Een paar kilometer verderop in Crooswijk, het centrum van de stad en elders in Rotterdam exploderen bommen en wordt het vuur geopend op woningen. Het schijnt dat filialen van de drugsmaffia elkaar aan het bevechten zijn.
In en rond de Kloosterbunker is het lieflijk stil, zo stil dat je vaak helemaal niks hoort, echt niet, helemaal niks. Alleen zondagmiddag stortte het water uit de hemel, wel een kwartier lang. Dat gaf wat rumoer in het gehoor. Daarna werd het weer stil, helemaal stil. Geen bommen en granaten hier. Zo heeft het stadse leven meerdere kanten.
Moedig voorwaarts!
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.