Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Columns

Over de Lotus-soetra (28): Blij en ongedwongen (1)

door

Laat je niet in met lieden die jou of anderen proberen op andere gedachten te brengen, namelijk hun gedachten. Ik lees dit als: ga niet in discussie. Een discussie is een twistgesprek, een woordenstrijd, waar altijd slechts één winnaar uit kan komen. Wanneer die ander beter gebekt is dan jij, leg je het dus af. Ben jij vlotter van de tongriem gesneden, dan legt die ander het af.

Fris als de morgendauw

door

Iedere leraar sinds de Boeddha zegt: Stop met piekeren, raak niet verstrikt in kwellende en warrige gedachten, want ze lossen niks op. Als we levensvragen en -perikelen ruimte geven, groeien die vanzelf naar een oplossing toe. Als we het leven omarmen zoals het is en durven vertrouwen, boren we onze kracht aan. Want we denken het zelf te doen, maar meestal groeit het leven zelf naar oplossingen toe, daarbij geholpen door de tijd.

Boeddhisme en nationalisme – De Boeddha zij met ons

door

Hoeveel boeddhisten zouden, ondanks hun gelofte geen nadeel te berokkenen aan anderen toestaan dat hun thuisland werd vernietigd door een invasie als zij in staat waren om dit te voorkomen? De geschiedenis van het boeddhisme laat zien dat veel boeddhistische monniken en leken geweld gebruikten om hun land te verdedigen, waarbij ze zich vaak beriepen op de boeddhistische leringen.

Na een leven als mens kan men op grond van goede daden wedergeboren worden in een hemel en is men per definitie een ‘godheid’.

door

In de Pali-Canon komen godheden (devata) regelmatig aan het woord. We zouden ze ook kunnen aanduiden als ‘hemelse wezens’. Het zijn geen wezens die van alle eeuwigheid in een hemel wonen. Ze zijn er ooit door vroegere verdiensten in terechtgekomen en zullen er ook weer uitvallen als hun verdiensten uitgeput zijn.

Het Zomerlevengevoel

door

Maar alles stond haaks op het Zomerlevengevoel. Dat gevoel van eindeloze zomers. Die warme, zwoele bubbel uit de jeugd en jongvolwassenheid waaraan geen einde leek te komen. Waarin de dood niet bestond, de jeugd eeuwig was en het gelukzalige heden voortdurend in de toekomst overliep terwijl de tijd stilstond.

De Lena

door

Ik heb zeemansbloed. Mijn vader was visserman en mijn eerste boot was een oude kapokmatras die in de Oude Rijn dreef. Toen mijn moeder mij ontwaarde gilde ze: ‘Kom naar de kant moet je verzuipen’. Die matras is later een kano geworden en vandaaruit  ben ik naar de Rijn en kustvaartschool (gevaren) gegaan, maar de […]

Karin – bericht vanuit het verpleeghuis (4)

door

Ik sta voor mevrouw Driessen en kijk haar in de ogen. Ze kijkt terug. ‘Ben je gelukkig’, vraag ik haar. Haar antwoord hoor ik niet, omdat ik wakker schiet uit mijn droom. Maar ik kan die vraag zelf wel beantwoorden: Natuurlijk niet. Ik loop al een week rond met de idee om gewoon op de bewoners en personeelsleden van het verzorgingshuis af te stappen, en ze die vraag te stellen: ‘Ben je hier gelukkig?’

Karin – bericht uit het verpleeghuis (3)

door

In de oude situatie die ik ook in de zorg heb meegemaakt, voordat het kleinschalig wonen is ontstaan, en wij nog met meer personeel werkten werd iedereen die gedoucht wilde worden gedoucht. Wij deden uitstapjes met de mensen, een spelletje, praatje maken, krantje lezen of gewoon lekker met mooi weer in het zonnetje zitten. Dat is voorbij. Wim Sonneveld zingt daarover in Het Dorp. Voorgoed voorbij.