Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Columns

‘Eenzaamheid is als een stille storm die al onze dode takken afbreekt’

door Reageer

Sinds 2009 organiseert het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ieder jaar de Week tegen de Eenzaamheid. Dit jaar viel de week in de laatste week van september. Het thema was ‘Verbinding’. De week is vooral gericht op sociale eenzaamheid met de boodschap dat daar iets aan moet worden gedaan. Dat is volkomen terecht, als […]

Ronald – Worden wat we zijn

door 1 Reactie

Zijn monniken, hippies en dichters mensen van betekenis? Nee, we zijn bewust onbelangrijk. We zijn vergroeid met een onbeduidendheid die ieder mens zou passen. De marginale mens aanvaardt de basale onbeduidendheid van de menselijke conditie, een irrelevantie die boven alles gestalte krijgt in de dood. De marginale mens, de monnik, de ontheemde, de gevangene, al deze mensen leven in het aangezicht van de dood, wat vervolgens weer de vraag naar de zin van het leven oproept. Hij worstelt met het gegeven van de dood zelf en zoekt naar iets diepers dan de dood omdat er iets diepers is. De roeping van de monnik, van de marginale, de meditatieve mens of de dichter, is om nog in dit leven voorbij de dood te geraken, voorbij de tweedeling van leven en dood om voor altijd getuige van het leven te zijn.

Gesprekjes: Babbeldebabbeldebabbel

door Reageer

“Weet je wat je voor de grap eens moet proberen? … Gewoon midden in een verhaal stoppen, en dan afwachten wat er gebeurt. Zeer verhelderend… echt.” De vrouw die dit tegen mij zei, knipoogde, stond op, maakte aanstalten weg te lopen, maar draaide zich nog één keer naar mij om. “Dat moet je natuurlijk wel op een daarvoor geschikt moment doen hè, bijvoorbeeld wanneer jullie even afgeleid worden. Niet zomaar…” En weg was ze.

Kleine pijnlijke stapjes, grote stappen in menselijkheid

door

Er waren mirakeltjes, een verhuis bracht warme dekentjes, een strenge politieagent vroeg in de morgen ontdooide, een kerkje toverde met kleuren en verhalen, een brug vol tekenen van liefde, een mevrouw met een prachtig daklozenproject kreeg een ferm steuntje in de rug, ik zag vele prachtige mensen, precies zoals ze zijn, herfstkleuren, zomaar gratis voor je neus.

Vrijdag Zindag – Democratie verwordt tot personacratie

door

Geen persona Dick Schoof, de topambtenaar die nog steeds onze premier is, heeft als overheidsdienaar niet de persoonlijkheid van de politieke persona. In de campagne is hij afwezig, ook al staat het beleid van zijn kabinet ter discussie. Frans Timmermans heeft zijn eigen conclusies getrokken. De rol van persona lag hem duidelijk niet, en dat siert hem. Net als Job Cohen in eerdere tijden. De democratie is door het vertrek van zulke mensen weer een stap dichter bij de personacratie.

Elementen feuilleton – deel 2 – enkele hoofdindelingen van de elementen

door

Het grootste onderscheid in de elementen ziet de Boeddha echter in het verschil tussen al deze geconditioneerd elementen / de wereld en het ongeconditioneerd element / nibbāna. In het kort, met het door doorzien wegvallen van de oorsprong, de bron, van het verlangen naar het beperkte, geconditioneerde, wat onbestendig en onbevredigend zal blijven ontdoet de bevrijde geest zich van de neiging tot wedergeboorte. Na het uitleven van het laatste leven is er geen conceptie meer, geen wording meer van de zintuigbasis. En als de vlam van verlangen naar bestaan, naar geneugtes of het verlangen naar het ophouden van het pijnlijke daar is… dan dooft dat verlangen zonder rest. En is ook niet te zeggen waar die vlam heen gegaan is.