De hommel, de moeder en de hond.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ik hou het kort vandaag. Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van lijden, haat en gehechtheid.
Soms raak ik in gesprek met mensen over het onderwerp religie, en wat mij dan raakt is het stempel dat het christelijk instituut op onze samenleving heeft gedrukt. Veel mensen geloven nog steeds in een ‘god’ die een soort Sinterklaasgod is, een persoon die het goede vertegenwoordigt.
Ik las het en huilde en lachte tegelijk. In een flits werd helder hoe ik me kan laten vallen. Keer op keer op keer.
Hoe moet je zen beoefenen vanaf je ziekbed? De veertiende-eeuwse Japanse zenmeester Bassui kreeg deze vraag ooit per brief door een patiënt voorgelegd.“Wie is hij die ziek is?”, schreef hij terug. “Wie is hij die zen beoefent? Iemands gehele zijn is de Grote Weg. Deze Weg is naar zijn inhoud inherent rein en overstijgt alle vormen. Is er hierin enige ziekte?”
