Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Columns

‘Toen heb ik meteen gebeld’

door

Monnik Kido: ‘Muziek heeft een spirituele kant. Bach vond ik geweldig, dat was misschien zelfs wel de reden dat ik klassieke muziek ben gaan studeren. Ik heb een jaar het vak Gregoriaans gevolgd en gregoriaans gezongen. Het mooie van een blaasinstrument is dat je heel direct met je lichaam verbonden bent, met zingen is die verbinding zelfs nog veel sterker. Je kunt het zien als meditatie in actie. Je bent helemaal een met wat je doet.’

Koele beschrijvingen en droge lijstjes

door

Toen ik voor het eerst boeddhistische teksten las, had ik vooral moeite met het schijnbare fatalisme in gortdroge beweringen zoals ‘het leven is lijden’. Tot ik inzag: het is nuchter gezien toch zo? Het leven is vaak best moeilijk. Dat kon ik pas toegeven toen ik ‘lijden’ leerde vervangen door ‘stress’, het loutere feit dat we allen problemen en ongemakken ondervinden. Dat klonk al veel gewoner. Ook de schijnbaar strenge boeddhistische houding tegenover begeerte vond ik eerst erg veroordelend. Vooral een koele omschrijving als die van onze verderfelijke ‘dorst’ naar genot. Tot ik begeerte en genot leerde vervangen door gewoon ’zich hechten aan.’ We kleven tenslotte vast aan onze behoeften en onze opvattingen.

De Garlandier van midden-India

door

Een bijzonder element na de kransen was een Indiase ‘dorpsoudste’ die met een kwastje rondliep en alle deelnemers tika’s (stip op het voorhoofd) schilderde. Keurig in de blauwe dharma-kleur, ‘als bescherming tegen allerlei zwarte magie of verleidingen van je Hindoe-familieleden en buren’. Ik weigerde beleefd, en kreeg ook later bevestiging van mede-leraren en een monnik dat dit het begin kon zijn van een locale corrumpering van het navayana-boeddhisme met bijgeloof en bevestiging-als-groepsidentiteit.

B’ eter daslooksoep en pasta met daslook en asperges

door

Daslook: het groeit in veel bossen en parken als ondergroei, ook in de stad, en dit is dé tijd om het te plukken. Goed ruiken, eventueel proeven, of het naar knoflook of ui ruikt en smaakt, dan weet je zeker dat het echt daslook is. Niet verwarren met lelietjes-van-dalen want die zijn giftig – maar ruiken en smaken heel anders. Thuis goed wassen, en geef de diertjes (slakjes, spinnetjes) de kans om weg te komen. We willen tenslotte geen dieren dood maken voor ons gerecht!

Wie was Daruma?

door

Negen jaar lang zat hij in medita­tie met zijn gezicht naar de muur. Omdat hij tijdens zijn meditatie voortdurend in slaap viel sneed hij uit woede zijn oogleden af en wierp ze weg. Op de plaats waar zijn oogleden neerkwamen groeiden spontaan twee theestruiken op. Toen hij op een dag zijn bedelnap gevuld met water in de schaduw van de theestruik zette vielen daar wat bladeren in. Omdat een boeddhist niets wil verspillen dronk Daruma het water op en bleef tot zijn verbazing wakker tijdens zijn meditatie. Zo wordt Daruma onder andere tot uitvinder van de thee bestempeld.

Choka en Banka – de dagelijkse tempelceremonies

door

Ceremonies zijn nooit bedacht maar ontdekt, het zijn natuurlijke patronen die een logisch gevolg zijn van inzicht in zaken die met onze vijf zintuigen niet waargenomen kunnen worden maar alom aanwezig zijn. Om een eenvoudig voorbeeld te geven, gas is onzichtbaar en kan met vuur zichtbaar gemaakt worden. Rituelen zijn natuurlijke patronen om onzichtbare zaken gewaar te worden.

Hoe beperkt is zen?

door

Altijd maar weer je aandacht sturen kan leiden tot een bepaalde vorm van krankzinnigheid of moet ik het gespletenheid noemen? Als je echt ziet dat de denker en het denken niet verschillend zijn maar een en hetzelfde, wie beheerst dan wat?

Fuck de Jellinek

door

Weinigen weten dat ik in mijn Amsterdamse jaren al fanatieke pogingen deed van de alcohol af te komen. Ik liet me twee keer opnemen bij de roemruchte Jellinek-kliniek. In werkelijkheid kreeg ik twee keer schamele detox-opames van 4 dagen aangeboden. Daarna mocht ik het weer zelf uitzoeken.