Zoals een aap van de ene tak naar de andere slingert,
zo springt onze geest onophoudelijk van de ene gedachte naar de andere.
In meditatie trainen we onze “monkey mind” (apengeest.
We gebruiken daarvoor de adem als meditatie-object.
De aap gehoorzaamt niet. Hij gaat als een bezetene tekeer.
Hij wil niet getemd worden.
De geest protesteert.
Hij wil doen wat ie wil: het prettige achterna hollen; het onprettige vermijden.
Steeds weer brengen we de gefragmenteerde aandacht terug naar de adem, ons anker in het ‘hier en nu’.
Langzaam nemen gedachten aan toekomst en verleden af.
We worden steeds minder meegesleept door de creaties van ons denken,
door de constructies van onze verbeelding, door onze zelfgecreëerde illusies.
Er ontstaat rust.
De aap zit af en toe stil.
Er verschijnt ruimte tussen gedachten.
We worden minder overweldigd door emoties die lichamelijke vertalingen zijn van onze gedachten.
Een verademing!
We vertoeven in dit moment.
We proeven van het tijdloze “NU”.
Gedachteloos, emotieloos, bewegingsloos, stil.
We komen thuis in de tijdloze stilte
die we zijn.
Van rusteloze apengeest … naar boeddhageest.
Op vrijdag 26 mei 2017 geeft Paul Van hooydonck een dhammatalk in het boeddhistisch centrum Ehipassiko, in Deurne, Vlaanderen: ‘Van rusteloze apengeest naar Boeddhageest’.
Paul: ‘Het Pali woord voor meditatie is ‘Bhavana’ (het cultiveren/ontwikkelen van de geest). ‘Meditatie’ is een westers woord en een slechte vertaling. Meditatie is geen exotisch, esoterisch ‘gezweef’. Het is niet het ontvluchten van de werkelijkheid. Wel integendeel.
Meditatie betekent helemaal aanwezig zijn bij wat er is. Je doet één ding tegelijk en met onverdeelde aandacht. Meditatie is aarden, gronden, het volledig ervaren en accepteren van de werkelijkheid zoals die is. Meditatie is zorgzaam, opmerkzaam en dus liefdevol omgaan met de dingen. Daarbij het kleinste aspect van ons leven aandacht gevend en erend.
Daarvoor hoeven we ons niet terug te trekken in een grot in de Himalaya. Daarvoor hoeven we niet toe te treden tot een kloosterorde. Meditatie is simpelweg zorg dragen voor ons leven, bewust leven, zien en dus weten wat er gebeurt. Meditatie is een noodzaak voor een vervullend leven. Ons leven raast niet langer aan ons voorbij als een sneltrein. We zitten op de trein en leven het leven echt ten volle.
Op deze avond zal ik diep ingaan op het wat en waarom van meditatie. Er bestaan zoveel misvattingen en vooroordelen rond meditatie. Wat is het en wat is het niet? En waarom doen we het? Wat is het belang? Ik zal putten uit mijn persoonlijke ervaring in de verschillende scholen en tradities gedurende een verblijf van twaalf jaar in kloosters en meditatiecentra in Azië: theravada boeddhisme, zen, Tibetaans boeddhisme en Advaita.’
Paul verbleef twaalf jaar in boeddhistische kloosters in Nepal, India, Sri Lanka, Birma, Thailand en Engeland. Hij werkte als meditatieleraar in een Tibetaans centrum in Nepal (Ganden Yiga Chözin), in een meditatiecentrum in Sri Lanka (Nilambe) en in de Peradeniya University, de grootste universiteit van Sri Lanka. Hij was monnik in de traditie van het Theravada boeddhisme (de oude school). In 2008 richtte hij het Ehipassiko Boeddhistisch Centrum in Antwerpen op.
