‘Hielenlikker!’ riep Linji. ‘Mattenstikker!’ gilde de oude man terug.
De meester riep: ‘Oud wijf!’ ‘Stokstijf!’ gilde Puhua, en lichtte zijn hielen.
De meester zei: ‘De lentezon breekt door en niemand werpt een schaduw.’
Mijn meesterschap is als een mistbank die oplost in het eerste licht.
De dans ontsprongen, ofwel het einde van het heen en weer. Laatste van drie lofliederen op niet-weten. ♪♪♪
