Het is heel populair om een mening te ventileren naar aanleiding van de recente aanslagen in Parijs.
De youtube filmpjes van de onthoofdingen van westerse gevangenen van IS zorgden ook al voor heel veel ophef. Wij laten ons raken door wat als dichtbij voelt. Als Europeanen of ingezetenen van de VS slachtoffer zijn van wat moslimgeweld heet, breekt de hel bij ons los.
Tekst: Zen Ryu Lammert Huizinga.
Heel veel mensen hebben een mening over de ‘moslimterroristen’ en het ‘moslimterrorisme’.
Gemakshalve vergeten we dat verreweg de meeste moslims gewone vreedzame mensen zijn die in feite veel meer hinder ondervinden van mensen die het etiket van (hun) religie op hun gewelddadigheden plakken.
Moslims en hun organisaties moeten afstand nemen van het geweld, vinden ‘we’. Vrouwen wordt gevraagd waarom ze nog steeds een hoofddoek dragen.
Er wordt veel meer ophef gemaakt over geweld tegen westerlingen dan over het geweld dat IS de mensen in Syrië en Irak aan doet. Evenzo voor de gewelddadigheden van Boko Haram. Terwijl daar toch duizenden mensen gemarteld, verminkt en vermoord worden. De meeste slachtoffers zijn overigens moslim!
Ik heb eens gelezen wat er indertijd in het winkelcentrum, ik dacht in Kenia, is gebeurd. Daar ben ik enorm van geschrokken, zo erg dat er iets in me is geknapt en direct gewist heb wat ik daarover las. Ik weet het domweg niet meer en ik wil het ook niet meer weten. Struisvogelpolitiek zo u wilt.
De ‘westerse’ landen slaan de handen ineen of doen pogingen daartoe, om het ‘moslimgeweld’ het hoofd te bieden, om het tij te keren.
Ik heb rondgekeken wat voor actie de regeringen en de instanties die zij daarvoor hebben ingesteld, in petto hebben. Met verbazing neem ik kennis van de uitlatingen van minister Opstelten.
Maar het meest verbaasd was ik wel toen ik de website van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCT) bekeek. Ik krijg sterk het idee dat er net wordt gedaan alsof het arresteren en elimineren van verdachten en potentieel verdachten de enige en meest werkzame methode is. Natuurlijk is het goed om in de gaten te houden wat voor cellen er zijn en wie de grenzen van onze democratie overschrijdt. De acties in Verviers in België zijn zeker zinvol. Het is zeker van nut als de diverse bestrijders van terrorisme met elkaar overleggen en kennis uitwisselen. Maar, om een vergelijking te maken, veel meer dan puisten uitknijpen is het niet.
Ik word er een beetje triest van als ik lees hoe de NCT denkt op te moeten treden. Nergens zie ik dat er iets als een gelegenheid of kans wordt geboden om mee te denken.
Ik hoor maar heel weinig berichten over het zoeken naar oorzaken, naar werkelijk contact maken met de mensen voordat ze zich zover hebben afgescheiden dat we ze als extremisten gaan beschouwen.
Hoe vaak horen we niet dat bij mensen die moordpartijen aangericht hebben, er een aanwijsbaar moment was dat er ‘een knop omging’? Het waren in eerste instantie ‘gewone’ jongens (ja, meestal jongens), sommigen belandden in de kleine misdaad, anderen waren soms nog wel gewoner. Maar er gebeurde iets waardoor ze zich af zijn gaan zonderen, er was een moment of een opeenstapeling van momenten dat ze zich alleen gingen voelen.
Ze gingen zich verdiepen in iets dat hoop op verlossing biedt.
Het is dus zaak dat wij allen, niet alleen moslims, nagaan wat we kunnen ondernemen om te voorkomen dat mensen radicaliseren.
En, gezegd moet worden, dat niet-moslims best wel eens bij zichzelf na mogen gaan in hoeverre en hoe vaak ze, wij, meedoen aan het uitsluiten van moslims.
Hoe vaak betrappen wij onszelf op discriminerend gedrag? Hoe vaak vergeten we om respect te tonen voor een religie of opvatting die niet de onze is?
Iedereen mag vinden wat hij wil, iedereen mag zeggen wat hij wil, maar laten we er ons best voor doen om niemand in een hoek te drijven.
Als we zien dat dat dreigt te gebeuren, laten we dan ingrijpen naar ons beste kunnen.