• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Interviews » Zuster Vitalis – ‘je moet het de plek geven die het toekomt, loslaten’

Zuster Vitalis – ‘je moet het de plek geven die het toekomt, loslaten’

31 januari 2017 door Joop Ha Hoek

Ieder mens zoekt naar geluk. Zuster Vitalis, achtennegentig jaar geleden geboren als Lena Daas, vond dat geluk in het klooster van de rooms-katholieke congregatie van de zusters Franciscanessen van Etten. Ongeveer negen jaar geleden kwam de kloosterling in aanraking met het zenboeddhisme. Het gebed met onuitgesproken woorden maakte plaats voor stille meditatie.

‘Het geloof in God is altijd de grondslag van mijn bestaan geweest. Daardoor kon ik leven zoals ik doe. Door de jaren heen is mijn geloof bewuster geworden. Ik leef meer in het nu en probeer niet te blijven hangen in dingen die voorbij zijn. Negativiteit is er overal. Daar spreekt de Boeddha ook over. Hij heeft het over de pijn van het leven, samsara. Aan alle kanten wordt aan mensen getrokken. Hun gedachten worden chaos, het leven een warboel. Het gaat erom hoe je met dat alles om probeert te gaan. Je moet het de plek geven die het toekomt, loslaten. Dan kom je tot acceptatie en rust.’

‘Ik was 21 toen ik intrad in de congregatie in Etten. De zusters Franciscanessen kende ik al voor mijn intrede, omdat in dat gebouw ook de kweekschool ’t Withof was gevestigd waar ik mijn opleiding tot lerares heb gevolgd. Tot mijn 65ste heb ik, met een onderbreking van een paar jaar, toen ik novicemeesteres was, voor de klas gestaan. Aan leerlingen in hogere klassen gaf ik tekenles. Daar heb ik altijd veel plezier aan beleefd en veel van geleerd. Kinderen zijn zo open en eerlijk dat ze je op je nummer kunnen zetten zonder dat het kwetsend is. Zelf kwam ik uit een goed en warm gezin. Mijn ouders waren lieve, hardwerkende mensen. Mijn vader en broers verbouwden vlas. Ik had een mooie, onbezorgde jeugd. Met de maatschappij had ik hoegenaamd geen problemen. Toch voelde ik dat mijn toekomst, mijn bestaan, in het klooster lag. Ik kan niet goed uitleggen waarom, vroeger noemden ze dat roeping. Maar ik voelde me er gelijk thuis en heb er nooit een dag spijt van gehad.’

‘ Het gemeenschapsleven, de vriendschap en onderlinge steun, trekt mij. Het kloosterleven geeft mijn eigen leven diepgang, rust en energie. In het klooster heb ik veel gelezen. De meeste boeken gingen indertijd over heiligen, later was er in kerkliteratuur meer aandacht voor andere culturen en religies. Nu lees ik veel boeddhistische boeken. Op dit moment Zendbrieven van de benedictijner monnik Willigis Jäger. In die teksten vind ik mij erg terug. Zoals hij filosofeert over belangrijke spirituele thema’’s en de vraag wat er na de dood is. Vorig jaar was ik ziek, iedereen, ook ikzelf, dacht dat ik zou sterven. Maar ik was helemaal niet bang, hoewel de dood toch iets angstigs heeft. Ik heb in mijn leven geprobeerd te doen wat ik moest doen en ik besef dat het niet afgelopen is met de dood. Zoals Jäger het beschrijft: Het leven eindigt nooit.’

‘Binnen onze congregatie wordt de belangstelling voor andere geestelijke stromingen aangemoedigd. Een jaar of negen geleden schreef ik mij in voor een vierdaagse retraite zenboeddhisme. Wat ik in die vier dagen beleefde raakte mij diep. Zo intens, dat ik me een jaar later weer inschreef voor een tweede retraite. Als kloosterling mediteerde ik natuurlijk al. Op basis van dikke religieuze boeken die je, zeker in het begin, per se moest gebruiken. Door het zenboeddhisme maakte ik bewust kennis met de stilte, zomaar zitten en je hoofd leegmaken. Eigenlijk wordt het leeggemaakt. Ik werd er door gepakt. En ik was niet de enige. Na die retraites kwam een groepje nonnen elke maand in het stiltecentrum van het klooster een middag bijeen om gezamenlijk te mediteren.’

‘Elke dag begin ik met een half uur zenmeditatie. Maar voordat ik zit doe ik mijn eigen rituelen. Ik zet een klankschaal en een icoon op tafel en een kleine globe verlicht mijn kamertje. Zo voel ik mij verbonden met alle levende wezens in het universum. In de meditatie richt ik mij op m’n ademhaling. Ik verenig me met alles wat leeft. Planten, dieren, mensen, het kindje dat net geboren is, met zijn geboorteschreeuw. De stervende, die zijn laatste adem uitblaast. Mijn religie en het zenboeddhisme zijn verweven met elkaar. Ik was altijd al erg gelukkig in mijn geloof. Maar het boeddhisme is een verborgen rijkdom die mij toevalt. Daar ben ik erg blij mee. Voor mij is de tijd van woorden voorbij, het zijn er genoeg geweest. Het zenboeddhisme heeft mij verstild, zou je kunnen zeggen. Ik hou van die rust, die diepe stilte, de leegte.’

‘Als ik bid of mediteer ben ik ervan overtuigd dat er niets van mijn goede intenties verloren gaat. Dat mijn wensen, positieve gedachten, mijn gebeden, door de trillingen in de lucht misschien wel Azië bereiken. Ze hebben zoveel kracht, het zijn zoveel goede gevoelens. Het boeddhisme heeft mijn religieuze beleving, maar ook mijn leven, verrijkt en verdiept. Ik zou het niet graag willen missen. Ik kom er ook zoveel mij bekende dingen in tegen. Het achtvoudige pad heeft voor mij veel overeenkomst met de acht zaligheden in de Bergrede uit het evangelie waar ik mee grootgebracht ben. Boeddha zegt ook dat je een zuivere geest moet hebben en dat zijn achtvoudige pad de weg is om dat te bereiken.’

‘ Ik bewonder de oprechtheid in andere mensen. De geweldlozen, zoals Mahatma Ghandi, Martin Luther King en Mandela. Ze handelden zoals ze dachten, vanuit hun innerlijk. Mijn vader vond ik ook een oprecht, wijs mens. Diepgelovig. Hij had een religieus prentje waar hij vaak naar keek. Maar, zei hij, als we in de hemel komen dan schouwen we in de waarheid. Ik ben die woorden nooit vergeten. Als we het boeddhistische nirvana bereiken, zo stel ik me voor, zien we ook de werkelijkheid. Hoe dingen en zaken werkelijk zijn.’

‘Na een cursus gevolgd te hebben in het klooster ben ik mandala’s gaan tekenen. Cirkels die de kosmos uitbeelden, het oneindige met een middelpunt. Een keer in de zoveel tijd komt een aantal zusters van de congregatie bijeen om te tekenen. Ieder doet dat op haar eigen manier. Niet alle zusters zijn er even bekwaam in. Maar daar gaat het ook niet om. Het maken is voor mij puur meditatie, tijdens het tekenen wordt er niet gesproken. Ik word daar erg rustig van omdat ik van stilte houd. Van tevoren weet ik niet wat er uit mijn potlood komt. We maken die mandala’s op basis van een tekst die door een van ons uitgekozen is. Soms zijn het boeddhistische teksten. Na afloop bespreken we onze ervaring tijdens het tekenen, dat is nog belangrijker dan het maken zelf. Het brengt ons tot het besef wie wij werkelijk zijn. De mandala’s bewaar ik. Zet er een klein tekstje bij om de essentie weer te geven. Kijk, hier, een doordenkertje. “Als je haast heb neem dan een omweg.”

‘Ik streef er naar om oprecht en zuiver te leven. Zonder omwegen en bijbedoelingen. Dat is voor mij een levensopgave. Maar dat is niet altijd makkelijk. Ook ik bespeur na al die jaren, ik ben al bijna honderd, dat mijn ego nog steeds opspeelt en soms mijn doen en laten bepaalt. Dat ik dan even van dat mooie pad afdwaal. Maar telkens kan ik de beoefening herbeginnen. Dat is het mooie van dat boeddhistische pad.’

Dit interview verscheen eerder in het magazine Vorm&Leegte, een uitgave van uitgeverij Osaka in Rotterdam en maakt deel uit van een serie over juist levensonderhoud, een van de aspecten van het achtvoudige boeddhistisch pad. De in het artikel geschetste omstandigheden kunnen zijn gewijzigd.
Omslag beeld Wennie de Haan.

 

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Interviews, Zen Tags: Boeddhisme, Boeddhisme Festival, dood, geloof, godsdienst, kerk

Lees ook:

  1. Boeddhistische BBS in Sri Lanka: moslims en christenen het land uit
  2. Wil de echte Zen opstaan
  3. Boeddhisme op de Jozefschool Muiden en Weesp – verbinding en verbeelding
  4. TV – de Boeddhistische blik – loslaten in liefde

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Anne Krikke zegt

    31 januari 2017 om 23:34

    Prachtig interview van een bijzondere vrouw!

  2. Viraya zegt

    1 februari 2017 om 08:29

    Wat een prachtverhaal, heel erg mooi!

  3. Carmen zegt

    1 februari 2017 om 14:36

    Ik voel me verbonden met zuster Vitalis door het lezen van dit artikel.

  4. Marijke zegt

    1 februari 2017 om 14:58

    Heel mooi om dit te kunnen en mogen lezen

  5. heidi zegt

    2 februari 2017 om 20:39

    dank je wel zuster Vitalis, erg herkenbaar!

    jouw openheid en het beschrijven van jouw levenspad,
    verwondering en respect hiervoor.

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
24 mrt
Zen Weekend
24 mrt 23
26 mrt
Kum Nye Yoga op Zondag Serie | Online | Start 26 maart
26 mrt 23
26 mrt
Filmmiddag
26 mrt 23
26 mrt
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
26 mrt 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Het jaar 2023 – dag 66 – vlokjesneeuw

    Joop Ha Hoek - 7 maart 2023

    KNMI regen en natte sneeuw. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.

    Spelen met oneindigheid, verrassende figuren en patronen

    Erik Hoogcarspel - 6 maart 2023

    Hoe zit het nu met het oneindige? Om te beginnen merkt Zantema op dat er verschillende soorten oneindigheid bestaan. Als voorbeeld noemt hij het zogenaamde Hilbert-hotel, vernoemd naar de wiskundige David Hilbert. Dit is een denkbeeldig hotel met oneindig veel kamers. Als deze allemaal bezet zijn en er meldt zich een nieuwe gast, dan zou hij of zij op het eerste gezicht geen kamer kunnen krijgen. Dit lukt echter wel met een bepaald trucje: laat iedere gast verhuizen naar de kamer ernaast. Deze is er altijd, anders zouden er niet oneindig veel kamers zijn. De eerste kamer komt dan vrij.

    Hoe zen is Zuid? De weg van de vier geloften met een bus vol ikken.

    Erik Hoogcarspel - 2 maart 2023

    De schrijfster, Hanneke Dijkman, is lerares zenmeditatie en woont in Rotterdam Zuid, in de wijk Vreewijk. Als Rotterdammer vraag je je dan af zen in Zuid ‘ken dit wel?’ Zuid is namelijk het jongste en armste deel van de stad, de plaats waar in het begin van de vorige eeuw arme landarbeiders uit Zeeland en Friesland kwamen wonen om in de haven te werken. De Rotterdammers aan de linker Maasoever hadden het toen over de ‘boeren’, die een geit op zolder hadden en in klederdracht liepen. Dit is natuurlijk nogal overdreven, maar Zuid heeft de reputatie van een verzameling probleemwijken nooit helemaal van zich af kunnen schudden.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Ksaf – De drie biggetjes van het ego
    • VrijdagZindag – Speel goed
    • China opent onderzoekscentrum in bezet Tibet om ‘nationaal bewustzijn’ onder Tibetanen te bevorderen
    • Tussen punt en lichaam vind je de deur naar non-dualiteit
    • Het jaar 2023 – dag 82 – eekhoornsindestad

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens