Op zoek naar een politiek leider die fatsoen aan wijsheid koppelt (5)
Als de politieke leiders zich bedienen van leugens, misleiding en manipulatie, dan heeft dit effect op de beleving van vrijheid van de burgers.
Stiltespinster- large brains
Leven en laten leven, dat is de kern om te laten zijn wat is. Lukt dat altijd? Als het om geluidshinder gaat, dan lukt mij dat niet. Alle goede adviezen ten spijt, maar ik voel irritatie.
Wat is geluidsoverlast?
Geluidsoverlast treedt op wanneer een omgevingsgeluid het moeilijk maakt om in een gewenste (ontspannen) mentale toestand zoals slaap, concentratie of zomaar wat dromen, te komen of te blijven.
Voorbeelden:
- Een mug die zoemt wanneer je wilt gaan slapen.
- Geluiden die afleiden wanneer je je wilt concentreren.
- Geluiden die indicatief zijn voor iets vervelends ( omdat ze lang duren of omdat ze je aan iets vervelends doen denken).
Deze geluiden nemen als het ware de controle over wat je met je hersenen wilt doen en dat blijken we even irritant te vinden als iemand die steeds de aandacht trekt. Omdat niet alle geluidsbronnen evenveel ongewenste aandacht trekken (en daarmee niet allemaal even irritant zijn), is het beter om te spreken van geluidsbronoverlast.
Onderzoeker Tjeerd Andringa legt dat uit: “Geluidsoverlast is eigenlijk niet de beste term. Geluidsbronoverlast zou een betere term zijn. Bij geluidsbronoverlast gaat het om een bron , die hoorbaar is natuurlijk, maar die bron is niet relevant voor jou ,maar misschien relevant voor iemand anders. En die bron die trekt de aandacht zonder dat jij dat wil dat die de aandacht trekt .Dat betekent dus dat iets in de buitenwereld , die bron , bepaalt waar jij je aandacht op richt. En dat is natuurlijk heel irritant. Daarom gaan geluidsoverlast en irritatie altijd samen. En het probleem nu is dat als geluidsoverlast maar lang genoeg doorgaat dan kan die irritatie zich opbouwen tot een echt groot probleem in het dagelijks leven.”
Large brains, Stiltespinster.
Het bovenstaande verwoordt precies mijn ervaring. Ik kan me er niet aan onttrekken . Dagelijks honderden keren impulsgeluiden die mij opschrikken , mij uit mijn evenwicht brengen, mij iets anders laten doen wat ik eigenlijk van plan was. Hoe kan dat nu?
Tjeerd Andringa: “Onze hersenstam bepaalt welke geluiden we kunnen negeren. Dit gebeurt met een vrij eenvoudige analyse. De verder te negeren geluiden vormen de achtergrond. Onze grote hersenen analyseren het deel dat we niet negeren. Dit kan met bijzonder complexe en variabele methoden. De niet genegeerde geluiden vormen de voorgrond.”
Het ligt dus aan mijn grote hersenen! Of toch aan de bron die de oorzaak is! Het is in ieder geval een bron van inspiratie.
Met dank aan dr. T.C. Andringa (Rijks Universiteit Groningen).
Stiltespinster maakt sieraden van spullen die mensen niet meer nodig hebben en/of die ze koopt in kringloopwinkels.
Stiltespinster maakt sieraden van spullen die mensen niet meer nodig hebben en/of die ze koopt in kringloopwinkels.
Categorieën: Beeldende kunst, Columns
Ochtend- of avondeditie
We hebben een gratis mailinglijst.
Abonneer je op onze ochtend- of avondeditie
19 reacties op Stiltespinster- large brains
Ochtend- of avondeditie
Abonneer je
Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »De werkplaats
Boeddhistische kunstenaars
Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »
En het is niet zo dat je last hebt van hyperacusie?
Nee Sjoerd, gelukkig kan ik zeggen dat ik geen last heb van hyperacusis.Ik kan gewoon naar een concert, luisteren naar muziek, in een drukke stad lopen.Dit artikel gaat over een andere vorm van geluid.
Heel duidelijk, dan herken ik wat je schrijft.
Het illustreert wat ik zo aantrekkelijk vind aan het leven in het dunstbevolkte deel van Nederland.
Luisteren naar de stilte.
Nu ik een fors deel van mijn gehoor kwijt ben, wordt dat nog intenser samen met de rustige fluittoon vanuit het niets.
Voor mij zijn zo alle geluiden samen de wanden van mijn meditatiehal.
De stilte is de vloer, het dak is mijn schaal, die zingt mijn stemming.
Ook ik woon in een van de dunstbevolkte delen van Nederland, maar dat is géén garantie voor rust.
Mooi dat u van alle geluiden een meditatiehal kunt maken.
Gelukkig worden ook onze grote hersenen geleidelijk, maar onomkeerbaar, kleiner en kleiner naarmate we onze 27ste verjaardag verder gepasseerd zijn.
Het geluidsprobleem lost zich op termijn zo vanzelf op, maar dat geldt dan op een andere wijze ook voor de inspiratiebron die daarin schuil gaat.
Te oordelen naar de afmetingen, is jouw ‘Large Brains’ nog lang niet aan haar 27ste verjaardag toe.
Is dat zo? Worden onze hersenen kleiner?Of is dat alleen bij Alzheimer?
Hoe lang moet dat dan duren voor het geluidsprobleem zich oplost?
Dat is zo Stiltespinster.
Rond het 27ste levensjaar worden de menselijke hersenen beschouwd als min of meer uitgerijpt en gevoelsleven, emotie, cognitie en gedrag als geïntegreerd. In de jaren daarna, zeker na het 40ste levensjaar zijn we over ons hoogtepunt heen en biologisch is onze functionaliteit in een afnemende trend geraakt.
Meno- en penopauze zijn illustratie van de instabiliteit van de ommekeer in onze mogelijkheden.
Ook is dat de fase waarin langzaam maar zeker de omvang van de hersenen en hun functionaliteit wat begint af te nemen. De totale omvang en inhoud wordt heel langzaam maar zeker kleiner en dit proces schrijdt voort gedurende ons ouder worden. Het is puur natuur en geen ziekteproces of degeneratieve kwestie.
Door fysiek, emotioneel en cognitief actief te blijven, kunnen we dit proces niet stoppen, maar wel enigszins vertragen.
We merken vaak ook dat onze belangstelling zich wat ontwikkeld in andere richtingen en dat onze voorkeur voor activiteiten zich wijzigt. Veel mensen die de 50 gepasseerd zijn tonen de neiging tot het ontwikkelen van een wat beschouwender levenshouding.
Ook onze zintuigen gaan achteruit, zien, gehoor en reukzin zijn vaak het opvallendst.
Onze lichaamsgeur kan veranderen en de gaten die ongemerkt zich kunnen voordoen in onze waarneming, kunnen gevuld worden met b.v. tinnitus of fantasie die we voor werkelijkheid aanzien. (Vgl met het bos in de schemering)
Zo worden we ouder en gaan we ook vaak anders en milder tegen het leven aankijken.
Het gehoor kan zo ernstig verminderen in functie, dat hulpmiddelen noodzakelijk zijn. Hetzelfde geldt over het algemeen b.v. ook voor de seksualiteit en allerlei andere door ons al dan niet als wenselijk beschouwde levensfuncties.
Het echt wegvallen van de waarneming van de buitenwereld, zoals geluidsprikkels, is vaak het gevolg van een al dan niet ernstig ziekteproces of doodgaan.
Dementie is meestal een ernstige aandoening met verschillende oorzaken, maar heeft niets te maken met de natuurlijke afname en veroudering van de hersenen.
Kort samengevat: Veel storende geluiden passen bij een zeer actieve levenshouding en een (misschien te) goed functionerende auditieve functie.
Maar het gaat op de lange duur vanzelf over.
Irriterende geluiden zijn voor mij een kwestie van echt luisteren.
Als ik naar Jazzmuziek luister kan het me niet gek genoeg zijn.
Veel improvisatie en experimenten zijn welkom. Leuk, helemaal prima.
Maar …
Als er iemand op bezoek komt en je begint een gesprek met diezelfde jazzmuziek op de achtergrond dan is het ineens irritant geluid..
Naast gewoon de muziek uitzetten kan het ook interessant zijn te onderzoeken wat die irritatie precies is.
Dat kun je doen door het bewust te ervaren.
Heeft u zelf uitgezocht waarom het irritant is?
Als achtergrond voor een conversatie is die muziek te onrustig omdat er weliswaar een ritme in zit maar ook veel variatie.
Als iets monotoon is op de achtergrond, denk aan het ritme van een analoge klok dan went je geest aan dat ritme maar bij jazz improvisatie is niet alles monotoon het maakt onrustig als je er niet echt naar luistert.
Tonale geluiden hoor je op een gegeven moment niet meer, dus van die klok dat klopt wel.
Maar impulsgeluiden zijn niet te negeren.
Kort samengevat Sjoerd : alles gaat op de lange duur vanzelf over, nietwaar!
Maar dat storende geluiden bij een actieve levenshouding passen dáár kan ik niks mee.
Een actieve levenshouding hoeft niet automatisch veel activiteiten in te houden.
Het kan ook zich uiten in verhoogde alertheid voor bepaalde prikkels.
Het zijn woorden en het betekenisveld is persoonlijk.
Ik hoop en wens dat je veel stilte spint, die zich zijn weg zoekt in dit landschap,
op de wind.
Duidelijk!
En de spinster spint voort
in de hoop dat ieder het hoort
De omschrijving van T.C. Andringa van brongeluid overlast is niet helemaal juist.
Het geluid waar je last van hebt is juist wèl relevant als het je afleid van waar je mee bezig bent en
je ongestoord verder wilt.
Het is pas niet meer relevant als het je niet stoort.
Die bron,die het geluid voortbrengt,is niet relevant voor jou. B.v. je bovenbuurman is aan het boren en dat stoort jou.
Als je zélf boort(wel relevant voor jóu)dan stoor je je niet aan dat geluid.
Als ongestoord werken relevant is dan is het elimineren van elementen die je storen relevant zoals storende geluiden.
Als deze storende geluiden irrelevant waren zou je er geen last van hebben.
Omdat de geluiden je storen zijn ze relevant, je moet er rekening meehouden om ongestoord te kunnen werken.
Geluid dat je niet hoort is irrelevant, het doet je niets dus hoef je er niets mee.
Geluid dat stoort is relevant want op een of andere manier moet je je er mee zien te verhouden zodat je wel kunt doen wat je wilt doen.
Als storende geluiden niet relevant zijn wat maakt dan dat je er over schrijft ?
Woorden maken het soms onnodig ingewikkeld!
De bron is niet relevant, wél het geluid van die bron.