Negentien jaar geleden was Jurme Wangda de enige Tibetaan in Ottawa, Canada. In 1959 vluchtte hij samen met landgenoten op tienjarige leeftijd uit Tibet naar India. Armoede en honger in een vluchtelingenkamp leidde uiteindelijk tot een hang naar het geven van onderwijs. Tijdens zijn tijd in India was hij een kind-monnik, een arbeider, een bodyguard van de Dalai Lama, een geoefend judo beoefenaar en een leraar.
Tegenwoordig is hij voorzitter van de Ottawa Friends of Tibet (OFT), negentien jaar geleden opgericht. Wangda zegt dat de Dalai Lama hem gevormd heeft. ‘Toen ik jong was, had ik een heleboel woede en wrok richting de Chinezen. De Dalai Lama vertelde me dat we elkaars standpunt moeten begrijpen. Door onderwijs, mededogen en denken over andermans behoeften, hielp hij me om een beter persoon te worden. Dit was een vorm van groot onderwijs.’
In 1996 raakte Wangda geïnspireerd door de boodschap van de Dalai Lama van mededogen en actie. Wangda, zijn vrouw Angela, en een groep gepassioneerde supporters vormden de liefdadigheidsvereniging Ottawa Friends of Tibet. Wangda: ‘Wij zien het lijden van mensen in Tibet en in Tibetaanse vluchtelingenkampen in India en Nepal. We willen hen terug betalen voor de vele kansen die wij kregen.’
Inmiddels heeft OFT partnerschappen aangegaan met andere hulpverlenersinstanties en zorgt het voor geld om voedsel, kleding, huisvesting, onderwijs en gezondheidszorg voor verweesde en berooide Tibetaanse kinderen, die in het Maitreya huis in Delhi, India wonen. Twee jaar geleden werd een eigen onderkomen gebouwd. Ook verleende OFT financiële steun aan de bouw van een kindertehuis in een Tibetaans dorp. Hoewel de Chinese regering onlangs alle privaat gesteunde weeshuizen gesloten heeft, blijven de beurzen in stand die worden verstrekt voor middelbaar schoolonderwijs. En ondersteunt het monniken bij de herbouw van hun verwoeste kloosters in Nepal.
Twaalf jaar geleden benaderde OFT de Dalai Lama voor een nieuw project. Zijn antwoord: armoede en ontoereikende behuizing laat de oudere Tibetaanse vluchtelingen die hem in 1959 naar India volgden in de kou staan. Ze zijn niet in staat om voor zichzelf te zorgen en hebben geen kinderen om die zorg te verlenen. Er zou een senioropvang moeten komen, zei de Dalai Lama.
De Tibetaanse regering in ballingschap schonk het land in Kalimpong, India, naast de Tibetaanse boeddhistische tempel en dicht bij de westerse en Tibetaanse medische centra. De financiering van het project was een enorme uitdaging voor de OFT; er was in totaal een bedrag van $200.000 nodig. Dat geld kwam er en tien jaar na het opperen van de plannen staat er en complex met woningen voor achtenveertig senioren, waarvan de gezondheid, comfort en sociale leven sindsdien sterk zijn verbeterd. OFT heeft een nieuwe standaard neergezet voor ouderenzorg in India.
Bron BNN.
