Geloof, in levensbeschouwelijke zin, zonder hoop is naar mijn mening krachteloos en uiteindelijk tot uitdoven gedoemd. Hoop doet niet alleen leven, het geeft ook het geloof bestaansrecht. En liefde zonder hoop leidt tot wanhoop, droefenis en verlies van levenslust. Waarom nog geloven of liefhebben wanneer er geen hoop meer is?
ik ben ervan overtuigd dat er met “geloven” niets mis is. Ongeacht wat of waarin je gelooft. Maar houdt het vloeibaar! Dat wil zeggen: laat het niet tot absolute zekerheid verworden. En voor zover ik weet is er maar één manier om dat vloeibaar houden te bereiken en dat is door te twijfelen.
Als de Boeddha een mens was en geen uit een of andere hemel neergedaalde god en het boeddhisme dus geen godsdienst is, waarom wordt er dan in de suttas regelmatig over goden en godheden gesproken?
Dalai Lama: ‘ Als je het boeddhisme volgt met alleen maar geloof, zal het boeddhisme niet lang meer hebben.’
Een van de dames reageert direct: ‘Maar dat kan toch helemaal niet? Katholieken en Protestanten denken toch heel anders over het avondmaal?’
Henk van Kalken. ‘Wat bezielt het ene mens om het andere opdringerig voor te willen schrijven wat wel en wat niet mag? Vooral, en in de eerste plaats: Geloof.’
Alle wijsheid gaat voorbij. Misschien mag je wel mee.
Laos heeft de vrijheid van godsdienst vastgelegd in de grondwet. De autoriteiten noemen het christendom in een traditioneel boeddhistisch land een buitenlandse religie en zeggen dat christenen uit hun dorpen moeten verhuizen.
