Of misschien schuilt er niets achter maar verlangen we domweg naar versluiering.
Wie God niet zoekt is God niet kwijt. Wie niets meer zoekt is niets meer kwijt.
Was ik maar vast uitgedoofd, zei de vulkaan, en spuugde lava naar de maan.
Eerst maak je je los van de borst. Dan maak je je los van de natuur. Dan maak je je los van je religie. Daarna maak je je los van het losmaken. Ten slotte maak je je daar ook nog van los.
“Spiritualiteit is geen plek waar je verblijft, geen toestand waarin je verkeert. Het is beweeglijkheid, lichtvoetigheid.”
Wie zuiver geluk zoekt, loochent zijn lijden. Wie totale onthechting zoekt, loochent zijn verlangens.
Sunyata-sunyata of de leegte van de leegte.
Wie van Mara naar Boeddha overloopt, van gehechtheid naar onthechting, van de vorm naar de leegte, die verruilt het ene nest voor het andere.
Uit gehechtheid in onthechting, uit onthechting in het Tja, en ten slotte uit het Tja.
Dit verzwakt zijn verlangens en verdiept zijn rust. Het ondermijnt zijn kennis sneller dan hij bij kan leren.
