‘Ik heb net mijn smokkelaars ontmoet. De mannen die nu deel uitmaken van mijn leven, omdat ze me zullen helpen om te vertrekken. Zij reiken mij zachtjes de hand, als een nieuw soort medicijn dat, wanneer het niet langer het lichaam kan genezen, besluit om de ziel te helen.’
Anne Bert is 57 als ze te horen krijgt dat ze ALS heeft. De verwoestende ziekte versteent haar in haar eigen lichaam en dwingt haar om na te denken over hoe ze haar laatste maanden vorm wil geven. Ze wil de tijd die haar rest ten volle leven, maar ze wil ook zelf over het einde beslissen. En dat kan niet in haar thuisland Frankrijk, waar euthanasie illegaal is. Dus besluit ze ver van huis, in België, afscheid te nemen.
Het verslag van haar laatste maanden is niet alleen een aangrijpend boek over ziekte en dood, maar bovenal een indrukwekkende ode aan de schoonheid van het leven. Mijn allerlaatste zomer haalde postuum de bestsellerlijsten in Frankrijk en wist het hart van vele tienduizenden lezers te raken.
De Franse schrijfster Anne Bert (1958–2017) haalde de internationale pers toen ze besliste om haar thuisland Frankrijk te verlaten om in België te kunnen sterven. Ze zette zo het debat over euthanasie hoog op de agenda. Haar boek vond intussen zijn weg naar meer dan 65.000 lezers en wordt in verschillende talen vertaald.
Aan het einde van een ongeneeslijke ziekte kan alleen de wetgeving ervoor zorgen dat wij, die allemaal specifieke gevallen zijn, gelijk zijn door ons de keuze te geven om niet te hoeven ondergaan wat wij diep in ons hart en bewustzijn onacceptabel vinden. De dood zelf is nooit onwaardig. Wat onwaardig is, is dat we de persoonlijke waarden van het individu niet respecteren.
– Anne Bert
€ 14,99 | verschijnt 22 juni-Uitgeverij Lannoo.
