Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Achtergronden

Doodgaan, sterven

door

Wat is voor de doorsnee mens de grootste verandering, de meest definitieve verandering in zijn/haar leven? Doodgaan, sterven. Als we over een grote en ingrijpende verandering in ons leven kunnen spreken, dan is het toch wel de overgang van leven naar dood. Maar dit onderwerp komt in het rijtje van bij meditatie gebruikte aandacht objecten (geluiden, gedachten, lichamelijke gevoelens en emoties) zelden voor.

Het belang van legalisering van stervenshulp en een veilig stervensmiddel

door

De NVVE vindt dat mensen moeten kunnen kiezen voor een waardige dood in eigen regie – óók als zij niet ziek zijn en dus niet voor euthanasie in aanmerking komen. Mensen met een weloverwogen persisterende doodswens moeten toegang krijgen tot een legaal, waardig, veilig en betrouwbaar stervensmiddel, zodat zij niet hoeven te kiezen voor een gruwelijke suïcide die veel leed toebrengt aan de persoon in kwestie, omstanders en familie.

Schaamte en vrees als helpers op je pad

door

We gebruiken wel uitdrukkingen zoals ‘schaamteloosheid’ of ‘je moest je schamen’, maar het heeft veel minder impact dan gevoelens van schuld. Schuld heeft een veel zwaardere lading. Ons hele juridische systeem is erop gebaseerd, met bijbehorende strafmaten. Het kan zich ook sterk manifesteren in kleine dingen, zoals het achter elkaar opeten van een pak koekjes. Dat kan weer leiden tot een negatief zelfbeeld, en strafmaatregelen zoals streng ‘lijnen’.

Na een leven als mens kan men op grond van goede daden wedergeboren worden in een hemel en is men per definitie een ‘godheid’.

door

In de Pali-Canon komen godheden (devata) regelmatig aan het woord. We zouden ze ook kunnen aanduiden als ‘hemelse wezens’. Het zijn geen wezens die van alle eeuwigheid in een hemel wonen. Ze zijn er ooit door vroegere verdiensten in terechtgekomen en zullen er ook weer uitvallen als hun verdiensten uitgeput zijn.

‘Geloof niet alles wat je denkt’

door

Niet alleen goden kunnen misleid worden door hun denken. Ook bij de mens gebeurt dit voortdurend. Hoe dikwijls zeggen we niet, als we in een gesprek een bepaalde opinie uiten, ‘ik denk dat…’. Waarmee we dan niet bedoelen dat we twijfelen aan wat we beweren en openstaan voor andere denkpistes; maar dat we deze opinie in ons denken juist voor waar aannemen. Denken is steeds geconditioneerd door opvoeding en ervaringen en is dus steeds persoonlijk. Vasthouden aan opinies is trouwens, volgens de Verhevene, één van de mentale vergiften, samen met zintuiglijke begeerte, verlangen naar bestaan en onwetendheid.

Karin – bericht uit het verpleeghuis (2)

door

Als ik na een werkdag thuis kom heb ik steeds meer tijd nodig om bij te komen. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Ik raak overstuur, geëmotioneerd, door wat ik dagelijks meemaak. Terwijl onze instelling zeker niet tot de slechtste behoort. Het pand is oud, maar nog wel in goede conditie. Het gaat ook niet om stenen, maar om mentaliteit. Warmte en plezier, de mensen zien.

Waarom we veel kunnen leren van koans in dit #metoo tijdperk

door

We leven momenteel in het #metoo tijdperk. Er wordt eindelijk naar de stem van mijn ‘sisters’ geluisterd die een vuist maken tegen mijn ‘broers’ in verwarring. Als samenleving krijgen we steeds meer de moed om verwarde mannen verantwoordelijk te houden voor hun vrouwonvriendelijk gedrag: Billenknijpen, machtsmisbruik, aanranding, ‘catcalling’, verkrachting, onderdrukking en geestelijke en emotionele manipulatie. Gelukkig doen we niet langer alsof dit gedrag niemand schaadt en onze samenleving niet ontwricht.

Een vredige bijeenkomst in het Vreedehuis, dichtbij het Vredespaleis

door

Het probleem is dus dat goede voornemens zondermeer in de praktijk maar zelden werken. Als je al deze aanbevelingen leest, dan krijg je onwillekeurig de gedachte “waarom doen de mensen dat dan niet gewoon”. De praktijk is juist dat de mensen het gewoon niet doen. Ze worden zelfs voortdurend door reclameboodschappen en in praatprogramma’s aangemoedigd om het niet te doen. We vinden dit heel gewoon. Het gaat altijd alleen maar om persoonlijk bezit en hoe meer je daarvan hebt, hoe beter het met je gaat. Ik zou trouwens niet graag de boterhammen willen smeren van alle boeddhisten dit het hiermee hartgrondig eens zijn.