Van je lichaam zou je kunnen zeggen dat je grote IK dat nodig heeft om op deze planeet te kunnen rondlopen. Een aarde-pak voor IK. Dit aarde-pak blijkt een van de gevoeligste identiteiten te zijn van je Ego, als je denkt dat je je lichaam bent.
Wanneer je nog een baby bent komt er een moment dat je vader of moeder je voor de spiegel houdt en zegt: ‘Kijk, dat ben jij!’ Zo begin je te leren dat je je lichaam bent. Elke keer in je leven dat je in de spiegel kijkt denk je: dat ben ik. Het merkwaardige is dat je dat blijft denken, ook al verandert je spiegelbeeld in de loop van de jaren voortdurend. Je gezicht en lijf groeien, worden volwassen en tenslotte oud. Daarnaast leer je op school dat al je cellen zich elke zeven jaar totaal vernieuwen. Het lichaam dat je acht jaar geleden in de spiegel zag bestaat dus niet meer. Ook als je, bijvoorbeeld door een ongeluk, een arm kwijt raakt en je kijkt naar je spiegelbeeld met maar een arm, weet je: ik ben nog steeds ik.
Wie is het toch die al die jaren naar het voortdurend veranderende lichaam in de spiegel kijkt en desondanks weet steeds dezelfde te zijn? Dat is je grote IK. Je spiegelbeeld laat je duidelijk zien dat je onmogelijk dat lichaam kunt zijn, maar je bent geconditioneerd te denken dat je het wel bent. Daarmee is je lichaam een belangrijk deel van je Ego geworden.
Wanneer je evenwel weet dat je in essentie niet je lichaam bent, wordt het gemakkelijker voor je om te accepteren dat je lichaam is zoals het is. Kritiek op je uiterlijk raakt je veel minder of zelfs helemaal niet meer als je bijvoorbeeld, volgens de norm van de tijd, te klein, te lang, te dik of te dun zou zijn. Op de overtuiging dat je wel je lichaam bent zijn verschillende industrieën gebaseerd die je ‘mooier’ maken, zodat je denkt dat je een mooier ( en beter? ) mens geworden bent. Zoals de cosmetische industrie, de kappers, de mode in al zijn vormen en variaties, de plastische chirurgie om onderdelen te vergroten, te verkleinen of te verdoezelen, botox, body building, noem maar op.
Tot aan de oorlogskleuren van de Indiaan en de camouflagestrepen van de moderne soldaat toe. Het is zo oud als de mensheid en er wordt veel geld aan verdiend. Met al die kunstgrepen denken mensen dat ze een andere of betere identiteit zijn of dat ze iemand anders geworden zijn. Maar je wezenlijke IK, waarvan het aarde-pak al die veranderingen heeft ondergaan, weet dat het onveranderd is gebleven en nog steeds dezelfde is.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.
www.boekencooperatie.nl
ISBN 9789492079541 (papieren boek)
ISBN 9789492079558 (e-boek)
Jan Klungers zegt
Dat riekt naar de opsplitsing van lichaam en geest. Een kleine stap verder is de afwijzing van het lichaam. En bij het sterven zeggen: hij/zij heeft haar lichaam verlaten. Ook al is de relatie lichaam-geest wellicht een raadsel, het lichaam is een wezenlijke poort in de beoefening. Het lichaam vraagt een diepgaande waardering.