nog wel kunnen.

Primaire Sidebar

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 14 augustus 2022
    Kum Nye Dancing zomerserie | Online | vanaf 14 aug
  • 19 augustus 2022 - 21 augustus 2022
    Retraite weekend | Vreugde van zijn: gelukkig zijn | Live | 19-21 aug
  • 22 augustus 2022 - 26 augustus 2022
    3-daagse boeddha vakantie
  • 26 augustus 2022 - 28 augustus 2022
    Retraite weekend | Liefde en Compassie voor jezelf en anderen | Live| 26-28 aug
  • 29 augustus 2022
    Discovering Buddhism open Class
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De rafelkant van onze democratische rechtsstaat – Deel 1

    Kees Moerbeek - 7 augustus 2022

    De auteur signaleert een onontkoombare overgang naar een staatsgrenzen overstijgende vervlechting van belangrijke leefomstandigheden op economisch, cultureel, klimatologisch en technologisch gebied. Het verlies van houvast dat dit veroorzaakt valt samen met het verlies van de bescherming door de verzorgingsstaat. Dit wordt verergerd door de onverschilligheid in leidende politieke en economische kringen ten opzichte van de onzekerheid die de veranderingen oproepen. De weerstand die dit alles opwekt neemt op veel plaatsen onder invloed van populistische en autoritaire bewegingen ‘de vorm aan van een afwijzing van anderen, andersdenkenden en andersverschijnende mensen.’

    Woef hé…een signalering

    Erik Hoogcarspel - 4 augustus 2022

    Georg Luck (1926 – 2013) was hoogleraar aan de Universiteit in Baltimore, Verenigde Staten in de klassieke cultuur en talen. Aan het einde van zijn carrière heeft hij op verzoek van een collega een studie uitgevoerd naar een heel aparte groep van filosofen, de cynici. Het wordt cynicus is afgeleid van “hond”, kynos. Deze “honden” predikten voor het volk en leidden talentvolle leerlingen op.

    De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.

    Rob van Boven en Luuk Mur - 2 augustus 2022

    De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.

    Crisis op crisis

    gastauteur - 1 augustus 2022

    Stel dat de vooronderstelling dat de mens beschikt over een vrije wil nu eens niet waar blijkt te zijn terwijl ons wetstelsel daar wel vanuit gaat en daarmee aansluit bij het vrije-markt-denken, het kapitalisme. En als dat niet waar is of maar heel beperkt, wat betekent dat dan? Dat er zoiets als een vrije wil bestaat is een aanname, een geloofsartikel.

    Narrative self en experiential self: hoe begrip van meditatieonderzoek beoefenaars kan helpen op hun pad

    gastauteur - 31 juli 2022

    Ik gebruik wel eens het beeld van een motor met zijspan. Als je geen meditatiebeoefenaar bent dan zit het narratief achter de stuur en de directe ervaring in het zijspan. Door beoefening kan je dat omdraaien, kom je ‘in’ de ervaring. En als je het narratief toch nodig hebt, dan zet je hem in. Waarvoor het ook helpt is dat mensen het niet meer zo vervelend vinden wanneer ze niet opmerkzaam zijn omdat ze begrijpen waar het narratief mee bezig is. Zo voorkom je de opbouw van aversie tijdens het mediteren.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Meester Minder licht zijn verlichting door
    • Het jaar 2022 – dag 220 – afwachting
    • Boeddha in de bajes – levenslang
    • Halte Hertenkamp – Door wie laat ik me gek maken? Stil water
    • Edel – Vrijheid

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens