Sinds mensenheugenis is de eindejaarperiode een tijd van bezinning. De zon is op haar diepste punt gekomen. Bij de volgende equinox[1], bij de midwinter zonnewende begint ze weer in de richting van de evenaar te klimmen. De komende drie weken zitten we in de donkerste tijd van het jaar en we verlangen naar het moment dat de zon weer iedere dag iets langer onze dagen gaat verlichten. Van oudsher werden rond de equinox in alle culturen van Noord Europa lichtfeesten gevierd. Die lichtfeesten markeerden het verlangen naar een nieuwe lente en het nieuwe licht. Het kerstfeest is ook een feest van het licht; de datum correspondeert met de datum van de zonnewende op de antieke Romeinse kalender. De kerstboom is feitelijk een erfenis uit die tijd. Hij groeide uit tot het symbool van het kerstfeest, een overblijfsel uit de voorchristelijke tijd. In onze tijd is de kerststal uit de meeste huizen verdwenen, maar er zijn steeds grotere kerstbomen voor in de plaats gekomen.
Zen
Meditatie- ‘Het levert niets op, ik kom geen stap vooruit’
Je zit recht, je hebt je vastgebeten in je oefening, je bent helder, alert. Maar voor iedereen hier geldt, als je maar een klein beetje onvoorzichtig bent dan ben je het zo weer kwijt.
Zentangle 2 – hartgevoelens
…
Zen en de kunst van het Solex-onderhoud
Mijn nieuwe acquisitie was een bij elkaar geraapt zooitje dat met tieribs, zogenaamde kabelbinders, bijeen gehouden werd.
Sunyata
…
Boeken – (N)iets over Zen
In dit boek introduceert Jan de Zutter Zen bij een breed publiek dat geïnteresseerd is in geschiedenis, bewustzijnsonderzoek, filosofie en uiteraard in boeddhisme en Zen. Hij neemt ons mee langs de vlakte van de Ganges, waar de Boeddha zijn leer verkondigde, langs Indische filosofen om via de Zijderoute naar China te trekken, waar Zen ontstond als Chán. Om dan de overtocht te maken naar Japan, samen met de grootste Zen filosoof Dōgen. Uiteindelijk belanden we bij een geseculariseerde Zen in Europa.
Taigu – Huineng en Hisamatsu
Er is in het zen van de eenentwintigste eeuw te veel ruis op de lijn, nog steeds te weinig engagement en bereidheid een lange neus te trekken tegen andere boeddhistische tradities.
Ik hoor het licht het zonlicht pizzicato
Stel, je bent aan het mediteren, laten we zeggen in een zenweekeinde op de Noorder Poort, en je voet slaapt. Vervelend. Dan slaat de meditatieleider op het belletje. Ha, denk je, het einde van zazen. Als iemand zou vragen Wat hoorde je? dan zou je misschien antwoorden het belletje voor het einde van zazen of zelfs alleen maar het einde van zazen. Maar wat hoorde je nu écht?
Rondom de ketel stonden broodmagere mensen te vloeken en te schreeuwen
De ruimte aan het eind van de gang was een soort grot waar in het midden een hels vuur brandde met daar boven een grote ketel vol met gloeiende ‘Okayo’ rijstepap.
Liever naakt dan namaak
Wat is zenboeddhisme? Helaas, dat kan ik niet zeggen noch schrijven. Het enige wat ik kan zeggen: het is te vinden.
Een boze leraar van weinig woorden
Ik wilde hem echt recht voor z’n kanis slaan, en kon me nog net op tijd inhouden.
‘Eenzaamheid is als een stille storm die al onze dode takken afbreekt’
Sinds 2009 organiseert het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ieder jaar de Week tegen de Eenzaamheid. Dit jaar viel de week in de laatste week van september. Het thema was ‘Verbinding’. De week is vooral gericht op sociale eenzaamheid met de boodschap dat daar iets aan moet worden gedaan. Dat is volkomen terecht, als […]
Kleine pijnlijke stapjes, grote stappen in menselijkheid
Er waren mirakeltjes, een verhuis bracht warme dekentjes, een strenge politieagent vroeg in de morgen ontdooide, een kerkje toverde met kleuren en verhalen, een brug vol tekenen van liefde, een mevrouw met een prachtig daklozenproject kreeg een ferm steuntje in de rug, ik zag vele prachtige mensen, precies zoals ze zijn, herfstkleuren, zomaar gratis voor je neus.
Is een unsui (thuisloze) arm?
Armoede is lijden, omdat je buitengesloten bent van wat je wilt hebben. Nog grotere armoede is anderen buitensluiten van wat je denkt te hebben.
De sumi-e kalender 2026
Sumi-e, ook wel Japans inktschilderen genoemd, is een eeuwenoude zentraditie ontwikkeld door zenmonniken in Japan sinds de 14de eeuw. Het is meditatie in actie en de schilderijen raken de kijker recht in het (zen)hart.
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Dagopening
good morning zennies
Ardan – Een beetje uit de hand gelopen…
Zentuin.
Dagopening
good morning zennies













