‘Laten we gewoon zeggen: fuck de regels! Het is onze buurt, onze organisatie, ons beroep; blijf er met je poten vanaf. We lossen het zelf wel op!’
Columns
Camino – Levensweg als pelgrimage
Zingeving bloeit op als je je losmaakt van het dagelijkse leven, los van routines en vastigheden. Wie buiten de orde stapt, komt in een gebied dat antropologen de ‘marge’ noemen.
Mijn huisarts hielp zelf de vrije artsenkeus om zeep
Het drong pas later tot me door. Mijn eigen huisarts had me de praktijk uit gesodemieterd en mij zonder toestemming te vragen overgeheveld naar praktijk B.
Kletsen met L5
Dat er veel zeer zit bij mijn laagste werveltje, is evident. Zeer dat niet meer te onderdrukken valt maar vanuit mijn onderrug hoger en hoger stijgt en er in de laatste weken in loeiende huilbuien uitkomt.
De rat en de duif
Met honderden tegelijk scheerden meeuwen, spreeuwen, kraaien en mussen rond het dode duivenlijf. Twee steenuiltjes zaten roerloos op hun weilandpalen. Hun kopjes ronddraaiend om het schouwspel in de gaten te houden.
BOSRONDJE – Wat heeft dat te betekenen?
Wat is dat toch, dat mensen van iets altijd iets meer maken? De dingen zijn wat ze zijn, maar mensen voegen gemakkelijk iets toe.
De blinde vlek
De blinde vlek van het westerse boeddhisme is de onbalans tussen ‘karmisch’ en ‘nirvanisch’, het idee dat je al is het maar een glimp van bevrijding zult kunnen ervaren wanneer je braaf op je mat mediteert.
Dharmaregen
Er is niemand die je vraagt: waar wil je aan werken? Welk doel wil je bereiken? Waar wil je volgend jaar staan? Er is enkel de uitnodiging om stil te worden en je geest en je hart te openen. Let it rain.
NIJKERKSE BEROERINGEN – Tegen spel of tegenspel?
De Nijkerkse predikant Edward van der Kaaij zegt dat Jezus niet heeft bestaan. De orthodoxe Gereformeerde Bond protesteert.
Zelfonderzoek – Drie verrassingen
Ironische slotsom: je moet eerst weg zijn van de universiteit om het leukere universitaire werk te ontdekken en te doen.
De kleine vrijheid
Vrijheid is aan het veranderen.
Langzamerhand wordt de ruimte kleiner, mijn leven kleiner. En – paradox! – mijn vrijheid steeds groter.
‘Gelooft u in God?’ – Een open vraag
Dagblad Trouw publiceert de resultaten van een onderzoek naar levensbeschouwing in Nederland. Ik neem de uitkomsten met een half onsje zout. Dat komt door de gevolgde onderzoeksmethode èn de geheel eigen aard van het onderwerp.
Theo en Thea, Youp en ‘De eerste edele waarheid’
“Als geweld het antwoord is, wat is dan de vraag”? klonk het haast wanhopig ergens in zijn conference. Helaas luisteren we meer naar Youp omdat we willen lachen dan omdat we willen stilstaan en denken.
Relativeren – Vanuit absolute ernst
Omdat ik religie en spel met elkaar in verband breng, krijg ik vaak de kritiek dat levensvragen te ernstig zijn voor spel. In plaats van betrekkelijkheid is betrokkenheid nodig, op God en mens. Ik moet religie niet relativeren.
Vrijheid
De vrije wil staat weer volop in de belangstelling. Dat is natuurlijk al enkele eeuwen zo, maar de neurowetenschappen geven het debat weer een nieuwe kleur.
Ik ben Charlie, een eind aan de vrijheid van meningsuiting
Het staat haaks op wat de journalisten en cartoonisten van het blad voor ogen hadden/hebben. Charlie Hebdo was juist niet een norm maar blonk uit door verscheidenheid omdat niemand heilig was voor het potlood en de pen van het blad.
Allah, Boeddha, Christus, Dharma
Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Parijs gaven vier vooraanstaande Franse imams samen met paus Franciscus een verklaring uit waarin zij het belang onderstreepten van vrije meningsuiting en opriepen tot wederzijds respect van religies en intensivering van de onderlinge dialoog. Precies het soort werken aan vrede en verzoening waarvan Thich Nhat Hanh zijn levensmissie heeft gemaakt.
Opa onder het afdakje
Op zulke momenten zie ik meteen ook weer mijn opa zitten. In zijn leren fauteuil in de hoek bij het raam, met de asbak binnen handbereik.
Kaartlezen – Alle goeds!
Nederland is ook wat de kerst- en nieuwjaarskaarten betreft flink geseculariseerd. De toegenomen speelsheid wordt maar beperkt benut voor een religieuze boodschap.
Openbloeien, lente in de winter!
Overal heb ik hem bij mij. Een monnikstas met daarin genomen geloften, regels, dag/na/dag geloften, kleurige zen Peacemakers rakusu, en het onzichtbare rugzakje openheid naar mijn medemens en engagementen.
Mensen creperen in pakhuizen, zorginstellingen genoemd
Het Boeddhistisch Dagblad gaat zich bemoeien met de afnemende zorg in Nederland en de steeds stijgende premies. En de belangen van verzekerden.
‘En wat, monniken, is heilzame inspanning?’
Je kan een bepaalde neiging vertonen, je tot iets negatief of onheilzaam aangetrokken voelen; maar het is aan jou de keuze om daar aan toe te geven of niet.
Archeo-Zen
Een archeoloog in bovengenoemde zin ben ik niet geworden. Wel leg ik bloot, inspecteer ik, breng in kaart, maak snapshots van wat ik zie.
Connie – Badwater
Op weg naar dag twee van de de city sesshin. De opkomende zon trekt lilaroze strepen. Gevels – herinneringen aan eeuwenlang levens – weerspiegelen rimpelend in de gracht. ‘We mogen weer!’ hoor ik achter me. Een medezitter komt naast me lopen. Ja, we mogen weer.