Waarin we ontdekken dat non-dualisme geen droge kost is.
Lekker of vies?
Meester Tussen zegt:
Denken in termen van dit tegenover dat is dualistisch. Dualistisch is een ander woord voor simplistisch. Neem nou het onderscheid tussen lekker en vies.
Wat lekker is als je dronken bent is je vies als je nuchter bent of omgekeerd.
Wat lekker is tijdens je zwangerschap is vies na je bevalling of omgekeerd.
Wat lekker is als je het herkent is vies als je niet weet wat het is of omgekeerd.
Wat lekker is bij het opstaan is vies bij het slapengaan of omgekeerd.
Wat lekker is in het donker is vies in het licht of omgekeerd.
Wat lekker is als kind is vies als volwassene of omgekeerd.
Wat lekker is in gedachten is vies in de praktijk of omgekeerd.
Wat lekker is voor maden is vies voor mensen of omgekeerd.
Wat lekker is als je heet bent is vies als je koud bent.
Wat lekker is als je honger hebt is vies als je vol zit.
Wat lekker is voor de een is vies voor de ander.
Wat lekker is met de een is vies met de ander.
Wat lekker is in de ene cultuur is vies in de andere.
Wat lekker is in het ene opzicht is vies in een ander.
Wat lekker is kan tegelijkertijd best vies zijn.
Wat niet vies is hoeft nog niet lekker te zijn.
Lekker vies!
Niets is goed of slecht van zichzelf, dat maakt het denken ervan, zei Shakespeare. Of maakte zijn denken dat ervan?
Niets is lekker of vies van zichzelf, dat maakt het denken ervan, zeg ik hem na. Of maakt mijn denken dat ervan?
Bestaan lekker en vies in werkelijkheid of alleen in onze beleving? Zijn het woorden of zaken? Kenmerken ze het object of het subject? Zijn ze relatief of absoluut?
Of is het onderscheid tussen relatief en absoluut, tussen object en subject, tussen woord en zaak, tussen werkelijkheid en beleving ook weer dualistisch?
Tussen lekker en vies vind je de deur naar non-dualiteit.
