Egocentrisme overwinnen vraagt veel tijd, boeddhisme is daar al vijfentwintig eeuwen mee bezig. Dit besef verruimt mijn ‘hier en nu.’
Iets over tijd (1) – Gestolen tijd
Sinds de digitale revolutie is zelfs onze zogenaamd ‘vrije tijd’ niet meer echt van ons. Zomaar wat rondlummelen is ‘verloren tijd.’ Tijd moet nuttig besteed worden, geconsumeerd via spelletjes, films, avontuurlijke weekends en reizen naar verre bestemmingen. Liefst all-in.
De kunst niet te zijn
‘Ik heb besloten dat ik vanaf vandaag niet meer ben.’
‘Bedoel je dat je weggaat?’
‘Waarom zou ik nog moeten vertrekken als ik niet ben?’
De man in de machine in onze geest
Nog altijd ben je hip als je een apparaat van Apple koopt, en getuig je van goede smaak. Met je aankoop van een zo technologisch superieur ding neem je deel aan een rituele inwijding in de wereld van de paar uitverkorenen die de formule voor succes en geluk kennen.
De kunst van het geluk 2
Een mooie boeddhistische term die ik pas recent leerde kennen is ‘het veld van verdienste.’ Hoe meer positieve daden we stellen, hoe groter ons ‘veld van verdienste.’ Dat veld groeit enkel als onze positieve daden het gevolg zijn van een morele training en niet van tijdelijke goede bedoelingen.
De kunst van het geluk 1
Nieuw, positief gedrag inoefenen vraagt om volgehouden overtuiging. Om te beletten dat onze overtuiging slinkt, kunnen we een gevoel van hoogdringendheid opwekken, als besef van onze eindigheid. De uitdaging wordt dan dat we elk moment benutten om te doen wat goed is voor onszelf en voor anderen.
Wees een wolk
wolken komen en gaan
Westers boeddhisme 3
Westers boeddhisme zal een nieuwe transformatie zijn. En liefst een herbronning, zoals de christelijke mystici een herbronning waren voor het middeleeuwse christendom en er sinds de jaren zestig een veel persoonlijkere, minder dogmatisch beleving van het christendom is ontstaan.
Westers boeddhisme 2
Westers boeddhisme, praktijk van spiritueel individualisme of de vierde omwenteling van het wiel?
Westers boeddhisme
Ik ben het grotendeels oneens met de reactie van Henk Molenaar, op de stelling na dat boeddhisme (vaak) misbruikt wordt door oplichters. Maar zijn commentaar stimuleerde me wel om vragen uit te werken waarop ik al jaren broed: hebben we een westers boeddhisme nodig en zo ja, waarin verschilt het dan van zijn oosterse oorsprong?
Zelfopoffering
Een paar dagen geleden besefte ik dat ikzelf in feite niet de behoefte heb om langdurende relaties te bewonderen. Ik zie vaak vooral sleur en berusting. Of de regressie van de man die zijn vrouw aanspreekt met: ‘Zeg moeke, waar heb je mijn hemd gelegd?’
Wie neemt hier eigenlijk de beslissingen?
Er is een oud resultaat van neurologisch onderzoek dat pas nu aanvaard wordt omdat het zeer verontrustend is, het stelt namelijk dat we helemaal niets beslissen op basis van onze ratio. Het haalt daarmee ook ons idee van een eigen vrije wil compleet onderuit.
Vertrouwen en overgave
We leven in een wereld van illusies, de schijnwereld van ons ego. Een volledig, vrij bewustzijn zoals dat van een Boeddha lijkt onbereikbaar. Elke keer als ik tot inzicht kom, is dat voor even, meteen neemt een nieuwe illusie mij te grazen. Elk verlangen om te ontsnappen draait uit op een nieuwe teleurstelling, mijn ego is zo sterk dat oude gewoonten en illusies telkens weer de overhand nemen.
Transformeren
De boeddhistische leraar Jack Kornfield beschrijft vier principes die leiden tot een transformatie van onze geest. Eerst en vooral is het nodig dat we de realiteit erkennen zoals ze is, niet zoals we zouden willen dat ze is.
Moeten we streven naar het hogere?
Of moeten we de diepte in?
Schrijven op een fractie van een millimeter van de leegte
In het zenboeddhisme is een van de voornaamste mogelijkheden om verlicht te worden het besef van wat leegte is. Leegte is de volheid van het leven, ervaren door een open geest. Een geest die alle concepten durft laten varen. Alle voorstellingen van de realiteit en alle te strak geplande activiteiten creëren een kloof tussen ons en de realiteit.
Mildheid en meedogenloosheid
Vanavond drong het pas volledig tot me door dat ik dit leven misschien niet lang meer aankan. Ik wil waardig sterven en misschien is euthanasie dan de consequentie. Ik besefte dat ik ook mijn nabestaanden daarop moet voorbereiden.
Het mysterie van Reinstübli
De ontknoping kwam achteraf in een mail van de Australische vrouw. Het bleek om een workshop Tantrisch boeddhisme te gaan, met nadruk op de praktijk. De vrouw en haar partner waren de begeleiders, en de vier andere mannelijke deelnemers kregen een intense training op maat aangeboden.
De gespleten geest
Wie jong, hoog opgeleid en goed omkaderd is, kan het zich permitteren om in een geglobaliseerde, high tech wereld te leven. De rest voelt zich bedreigd door een onpersoonlijke, vervreemdende, onwetend en machteloos makende wereldorde.
De lessen van corona
We zijn nu massaal solidair met elkaar. We vergeten graag dat we mentaal nog steeds niet rijp genoeg zijn om ook solidair te zijn met moeder natuur en haar flora en fauna.
De lessen van corona
Waarom kunnen we de lucht enkel vrijwaren van het fijnstof van vliegtuigen als een virus ons dwingt om aan de grond te blijven?
Waar is het ego van mijn vader gebleven (3) – geworteld zijn
We slagen er in het Westen in om zelfs ‘mindfulness’ te herleiden tot een begrip en een techniek om ‘stress te reduceren.’ Onze cultuur koestert de mythe van individueel succes. ‘You can make it.’
Het kind met ons oorspronkelijke gezicht
Wat we zowel in het persoonlijke als in transpersoonlijke stadium kunnen, is onze ervaring en kennis even ’tussen haakjes te zetten’ en onze situatie neutraal proberen te beschouwen.
De herontdekking van de natuur
Al in 1991 schreef de bioloog Rupert Sheldrake ‘De wedergeboorte van de natuur.’ Daarin staan inzichten die we ons blijkbaar nog altijd eigen moeten maken. Dat we ons als mens boven de natuur plaatsen waardoor we het vanzelfsprekende recht lijken te hebben om deze planeet ongestraft leeg te plunderen en te vergiftigen.