Tegenwoordig word ik bij familie en vrienden ontvangen door honden die agressief gedrag vertonen. Dus ik beweer niet dat die honden agressief zijn. Ze springen luid blaffend, of heel stil op mij af, scherpe tanden langs mijn gelaat, op een paar millimeter er vanaf.
Ik doe wat ik moet doen: de hond prijzen, je bent braaf, kom maar, braaf, braaf. Die woorden worden niet gevoed door mijn gedachten, die zijn anders. Waarom doen die honden zo? Dat komt door mijn artrose, als die heel heftig is loop ik met krukken, blauw en zwart, voor de afwisseling. Die hulpmiddelen vinden de honden vreemd, ze passen niet bij hun mensbeeld. Ik kan het ze ook niet uitleggen dus zal ik moeten leven met blikkerende tanden en luid, agressief geblaf.
Mensen reageren anders op krukken met krukken. Ze vermoeden dat ik aan het revalideren ben, na een operatie of een auto-ongeluk, ik noem maar iets. Als ik ze na een paar maanden na een eerste ontmoeting weer tegen kom, zeggen ze: dat schiet ook niet op. Ze denken dat permanent tijdelijk is.
Moedig voorwaarts.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
G.J. Smeets zegt
Joop,
Als ongediplomeerde ervaringsdeskundige blaf ik je effe tegemoet.
– agressief gedrag (jouw woorden) van de honden is het niet. Het is m.i. een luidruchtig hondenvraagteken.
– anecdote: een tijdje geleden sprong&blafte een van mijn honden me fel tegemoet. Dat was nog nooit gebeurd en ik snapte het niet. Tot ik besefte dat ik voor de gein de grote strohoed van mijn vrouw op mijn hoofd had opgezet. Doorgaans heb ik nooit iets op mijn hoofd behalve mijn haren.
– ongevraagd advies: bevestig volgende keer bij bezoek aan familie&vrienden-met-honden een paar hondenworstjes aan je krukken (bij de Aldi tegen een zachte prijs te verkrijgen).
Joop Ha Hoek zegt
Dag Goff. De hondenworstjes smaakten de honden heerlijk, maar even later vergaten ze van wie ze die gehad hadden. Als ik niet beweeg zijn ze lief voor me. Uw kynoloog groet u.