• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Achtergronden » Wanneer doen mensenrechten er weer toe?

Wanneer doen mensenrechten er weer toe?

12 augustus 2022 door gastauteur

Onlangs las ik van de voorzitter en vicevoorzitter van de commissie Mensenrechten, Tineke Cleiren en Barbara Oomen een warm pleidooi voor naleving van de mensenrechten en het universele karakter ervan. Ze roepen de regering op om de naleving van de mensenrechten en de bevordering van de internationale rechtsorde tot speerpunt van beleid te maken. Het roept veel sympathie op maar mij bekroop ook het gevoel van naïviteit en utopisch wensdromen. De wereld bestaat immers niet alleen uit vrouwen die anders, minder scorend denken dan mannen. En mannen maken nu eenmaal 50% van de mensheid uit en hebben voor zeker 95% de macht. En macht draagt de potentie van geweld in zich.

Ten tweede, en het hangt onverbrekelijk samen met het eerste, hanteert het ‘vrije’ Westen  een systeem dat sterk individualisme bevordert, zo niet egoïsme. De bewoners van dat ‘vrije’ Westen dragen als eersten het gedachtengoed uit van mensenrechten en democratische rechtsorde, maar het wordt niet waarachtig nagestreefd.

Tekst Pieter van der Kruijs

Kijken we naar de huidige wereldleiders en zij die ertoe doen, dan kijken we steeds tegen de rand aan van dreigend geweldsgebruik. Het zijn allemaal mannen en de vooruitzichten op een andere koers zijn erg pover. Ook de afwijkende mening in de verder door mannen beheerste bankenwereld is van een vrouw, Sandra Phlippen, hoofdeconoom bij ABN Amro die 31 juli in het programma Zomergasten was te bewonderen. Zij liep te hoop tegen het gederailleerde kapitalisme waaraan haar bank zich in het verleden bij uitstek schuldig maakte en vervolgens noodgedwongen door de Staat, door ons dus, moest worden gered.

Financieel geograaf Ewald Engelen betoogt dat de neoliberale marktwerking wereldwijd werd aangehangen, maar wel de ontbinding van onze samenleving in gang heeft gezet. De vrije markt werd gezien  als het toppunt van vrijheid en gaat vooraf aan het bankendebacle in 2008.

De publieksfilosofe Marli Huijer betoogt dat de Staat voor haar burgers geen bindweefsel meer is, een staat die het gevoel geeft dat er wordt gewaakt en zorg draagt: “Vadertje Staat is ten grave gedragen”. De ‘filosofie’ is dat ieder verantwoordelijk is voor eigen welzijn ongeacht waar de wieg staat. Als ik Rutger Bregman goed lees in De meeste mensen deugen, zal ware binding ontstaan als de noodzaak echt wordt gevoeld, bijvoorbeeld bij rampen of oorlog, als we als het ware in elkaars armen worden gedreven. De klimaatramp komt eraan, maar wordt nog niet zo gevoeld. Shell wil zelfs investeren in nieuwe fossiele brandstoffen dat volgens experts funest is voor het klimaat.

De rechtshandhaving die nodig is om de mensenrechten tot gelding te brengen is in ons land niet meer georganiseerd. Aangiftes worden geweigerd (welke?), die wel worden opgenomen vormen op de plank een steeds grotere stapel. Bij het OM is een fors mensentekort en de leiding is veel te correct om het voortouw te nemen om duidelijk te maken wat nodig is voor behoorlijke uitvoering van de rechtshandhaving. Ze praten tegen politici die alleen zijn geïnteresseerd in wat mogelijk is op korte termijn waarmee bij het publiek kan worden gescoord. Ook rechters zijn verworden tot productiemachines die het niet meer gebolwerkt krijgen. Te veel burgers verzuipen of er wordt niet naar omgezien: voilà de stand van de rechtsstaat.

Het gaat er niet om dat boeren ongelijk hebben maar de middelen waarvan zij zich bedienen (zij zeggen: moeten bedienen) zijn vaak grensoverschrijdend of ronduit strafbaar.

De reactie van clubs en de KNVB op het toenemend voetbalvandalisme is als de hond van Pavlov: zwaarder straffen, een tik op de snuit.

Ik kan mij niet herinneren dat die reactie ooit zoden aan de dijk heeft gezet. Soms wordt er een waterbedeffect bereikt en openbaart zich dat geweld ergens anders. Roozemond, nog even werkzaam bij voetbalclub Heerenveen, benadrukt om met die hooligans in gesprek te blijven. Hij nodigt ze uit voor ’n kop koffie. Het gaat altijd om elkaar opfokkend groepsgedrag. Elias Canetti schreef hier al over in 1960, Massa en Macht. Roozemond wil in contact blijven met die rellende jongens die steeds jonger worden en dat vergt veel tijd en aandacht. Laten we die benadering nou eens serieus uitproberen.  Geef die gasten het gevoel dat ze worden gezien want daar gaat het ieder mens om, doe ik ertoe.

En breder bezien, waar nooit tegen wordt opgetreden is het immorele gedrag van multinationals/ grootverdieners en andere machtigen die mensenrechten aan hun laars lappen. Er wordt toegestaan dat stelselmatig is gemarteld (Myanmar, Syrië, Guantánamo Bay, CIA-cellen overal in de wereld enz.). De eersten zijn slechts op zoek naar winst. Met het WK voetbal voor de deur hebben zij meegewerkt aan de infrastructuur die voor dat WK nodig is, wetende dat werknemers met bosjes dood gingen omdat er moe(s)t worden gewerkt onder erbarmelijke omstandigheden. Grootverdieners zijn altijd op zoek naar de goedkoopste arbeidskrachten.  Dat zijn vaak kinderen.

Machtigen als Biden en Macron rehabiliteren de Saoedische prins Bin Salman, serieus verdacht van opdracht geven tot de moord op journalist Jamal Khashoggi omdat we zijn olie nodig hebben. Economie steekt nog steeds ver uit boven de universele rechten van mensen.

Jurriën Hamer, winnaar van de laatste Socratesbeker voor zijn boek waarin hij de vrijheid van onze wil fundamenteel ter discussie stelt, vraagt zich af hoeveel moreel verval ons land kan hebben.

We zouden Cleiren en Oomen moeten meenemen naar onze onmenselijke opvang van vluchtelingen en andere asielzoekers en dan de meetlat er langs leggen hoe wij zelf omgaan met mensenrechten.

COA-medewerkers verliezen hun menselijkheid lezen we in de NRC van 30 juli: “Alleenstaande mannen zijn het slechtst af. Die sturen we naar de rotste plekken. Ze kunnen het wel aan, is de gedachte. Maar zij worden nu zó vergeten. Sommigen zijn zo alleen, ze zitten er zo stilletjes bij.”

Gemeenten weigeren medewerking aan opvang in het idee dat de burgers het niet pikken.  Ze kennen de kreet als bestuurders, met name de vrouwelijke: “Daar moet een piemel in”. Dit wordt ferm gesteund door politieke partijen die hun electoraal succes danken aan uitsluiting van hele niet-witte bevolkingsgroepen.

Neem de voorman van FvD die zich met de PVV afzet tegen alles wat gekleurd is. Hij, die voorman, beschikt over een heel klein wit piemeltje met zo’n rose tuutje waarmee hij het zwaar aflegt tegen die van zwarte mensen. (Ik ook trouwens). Dat moet de grote frustratie zijn waarop het beleid van zijn partij wordt afgestemd. Hij vreest de ondergang van zijn witte ras. Dat zal ook verdwijnen want de kleur wit is in de evolutie een zwakke factor. Als wit het met een ander kleurtje doet, komt er zelden iets wits uit. De aarde heeft geen moraal en schakelt automatisch uit wat zwak of niet goed is.

We hebben in ons land gemeend de vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel te moeten dragen, maar is volledig ontaard. Er wordt onder het mom van deze vrijheid ontzettend veel bagger uitgestort over mensen met een andere mening, vaak tot aan doodsbedreigingen toe. En als je een vrouw met een eigen mening bent, dan moet die zich de meest bizarre vormen van vrouwenhaat laten welgevallen inclusief de meest gore verkrachtingsfantasieën.

En dan is de cirkel rond. We beschikken over een verwaarloosd apparaat dat hiertegen zou moeten optreden, nog afgezien dat dit apparaat zelf vaak is besmet met discriminatoire opvattingen en vrouwenhaat (zie docu De blauwe familie, over structureel racisme binnen de politie).

Het pleidooi om ook internationaal ons sterk te maken voor mensenrechten doet elitair aan. Ik was allang blij dat we ons vermanende domineesvingertje hebben ingetrokken omdat wij onze handel altijd voorrang gaven boven het uitdragen van mensenrechten. Het zogenaamde vrije westen heeft in haar winststreven en overconsumptie steeds meer de aarde, onze woonplek evenals die van andere dieren en natuur geruïneerd. Ik wil de bijdrage van de Chinezen niet onvermeld laten.

Nu het (sterk verontreinigde) water voorbij de lippen stijgt en al in onze mond loopt, zijn partijen  bereid verder te denken dan de leus haalbaar en betaalbaar. Voorheen stonden zij zeer lankmoedig tegenover de voortgaande verzieking van onze planeet.

Kortom, er is heel veel op te ruimen voordat van de naleving van mensenrechten een speerpunt kan worden gemaakt. Het mensenrecht op  gezond wonen op deze planeet raakt in het gedrang inclusief alle aanpassingen die nodig zijn om bewoonbaarheid te behouden. Daarvoor kan uitgangspunt zijn de meer boeddhistische gedachte door ons te richten op wat we nodig hebben in plaats van wat we willen hebben. Er valt uit oogpunt van overleving niet te ontkomen dat we  luisteren naar de Franse econoom Piketty die betoogt dat de gigantische verschillen in inkomen en vermogen beter moet worden herverdeeld en, ik vul aan, om het gevoel bij te brengen dat het ieders wens is dat het ook de ander goed gaat waar ook ter wereld.

Daarvoor zou zinnig zijn dat minder individualistisch wordt gedacht, minder Descartes “Ik denk, dus ik ben”, en meer luisteren naar andere culturen zoals het Afrikaanse ubuntu: “Ik ben omdat wij zijn”.

Pieter van der Kruijs, is (oud-)strafrechtadvocaat.

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Achtergronden, Columns, Economie, Geluk, Gezondheid, Mensenrechten, Misbruik, Natuur, Onderwijs, Pieter van der Kruijs, Politiek, Rechtspraak, Zorg Tags: FvD, hooligans, journalist Jamal Khashoggi, KNVB, martelen, mensenrechten, Pieter van der Kruijs, PVV, rechtshandhaving, Tineke Cleiren en Barbara Oomen, vrijheid van meningsuiting

Lees ook:

  1. ‘Dat neemt geen criticus van ons dus af’
  2. Tien jaar Boeddhistisch Dagblad
  3. Beeldschets
  4. Over populisme en het menselijk tekort

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. J. Benjamin zegt

    12 augustus 2022 om 15:44

    Zeer geachte heer van der Kruijs, zeer geacht Boeddistisch Dagblad,
    Uw Dagblad was mij onbekend; wat ben ik verrast met zowel dit artikel als de mogelijkheid meer van
    u te mogen leren kennen.
    Jozefina Benjamin

  2. Tantra Hardrock zegt

    13 augustus 2022 om 16:40

    Rechten komen niet uit de lucht vallen. Als voorbeeld. Stel dat je uit gaat van het recht op abortus. Dan krijgt dat recht pas gestalte, wanneer er een enorme machtsbasis aan vooraf gaat. Een machtsbasis in de vorm van feministische groepen, acceptatie in de maatschappij, organisatie, actie etc. Je hebt niet zomaar recht

    Zogenaamd hebben we in Nederland een recht op wonen, toch zitten we in een woningcrisis. Toen in de 19de eeuw, de arbeidsbeweging sociaaldemocratische programma’s wisten te realiseren, kwam dit door hun macht. Macht in de vorm van enorm sterke organisatie, agitatie, netwerken etc, etc.

    Ik kan wel zeggen ‘ik zeg wat ik wil, ik heb de vrijheid van meningsuiting’. Alsof het zo simpel is. Ik heb echt niet het gevoel dat ik zomaar overal mijn mening over covid kan vertellen. Het heeft namelijk gevolgen. Tegenwoordig worden mensen ontslagen, omdat ze andere meningen hebben over de woke/transgender politiek. Ook hier zien we, als je geen macht hebt, heb je niet zoveel aan je recht op vrije meningsuiting.

    Recht, blijft uiteindelijk een abstractie. Een politicus/machthebber zegt dat jij ‘rechten’ hebt. Maar, houden ze ook rekening met deze ‘rechten’ of is het een wassen neus? Wat heb je aan rechten, die er alleen in theorie zijn?

    Ik heb het recht om mijn mening over mijn baas te twitteren. Maar, ik weet wel dat ik dan ontslagen word en in de problemen kom. Dat ‘recht’ heeft dus niet altijd betekenis. Je hebt een recht op een dak boven je hoofd, toch weet je dat als je ontslagen wordt, dat de kans er dan is dat je op straat komt te staan en dat politici en ambtenaren dan hun schouders ophalen.

    Vele van jullie willen niet zo cynisch naar de wereld kijken. Maar als je goed kijkt, zie je dat ik punten heb

    Moeten we dan meteen de rechtstaat afschaffen (of wat daarvan over is)? Dat zeg ik niet

Primaire Sidebar

Door:

gastauteur

diverse schrijvers 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

23 mrt
Zen Meditatie Introductie
23 mrt 23
24 mrt
Zen Weekend
24 mrt 23
26 mrt
Filmmiddag
26 mrt 23
26 mrt
Medicijnboeddha ceremonie | Live en Online
26 mrt 23
26 mrt
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
26 mrt 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Het jaar 2023 – dag 66 – vlokjesneeuw

    Joop Ha Hoek - 7 maart 2023

    KNMI regen en natte sneeuw. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.

    Spelen met oneindigheid, verrassende figuren en patronen

    Erik Hoogcarspel - 6 maart 2023

    Hoe zit het nu met het oneindige? Om te beginnen merkt Zantema op dat er verschillende soorten oneindigheid bestaan. Als voorbeeld noemt hij het zogenaamde Hilbert-hotel, vernoemd naar de wiskundige David Hilbert. Dit is een denkbeeldig hotel met oneindig veel kamers. Als deze allemaal bezet zijn en er meldt zich een nieuwe gast, dan zou hij of zij op het eerste gezicht geen kamer kunnen krijgen. Dit lukt echter wel met een bepaald trucje: laat iedere gast verhuizen naar de kamer ernaast. Deze is er altijd, anders zouden er niet oneindig veel kamers zijn. De eerste kamer komt dan vrij.

    Hoe zen is Zuid? De weg van de vier geloften met een bus vol ikken.

    Erik Hoogcarspel - 2 maart 2023

    De schrijfster, Hanneke Dijkman, is lerares zenmeditatie en woont in Rotterdam Zuid, in de wijk Vreewijk. Als Rotterdammer vraag je je dan af zen in Zuid ‘ken dit wel?’ Zuid is namelijk het jongste en armste deel van de stad, de plaats waar in het begin van de vorige eeuw arme landarbeiders uit Zeeland en Friesland kwamen wonen om in de haven te werken. De Rotterdammers aan de linker Maasoever hadden het toen over de ‘boeren’, die een geit op zolder hadden en in klederdracht liepen. Dit is natuurlijk nogal overdreven, maar Zuid heeft de reputatie van een verzameling probleemwijken nooit helemaal van zich af kunnen schudden.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Bhutan: ‘Bruto Nationaal Ongeluk voor 140.000 verzwegen vluchtelingen’
    • Het verkennen van Bhutans spirituele erfgoed, boeddhistische tradities
    • Ardan
    • Regressie is de kosmische grap
    • De virtuele denkster 414

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens