Na de opname gaat de situatie snel bergafwaarts. Ze komt in een groep met ernstig gedragsgestoorde jongeren, waar ze ook weer slachtoffer wordt van seksueel grensoverschrijdend gedrag van een groepsgenoot. De dader was al bekend hiermee en was mede om die reden gesloten opgenomen. Het gedrag van het meisje wordt steeds extremer. Ze gaat zichzelf snijden met scheermesjes en mesjes van puntenslijpers en moet vaker in het ziekenhuis opgenomen worden, omdat ze met opzet batterijen inslikt.
Een fantasie over de mens als onderdeel van het proces van wordingsdrang
Adam en Eva kwamen ook voor de vraag te staan hoe ze moesten overleven, toen voor hun het paradijs voorbij was. De vanzelfsprekendheid van het -in-de-wereld-zijn- was voorbij. Het kwam nu aan op keuzes maken, daadkracht tonen. Hun kinderen lieten al zien wat dat kan betekenen. Broedermoord was het gevolg, omdat machtsuitoefening een optie was geworden. Leven vanuit de LH betekent dat je gaat voor je eigen belang, je gebruikt en manipuleert de wereld en je hebt nog slechts gefragmenteerd moreel besef. ‘Ben ik mijn broeders hoede?’; zo praat Kaïn zichzelf goed.
‘Een poging vanuit de linkerhersenhelft om bewustzijn te begrijpen’
Bij een conceptueel bewustzijn is er bij ons het gevaar dat we daar waarheid aan gaan toekennen, terwijl dat wat waar is enkel is toe te kennen aan wat we met onze rechterhemisfeer waarnemen als ervaring. Voorbeelden genoeg tegenwoordig in de westerse wereld die laten zien wat er gebeurt als het model van de L.H. tot waarheid verheven wordt. Denk aan het toeslagenschandaal.
Mark Rutte: ‘We hebben het verkeerde model gebruikt’.
Na de monsterzege van BBB bij de laatste verkiezing begonnen de inspanningen om deze partij in een kwaad daglicht te stellen, waarbij kennelijk alles geoorloofd is. In het radioprogramma De Nieuws BV kreeg Marcel van Roosmalen de lachers op zijn hand door de BBB te vergelijken met de Joodse Raad in de Tweede Wereldoorlog, omdat ze zullen moeten gaan meewerken aan de eliminatie van de boeren.
Massaclaim tegen het falende Jeugdbeschermingssysteem
Er is al jaren veel kritiek op de Raad van de Kinderbescherming, de Veilig Thuis organisaties en de Gecertificeerde Instellingen (GI’s). Kern van de kritiek is dat er onzorgvuldig onderzoek gedaan wordt, waarbij veelal feiten niet van meningen en roddel en achterklap worden gescheiden en dat op basis van dit non-onderzoek maatregelen genomen worden.
Verdraagt liefde tegenstellingen?
Vooral in een liefdesrelatie lijkt het toch essentieel om elkaar juist te ontmoeten in wie we werkelijk zijn. Het zou jammer zijn als we van elkaar denken te houden op basis van elkaars image. Hoe willen we dan in een dergelijke liefdesrelatie kunnen voelen dat er van ons gehouden wordt?
Linkerhemisfeer domineert – een catastrofale weg
We leven steeds meer in een materialistische wereld gericht op nut en macht, met hebzucht als doorlopende achtergrond motivatie. Afleiding is inmiddels vooral een noodzakelijkheid, waardoor het een gevangenis is geworden. Volle brede aandacht voor de natuur, elkaar, de omgeving kunnen we niet meer opbrengen.
De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling
Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.
Kan je jezelf dom leren?
We hebben twee hersenhelften en deze hebben ieder een eigen manier om de wereld te begrijpen. De rechterhersenhelft (R.H.) beleeft de werkelijkheid rechtstreeks en de linkerhersenhelft (L.H.) maakt zich een voorstelling van de wereld en probeert vanuit die voorstelling de wereld te begrijpen. De wereldbekende psychiater en filosoof Iain McGilchrist* heeft er zijn levenswerk van gemaakt om de (samen)werking van deze twee asymmetrische hersenhemisferen te onderzoeken.
Dertig zetels in de peiling voor de partij ‘functie elders’.
Volgens de laatste peiling (18-12-2022) van Maurice de Hond zou Pieter Omtzigt, van de virtuele partij ‘functie elders’, dertig zetels krijgen, tenminste als hij zou meedoen. We denken dat de Nederlandse burgers het politieke moddergevecht zo zat zijn, dat ze bij het maken van hun keuze uitkomen bij iemand die wel integer is en wel met empathie en respect de dialoog aangaat.
Een schokkende ‘behandeling’ in de gesloten Jeugdzorg
Er zijn de afgelopen jaren tientallen slachtoffers gemaakt in deze instelling. De hulpverleners accepteren geen klachten van ouders. Bij klachten dan worden kinderen en hun ouders als tegenstander gezien en worden ze bestreden zonder empathie en zonder enig gevoel van verbondenheid. Dit verhaal gaat over het gebruik van macht van hulpverleners om hun doelgroep te ‘helpen’. Het motto is kennelijk: als je niet doet wat volgens onze normen goed is, dan gaan we je straffen. Als je je gaat snijden, dan gaan we je straffen door de benodigde zorg te onthouden.
De Linkerhersenhelft kent zijn plaats niet meer
In onze westerse samenleving is een situatie ontstaan waarbij de modellen belangrijker gevonden worden dan de werkelijkheid zelf. Anders gezegd: de ambtenaar vindt de werkelijkheid van de vakman met de praktijkervaring maar een beetje suf en dom.
De tweede kamer is oorlogsgebied en de wereld draait door, nog wel
Het krachtenspel in een gezin of een groter systeem is vergelijkbaar met wat er zich afspeelt binnen een individu.
Wantrouwen in Nederland
Alles is toegestaan om de ander kapot te maken. De Tweede Kamerleden vullen het gebrek aan inhoud met obligate betogen waar niets van te maken valt. Het enige dat blijft hangen zijn opmerkingen als “vriend van Poetin”, “klimaatfascist” en “onwelriekende reuzel”. De voorzitter kan het niet meer bijhouden. Het zijn hoogtijdagen voor extremisme in ons parlement.
Eten kopen of het huis verwarmen
De politiek demonstreert op pijnlijke wijze hoe we functioneren vanuit een besef van ‘ik-tegen-de-wereld’. Er wordt met elkaar omgegaan vanuit de overtuiging dat ze elkaars tegenstanders zijn en men vraagt zich af hoe de ander kapot gemaakt kan worden. Samenwerking bestaat nauwelijks, hoewel men wel steeds doet alsof.
De kinderen hebben nu rust nodig. Over ouderverstoting.
De kinderen waren 5 en 4 jaar toen de moeder vertrok met de kinderen. Ze wilde niet langer als slaaf behandeld worden door haar man. De kinderrechter besliste dat het woonverblijf bij moeder was, er kwam een bezoekregeling met vader en er werd opgelegd dat de ouders mee zouden doen aan ouderbemiddeling. De bemiddeling werd geen succes en ook een tweede en derde poging mislukte. Toen kwam er een melding bij Veilig Thuis door de vrijwillige jeugdhulpverlening.
Een verslaving maakt meer kapot dan je lief is
De verslaafde hoeft zijn eigen onmacht niet onder ogen te zien en duikt weg van ons gemeenschappelijk probleem door de kwestie van schuld te introduceren. Dat wordt dan het gecreëerde probleem waar we eindeloos mee kunnen blijven stoeien en zo pakken we het wezenlijke probleem niet aan. Namelijk dat we vooral nemen en meer nemen en vergeten te geven.
Polarisatie
Kan het zo zijn dat we met dit kabinet een dictatuur hebben zonder dat we het doorhebben? Is onze democratie slechts een sprookje waar we nog in geloven? Of zitten we nog in een proces dat dit kabinet bezig is onze democratie stuk te maken?
‘Er gaat ook veel goed’ – het relaas van foute beslissingen
In de jeugdbeschermingsketen werken organisaties als Veilig Thuis, de gemeente, de politie, de Raad voor de Kinderbescherming, de gecertificeerde instellingen, de kinderrechter en de jeugdhulpverlening als collega’s met elkaar samen. Waar dat toe kan leiden willen we hier aan de hand van een casus bespreken.
Voor kinderen is een heel dorp nodig (2)
We houden van categorieën. Deze ouders zijn fout, en die pleegouders zijn goed. Zou het kunnen zijn dat er bij die foute ouders ook sterke punten zijn? En kan het zijn dat pleegouders ook hun problemen hebben? Wat voor boodschap krijgt een kind dat bij de ouders weggehaald is, bijvoorbeeld vanwege de toeslagenaffaire. Je ouders zijn slecht, fraudeurs, oplichters. Je bent nu bij ons en wij zijn goed?
Voor kinderen is een heel dorp nodig (1)
We zijn van mening dat de groei van het aantal gezinnen dat te maken krijgt met jeugdhulpverlening, vrijwillig of gedwongen, iets zegt over onze samenleving en dat hier veel te weinig oog voor is.
De WIL van Arthur Schopenhauer
Volgens Schopenhauer wordt de WIL voorstelling. De voorstelling is de dagelijkse werkelijkheid. De werkelijkheid, die daar achter ligt, is niet stoffelijk, maar mentaal volgens hem. Wellicht is het juister om te stellen dat die werkelijkheid niet waarneembaar en niet definieerbaar is.
Zelf als ondefinieerbaar fenomeen
Wie je bent laat zich niet definiëren in statische termen, we zijn juist dynamisch als een soort toverbal. Des te meer we ons ontgeloven, des te meer oorspronkelijk we reageren op situaties, zoals we op dat moment, zonder cliché gedachten, cliché aannames en cliché oplossingen.
Oordeel als wapen
Doordat we patronen zien die er in werkelijkheid niet zijn, bedenken we verhalen die niet op feiten gebaseerd zijn. Het is ons geloofssysteem waar vanuit we de wereld benaderen.
