• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Ksaf – Waar is het ego van mijn vader gebleven?

Ksaf – Waar is het ego van mijn vader gebleven?

18 april 2018 door Ksaf Vandeputte

Niet lang geleden stierf mijn vader. Tijdens de laatste twee jaar van zijn leven dementeerde hij in sneltempo. Hij verloor niet alleen zijn geheugen maar ook de vaardigheden die hem uniek maakten. Mijn vader was een allround vakman, van houtbewerking over elektriciteit tot loodgieterij. Op het einde kon hij geen mes en vork meer hanteren, laat staan ergens een nagel in kloppen of een schroef vastdraaien. Hij verloor niet alleen de vaardigheden waardoor hij zich nuttig en waardevol voelde, hij miste vooral zijn zelfstandigheid. Hij moest gevoed en gewassen worden, en ondergaan dat men zijn pamper verschoonde alsof hij een baby was. Soms leek hij dat vaagweg te beseffen, en gelukkig was er geen schaamte meer maar wel nog altijd een opstandigheid, wanneer hij niet kon verdragen hoe men hem letterlijk manipuleerde, voor zijn bestwil. Een laatste restje van zijn drang om een autonoom wezen te zijn.

Vaak verloor hij zijn moed, zijn veerkracht, zijn waardigheid. Soms was hij lucide genoeg om te kunnen lachen met de beperktheid van het mens zijn en relativeerde hij zijn hulpeloosheid en zijn verwarring. Maar vaak zag ik angst en opstandigheid, en besefte ik dat hij niet voorbereid was om te aanvaarden dat het hoort bij ouder worden om bepaalde vermogens te verliezen. Laat staan dat hij onder ogen wou zien dat ook dementie soms bij ouder worden hoort. Het bevestigde concreet wat ik me al eerder principieel had voorgenomen: om een goed leven te leiden bereid ik me best nu al voor op mijn dood. Anders beëindig ik een waardevol, kostbaar leven in angst. Wat een zonde om al mijn levenservaring te laten verworden in verwarring of bitterheid.

In het begin van zijn dementeren gedroeg ik me bij mijn vader af en toe op een manier waarvan ik zelf een afkeer heb. Ik begon te sussen om mijn machteloosheid te camoufleren. Of erger, ik begon een lezing te geven over wat ik wist over dementeren. Want statistisch heb ik ook een grote kans dat ik erfelijk belast ben, dus had ik alvast wat zitten lezen.

Op een keer zat ik gezellig alleen met hem in een café waar hij genoot van een biertje en van gewoon eens ergens kunnen zitten zonder commentaar van zijn overbezorgde vrouw. Hij gedroeg zich nogal vrijpostig naar de kroegbazin en ik verontschuldigde ons bij haar voor zijn gedrag. Hij reageerde verward en leek vaag te voelen dat hij raar overkwam en dat hij geen vat had op zijn gedrag. Gelukkig vergat hij bijna meteen wat er gebeurd was, maar ik zag dat hij nog wel emotioneel in de war was. Toen verviel ik een ander uiterste, in plaats van te sussen bedierf ik zijn korte moment van argeloosheid door op de man af te vragen: ‘Ben je erg bang?’ Mijn vader schokte met zijn schouders en schudde geïrriteerd zijn hoofd. Hij was van een generatie die dat soort vragen niet stelt. Natuurlijk was hij bang, maar daar praat je toch niet over?

Ik heb zelf ook al ervaren hoe beangstigend het is om te voelen dat je geest je in steek laat, door druggebruik in mijn jeugd en tijdens depressieve periodes als volwassene. Zowel de boeddhistische psychologie als de neurowetenschap stellen dat er in onze geest niet zoiets als een bewustzijnscentrum is, laat staan dat er een regisseur zit. Ons bewustzijn is een voortdurend veranderend proces van verwerken van informatie, op basis van veel trial and error. Het is een immens verschil om rationeel te beseffen dat we enkel de eindresultaten oppikken van onze geestelijke activiteit, en te ervaren dat het daarboven één grote, willekeurige chaos is waaruit een orde ontstaat die een min of meer coherent verhaal oplevert. In het beste, eerder zeldzame geval is dat verhaal ook echt een diep inzicht. Daarom is mediteren zo belangrijk: om de leegte van onze geest te ervaren, het willekeurig komen en gaan van gevoelens en gedachten. En om daar vrede mee te nemen, om mee te gaan met de stroom van het leven. Ik ben dankbaar dat ik af en toe bij bewustzijn kom en voel hoe bijzonder het is dat ik ronddobber op deze wonderlijke planeet.

In het geval van mijn vader moest ik meer en meer raden wat in hem omging, hoeveel bewustzijn hij nog bezat. Ik kreeg steeds meer de indruk dat hij overgeleverd was aan willekeurige impulsen, nu eens lichamelijk, dan emotioneel, en op het geestelijke vlak vooral in de vorm van herinneringen die in flarden kwamen, dwars door de beleving in het nu heen. In feite was mijn vader geestelijk aan het sterven terwijl de rest van zijn lichaam nog min of meer functioneerde. Het verlies van je geestelijke vermogens is de diepste angst die je kan ervaren. Het meest intieme wat je bezit, je bewustzijn, krimpt en hapert. De dood vreet gaten in je vermogen om echt aanwezig te kunnen zijn. En dan vraagt je zoon, een psychotherapeut nog wel, plompverloren of je bang bent.

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns Tags: angst, dementie, depressie, drugs, geest, Ksaf, Ksaf Vandeputte, psychologie, vader

Lees ook:

  1. Ksaf – Waar eindigt de aarde en begint de hemel?
  2. Ksaf – Wees een liefdevol eiland voor jezelf
  3. Ksaf – Waar is het ego van mijn vader gebleven (2)?
  4. Ksaf – Wat zou de Boeddha doen? (1)

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Joppe zegt

    19 april 2018 om 08:22

    Bedankt voor je troostende verhaal. Ik beleef nu iets dergelijks met mijn dementerende moeder en besef dat ik er alleen maar voor haar kan zijn, en dat dat genoeg is. Soms is dat fijn en soms verdrietig. Het zij zo.

  2. Piet Nusteleijn zegt

    19 april 2018 om 09:36

    Ksaf, is verlies van angst de diepste angst die je kan ervaren?
    Je schrijft namelijk dat “het verlies van geestelijke vermogens is je diepste angst die je kan ervaren”.
    Één van de geestelijke vermogens is ‘angst’.

    Zoals ik het bezie:
    De leegte, het Bewustzijn, het Leven manifesteert zich gedurende die jaren en die zelfbewustzijntjes geven we namen, die benoemen we; kind, volwassene.. dementerende..
    Deze zienswijze ervaar ik als heel troostend en bevrijdend.
    Met groet.

  3. Arrisina zegt

    19 april 2018 om 22:14

    Je bent niet je geest.
    Het is mij regelmatig opgevallen hoe scherp en accuraat mensen, die wij dementerenden noemen, kunnen zijn.

Primaire Sidebar

Door:

Ksaf Vandeputte

De Vlaming Ksaf Vandeputte (1952) werkt als maatschappelijk werker en psychotherapeut. Hij is zeer geïnspireerd door het boeddhisme, meditatie en psychotherapie vormen volgens hem twee polen van eenzelfde gebied. Hij is lid van twee sangha’s in Vlaanderen en gewijd door Dharmavidya (David Brazier), maar even goed geïnspireerd door Thich Nhat Hanh en Ton Lathouwers. www.meditatief.be 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

02 feb
Meditatie in het dagelijks leven
2 feb 23
02 feb
Stiltemeditatie
2 feb 23
02 feb
Rotterdam - geleide meditatie (vipassana meditatie)
2 feb 23
04 feb
Innerlijke ruimte | Live en Online Workshop Kum Nye Yoga
4 feb 23
05 feb
Zen ochtend met Doin Sensei
5 feb 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Erik – Een kleine geschiedenis van de leegte

    Erik Hoogcarspel - 1 februari 2023

    Logica is als de Formule 1: het geeft een hoop lawaai, maar het leidt ergens naar. Leegte gaat ook nergens naartoe, het heeft geen geschiedenis, dat hebben alleen de mensen die erover praten.

    Erik Hoogcarspel – Een beter boeddhisme met fenomenologie

    gastauteur - 16 januari 2023

    De Boeddha heeft zich ook nooit 100.000 geboortes herinnerd. Als je een goede meditatie hebt dan kan het voorkomen dat er heel veel situaties van vroeger door je hoofd spelen. En dat zijn allemaal geboortes van een ik en de dood van een ik. Je ik is niks anders dan het volledig verwikkeld zijn in jouw situatie. En dat gebeurt ook in je meditatie.

    Periyar E.V. Ramasamy de hemelbestormer

    Kees Moerbeek - 15 januari 2023

    De maatschappelijke initiatieven van de zakenman Periyar maakten hem populair en zijn populariteit nam toe door zijn activiteiten in de lokale politiek. In 1919 sloot hij zich aan bij het Indian National Congress, maar verliet deze partij teleurgesteld in 1925, omdat volgens hem de partij alleen de belangen van de brahmanen diende. In 1925 richtte hij de Self-Respect Movement op en daarna de Vaikom Satyagraha. In datzelfde jaar ging hij zijn eigen politieke weg.

    De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

    Rob van Boven en Luuk Mur - 11 januari 2023

    Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

    Paul Boersma – Meditatie en pijn

    Paul Boersma - 10 januari 2023

    We vermijden in het dagelijks leven het lijden door er instinctief omheen te gaan, of anders door het te negeren, er geen aandacht aan te schenken, het te onderdrukken. In het eerste geval gaat het om mogelijke toekomstige pijn, in het tweede om aanwezige pijn, waarbij het makkelijker is psychische dan lichamelijke pijn te negeren, en makkelijker om de pijn van anderen dan de eigen pijn te negeren. Vermijden en negeren: dit is de dierlijke kant van ons mens-zijn.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Autolyse, anatman en andere illusies
    • Het jaar 2023 – dag 31 – watersnood
    • De strijd om het vlees
    • Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
    • Guy – Het Pad (P. magga)

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens