Als je begrijpt dat mijn gedichten in werkelijkheid geen gedichten zijn, dan kunnen we samen praten over poëzie, schrijft zendichter Ryokan Taigu.
Dharma en filosofie
Op deze pagina staan wat zwaardere stukken die een relevantie hebben met de leer van de Boeddha. Actuele onderwerpen belicht tegen de achtergrond van de oorspronkelijke teksten van de Boeddha. De moeite van het bewaren en bespreken waard.
Bezoek 17e Karmapa aan Europa met enthousiasme ontvangen
Volgende maand begint de verkoop van tickets voor de evenementen met de Karmapa in het Kamalashila Instituut en in Berlijn.
Zonder wereldverzaking ben je geen boeddhist
Als je gehecht bent aan het leven, dan ben je geen beoefenaar van de dharma. Als je gehecht bent aan het domein van samsara, dan is er geen sprake van wereldverzaking.
Verhalen
In de hymne van Rahulabhadra spreken we Prajnaparamita aan als een jij. We personifiëren haar. Personificatie wil zeggen dat levenloze dingen of abstracties worden voorgesteld als levende wezens. We doen dit heel vaak, zelfs als we zeggen ‘de zon komt op’ personifiëren we haar. In werkelijkheid doet de zon helemaal niets.
De drie mythen: de boeddhistische toren van Babel
Als je twijfels hebt over de beoefening van een mede-boeddhist is het de kunst om deze Babylonische spraakverwarring te vermijden, en terug te gaan naar jullie gemeenschappelijke kern aan dharmaprincipes.
Edel Maex – Natuurlijk
De Boeddha was een kind van zijn tijd en leefde in dit wereldbeeld. Toch komt hij uit de oudste teksten naar voren als een bijzonder pragmatische natuur, niet bereid om iets aan te nemen wat niet zintuiglijk waarneembaar was. We gaan er van uit dat de Boeddha in reïncarnatie geloofde maar hij was vooral een scherpe criticus van de gangbare opvattingen hierover.
Zingen als zenmeditatie
“Een dag lang de vier lettergrepen ‘A’, ‘Mi’, ‘To’, ‘Fo’ zingen. Zingen met je mond, je voeten, met heel je lichaam. Zo zingen, dat iedere cel van je lichaam meezingt.”
Plannen voor oprichting sangha in de lijn van Ayya Khema
Ayya Khema wijst er steeds weer op dat de leer van de Boeddha zeer diepgaand is, maar toch eenvoudig en bedoeld voor gewone mensen. Het spirituele pad, zegt Ayya Khema, gaat alleen maar over loslaten, voortdurend laten van wat wij om ons heen hebben opgebouwd. Vaste gewoonten, ideeën, opvattingen en denkpatronen.
De opvolger van Buddhaghosa XII
Plotsklaps stond hij daar, blootvoets, een Chinees in een eenvoudige bruine pij. De verrassing was compleet: niet een van ons, maar een man uit een ver land was door de Oudsten verkozen. Maar wat vooral ook opviel was dat hij niet verscheen in een liturgisch gewaad, maar gewoon, op eigen kracht en zonder opsmuk.
Edel Maex: Lof der onzekerheid
De middenweg is voor iedereen toegankelijk. We moeten niet wachten tot we doodgaan om dood te gaan. Kijk naar onze meditatiepraktijk. We gaan zitten met een milde open aandacht. We sluiten niets uit, we houden niets vast, we weten niet wat er gaat komen. Soms is er rust en vrede, soms vliegt de angst ons aan.
Nico Tydeman: Multiple religious belonging
Men noemt het soms wel ‘shopping’. Voor mij hoeft men over dit verschijnsel niet denigrerend te spreken. Al deze zoektochten kunnen zeer betekenisvol zijn, begrip wekken, verhelderend werken – ook voor de eigen traditie – en vooral vrede stichtend zijn.
Er is geen Boeddha of Dharma buiten de ene Geest
Hoewel arhats het hebben over drie vergiften, kent de Tathagata niet eens twee verschillende begrippen. Arhats zijn mensen die de 84.000 vormen van verwarring hebben doen uitdoven, en misschien zijn er nog te vinden bij wie de verwarring voortduurt. Maar de Tathagatha heeft geen twee manieren om de Dharma tot uitdrukking te brengen. Als je zegt dat er twee Dharma’s zijn, dan belaster je de Tathagata.
Vijftig verzen over de aard van het bewustzijn
Wat gebeurt er in onze geest? Hoe kom je van verwarring tot verlichting? Thich Nhat Hanh legt in vijftig verzen uit op welk fundament de mindfulness berust.
Twee fragmenten over Anderkracht door Shinran
Voor ons, die bezeten zijn van blinde aandriften, is het onmogelijk onszelf te bevrijden van geboorte-en-dood door welke vorm van beoefening dan ook.
‘Wat voelde ik me ongelukkig in dat boeddhistisch centrum’
Joop Hoek reisde naar het Friese Hantum, om bij de Karma Kagyu zijn geluk te beproeven. Een hevige regenbui verstoorde zijn geest.
Dynamische dharma-pannenkoek (m/v) gezocht
“Onze sangha zoekt als leraar een dynamische, inspirerende dharmapannenkoek (m/v) voor een dienstverband van 32 uur per week”.
De zoete broodjes van een zorgeloos boeddhisme
Naar mijn gevoel worden er hierover in de boeddhistische wereld te veel zoete broodjes gebakken. Alles is relatief, iedereen mag doen wat hij of zij wil: vrijheid, blijheid. In de supermarkt van de Dharma kan ieder naar believen van het schap nemen wat van zijn of haar gading is.
Nieuw centrum Kadam Chöling in Haarlem geopend
Lama Dagpo prijst Nederlandse studenten voor ijver en inzet om de dharma te kunnen beoefenen. ‘In de hele wereld kom ik studenten uit Nederland tegen.’
Shoot! #7: De weg uit de hel
In de psychische hel voelen we ons acuut bedreigd in onze levensruimte. Door stress, angst, een conflict, onrechtvaardigheid of omdat we simpelweg onze zin niet krijgen. We voelen ons omsingeld en gemarteld door tegenstand en tegenstanders.
Het levenswiel
Grom!!
Afscheid van de historische Boeddha (deel 2)
Ik laat mij niet dicteren door de wetenschap, ik laat mij erdoor informeren. De wetenschap heeft mijn geloof in wedergeboorte niet benomen- het heeft mij geïnformeerd en daardoor heb ik zelf conclusies kunnen trekken.
Lucia Rijker, interactieve lezing in Utrecht
De wereldkampioen boksen neemt het publiek mee op een zoektocht naar persoonlijke transformatie, ontwikkeling en eigen verantwoordelijkheid.
De dharma die door ons heen vloeit
Ik ben in de windtunnel van het boeddhisme terechtgekomen via zen en word in vele richtingen rond geblazen, al is het misschien beter te zeggen: de dharma blaast op vele manieren door de skandha’s heen waar ik mijn continu-veranderlijke ‘zelf’ mee associeer.
Shoot! #1: Hoe raak ik verslaafd aan mediteren?
Zou meditatie, net als chocola, een natuurlijke behoefte moeten zijn? Diep weggestopt in een Duits retraite oord, waar ik verder niets te doen heb, mediteer ik vanzelf een eind weg. Maar eenmaal terug thuis komt het er niet van. Zal ik het voorlopig dan maar gewoon laten zitten?
