Kussen onder je kont

Laat ik het zo zeggen, het is mij zo geleerd, een kussen onder je kont- even goed voorvormen zodat het wat schuin afloopt. Voor zo ver het gaat je benen in of Birmaanse houding, halve lotus of het liefst hele lotus.  Je rug recht, schouders naar achteren, je kin iets ingetrokken en je ogen half geloken. Gezien mijn ervaring neem ik aan dat ik het goed geleerd heb, de boeddhabeelden die ik in meditatiehouding zie, zitten allemaal in volle lotus.

Dat je net als ik na verloop van een jaar of dertig last van je benen krijgt, is gegarandeerd en zeker als je de Do-In oefeningen verzuimd. Maar ik zie veel mensen met een rollator lopen, die vaak beduidend jonger zijn dan ik. Je kunt natuurlijk je zelf je hele leven blijven pamperen maar dat is niet grensverleggend. Harada Roshi placht te zeggen: ‘Zazen is for the brave’.

Waarom is het zo belangrijk om op een kussen te gaan zitten?

De eerste keer dat ik dat deed kreeg ik uitzicht op een heldere wereld. Alles was het zelfde, een boom was een boom de stad was de stad en de gracht was de gracht, maar dan een gracht, een boom, een stad. Ze lieten me hun kleuren, hun schoonheid zien die door mijn ingeslopen patronen onder het stof geraakt waren. En nu,…als de bel voor de meditatie klinkt, als mijn kussen me als een in de steek gelaten kind roept, dan zeg ik: nou eventjes dan, opa zijn benen doen het niet meer zo goed. En mijn kussen zegt:

‘Mijn opa is de liefste opa die er is,’ en ik zeg: ‘Lief kussen, wat je mij hebt gegeven is never nooit meer af te pakken of te verliezen, kom hier dan zal ik je even uitkloppen.’