Ik heb besloten om op de fiets iedereen die ik tegenkom goeiedag te zeggen of op zijn minst te knikken; komt daarbij dat ik mijn engagement heb uitgebreid naar de bus, trein en auto: knikken naar de medebestuurders. En daar krijgen we dus gekke dingen te zien. Er wordt niet meer gekeken. Mensen rijden blind. als iemand knikt naar jou in je wagen wordt dat als bijna iets vijandigst gezien bijna op het randje van het terrorisme af.
Maar volhardend zoek ik oogcontact en knik ik.
Ik kreeg de laatste maanden zelfs enkele knikjes terug.
Met knikkende knieën blijf ik mensen groeten. We hebben toch zoveel gemeen.
Laat ons elkaar in de ogen kijken en niet via een schermpje naar de wereld kijken terwijl die mooie wereld de hele tijd om je heen is.
Ik groet je!
Giel Geldof zegt
Klopt helemaal Ik groet al meer dan tien jaar met knikjes op de fiets, naar de tramchef en een vrolijk goedemorgen op de tramhalte en naar de conducteur. En behalve dat de meeste mensen er vriendelijk op reageren,voelt het goed voor mezelf. Het is de eerste actie van liefdevolle vriendelijkheid. Zo simpel is het.
Ruud van Bokhoven zegt
Vrolijk en in het algemeen in beste stemming liep ik vanmiddag naar de markt, gedag zeggend en groetend knikken naar de ander, op de markt hier een praatje bij de ene kraam en daarna weer bij een kraam die er zeven weken niet had gestaan, ze zwaaide naar me en met belangstelling een praatje met haar gemaakt, daarna een gesprek met een bekende en voldaan weer op de terugweg, het geeft je zo’n goed gevoel en ook de ander.
Wulf zegt
Buiten de randstad is er veel meer gegroet onderling! Daarom ben ik graag buiten de randstad. Ik hoef niet zo ver want ik woon aan de rand (Amersfoort) van de randstad. Een glimlach bij de begroeting doet helemaal wonderen!