Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Columns

Het Open Boek

door Reageer

Het boek Rotterdam verscheen vrij recent, in 2022. Met een verward  gevoel over de subtitel begon ik te lezen. Een ode aan de  inefficiëntie, hoe zo? Rotterdam blinkt toch uit in efficiency? Maar  Arjen van Veelen beschrijft met pijn – op een heerlijke poëtische wijze- het tempo waarmee de stad en de economie van Rotterdam zich  ontwikkelden. Een moorddadig tempo. Zijn verhaal laat zien hoe de  moloch van economisch denken en handelen een liefdeloze  verachting heeft voor alles wat de menselijke maat behoeft. Hij laat  zien dat technologie ons niet een gemakkelijker leven heeft bezorgd,  maar ons opjaagt, nerveus maakt en gevoelens van verlorenheid en  eenzaamheid brengt. De samenleving atomiseert, het sociale weefsel wordt aangetast in een niets ontziende jacht op productie, snelheid en consumptie. Met de ontwikkeling van het wereldwijde containervervoer werden haven en stad gescheiden.

Over Antropologie 5: Veldwerk

door Reageer

Vroeger werd er geen of nauwelijks veldwerk verricht. Antropologen bleven gewoon thuis en zagen dus niet met eigen ogen hoe het dagelijks leven ergens anders verliep. Wat ze wilden weten, haalden ze uit  geschreven bronnen. Reisverhalen. Brieven. Logboeken. Ze borduurden voort op werk van anderen, en wat zij hadden opgetekend over geschiedenis en traditie. Noem het leunstoel-antropologie. Vandaag de dag zijn er mijns inziens nog veel amateur antropologen die vanuit hun leunstoel menen ‘alles te weten’ over bijvoorbeeld het boeddhisme in het verre oosten omdat ze een paar boeken hebben gelezen, of door een reisgids hebben gebladerd met mooie foto’s over pagodes. Ik zeg maar wat. Zelf bezit ik trouwens een tweedehands leunstoel.

Guy – dhammazaadjes – De werkelijkheid van onze eigen aard

door Reageer

Het niet bewust zijn van het feit dat we blindelings reageren (P. sankhara’s). Noch bewust van de reden waarom we reageren op onze gewaarwordingen. Ons evenmin bewust zijn van de werkelijke aard van datgene waarop we reageren. Verder onwetend omtrent de vergankelijke, onpersoonlijke aard van ons bestaan en tenslotte onwetend over het feit dat onze gehechtheid aan dit bestaan slechts lijden brengt.

B’eter: Provençaalse salades

door

Kort nadat we thuisgekomen waren van onze rondreis door de Provence kwam het boek Passie voor de Provence van Yvone Lenard toevallig op mijn pad. Het bevat verhalen over de Provence en elk hoofdstuk wordt begeleid door een recept. Vandaag wil ik het hebben over vinaigrette. Salades maak ik doorgaans af met een scheutje olijfolie en een scheutje azijn, maar de vinaigrette uit het boek heeft wel wat. We hebben er al diverse salades mee gemaakt. Steeds verder uitgeklede varianten van de salade Niçoise.

Gesprekjes: Nieuwe woorden

door

Bij mij in de buurt noemen ze mij soms “ ’t vogeltje” doordat ik vrijwel altijd liedjes fluit zodra ik buiten ben. Dat doe ik al zolang ik mij dat kan herinneren, dus pak ‘m beet: zo’n jaar of zeventig. Het gaat mij ook best goed af, vind ik zelf. De melodieën variëren van ‘Die Forelle’ van Franz Schubert tot kinderliedjes die wij uit volle borst op de lagere school zongen, begeleidt door een meester of juf die vaardig was met een blokfluit. Helaas wordt er tegenwoordig op school nog maar zelden muziek gemaakt of gezongen. Maar eerlijk is eerlijk: niet iedereen is van vrolijkheid gecharmeerd.

Leven in Thailand – Effe wennen

door

“Waar zijn toch al die keukendoekjes gebleven?” vraagt Mieke zich hardop af. Inderdaad is het opvallend dat de mand waar die dingen normaal gesproken inzitten maar half vol is. Eerst dacht ik nog dat er een heleboel in de was zouden zitten, maar nadat de vuile was gewassen was was de wastas leeg maar de keukendoekjesmand nog steeds niet vol. De beschuldigende vinger begon al te wijzen in de richting van de house and pet sitters, de Chileense woestijnbewoner en het Engels-Braziliaanse koppel die tijdens onze zesweekse Europareis op ons huisje en de beestenboel gepast hadden. Geen idee wat die met de doekjes uitgespookt zouden moeten hebben, maar het enige wat we zeker wisten is, dat er bij ons vertrek nog een flink gevulde mand was.

Elementen feuilleton -Deel 6 – Het wind element

door

Het vierde en laatste van de vier grote elementen is het wind element. Het wind element heet in het Pāli vāyodhātu, het element van bewegen en drukken. Het woord vāya is etymologisch verwant aan het Nederlands wind en waaien. Hoe de wind waait zal iedere zeiler benieuwen. Als de wind in de zeilen drukt stuwt dit het schip voort tot een snelheid die waarop de tegendruk van het water gelijk is aan de propulsie.

De tijger in ons lijf – Peter Levine en de wijsheid van het lichaam

door

In Waking the Tiger beschrijft Peter Levine geen innerlijke tijger die moet worden bedwongen, maar een lichamelijke kracht die opnieuw in beweging mag komen. In therapieruimtes blijkt dat proces vrijwel nooit spectaculair te beginnen. Het zijn vaak minieme veranderingen: iemand die merkbaar dieper uitademt, een spier die ontspant, een moment waarop de aandacht weer bij het hier en nu is. Levine ziet daarin een patroon. Heling begint wanneer het lichaam toestemming krijgt om een beweging te hervatten die ooit abrupt werd onderbroken.

Over Antropologie 4: cultuur (II)

door

Cultuur is aangeleerd en beperkt zich niet tot een enkel individu. Cultuur omvat een breed spectrum van aandachtsvelden (van kunst tot politiek en van economie tot religie) en gaat over waarden, normen, symbolen, rituelen en ga zo maar door.  En tenslotte moet gezegd worden dat cultuur niet statisch is, zich weet aan te passen aan veranderende omstandigheden. En doordat de omstandigheden over de hele wereld niet overal hetzelfde zijn, is cultuur ook niet overal hetzelfde. Dat geldt ook voor tijdsperioden. De Nederlandse cultuur in de 17de eeuw is niet dezelfde als die in de 21ste eeuw. En de Nederlandse cultuur is vandaag de dag evenmin hetzelfde als die in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Amerika of enig ander land. En, wen er maar aan … de Nederlandse cultuur verandert, of je dat nu leuk vindt of niet. Je kunt veranderingen niet tegenhouden. Zelfs niet wanneer je het hele land op slot zou zetten en zou isoleren van de rest van de wereld.

B’eter: Pissaladière, Franse uientaart

door

In oktober waren mijn partner en ik een week naar de Provence. De natuur was prachtig, getooid met de mooiste herfstkleuren. Het weer was aangenaam. En we hebben ook erg genoten van de Provençaalse keuken. We waren aangenaam verrast door de kwaliteit en de prijzen. We vielen met onze neus in de boter: overal werd gekookt en gebakken met seizoensproducten en streekproducten. Zo waren er kastanjefeesten, en werden overal kastanjegerechten en kastanjedrankjes geserveerd. Ik heb zelfs een keer een stoofpotje met wild zwijn en kastanjes gegeten. Ik ben in principe vegetariër, en anti-jacht, maar ik ben nog meer anti-bioindustrie. Liever wild zwijn, dat hopelijk een fijn leven heeft gehad, dan een zielig vleesvarken uit een veel te klein, smerig hok zonder daglicht.