• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Negende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • André Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Bang voor het kussen?

7 juni 2014 door Loes Liemburg

Haar vaal oranje meditatiekussen ligt midden in de kamer te shinen op een roze yogamatje. Zo’n uitnodigende kleurstelling zou voor Loes eigenlijk onweerstaanbaar moeten zijn. Maar zelfs al kan ze het bestaan van haar kussen niet vergeten omdat ze er iedere dag wel een keer haar benen over breekt: erop gaan zitten lijkt altijd een brug te ver. Waarom mediteert ze niet?!

Dat is dus de vraag. Ik weet stiekem het antwoord wel. De tijd die ik eigenlijk zou moeten mediteren heb ik al uitgebreid besteed aan analyseren waarom ik het niet doe. Ik heb nu dus een drieledig antwoord op de vraag geformuleerd, maar nog altijd geen oplossing…

Many importance

Oranje kussen meditatieZoals ik ook mijn vader van 76 niet durf te bellen wanneer ik me een beetje zorgen om hem maak: er hangt te veel vanaf. In mijn hoofd is meditatie de oplossing voor alles. Zou ik braaf elke dag mediteren, dan zou ik tevredener zijn, minder stress hebben en meer voor elkaar krijgen. Ik zou een betere werknemer zijn, een fijnere vriend, een lievere zus. Al mijn creatieve ideeën zouden volop de ruimte krijgen en tot wasdom kunnen komen. Mijn relatie zou erop vooruitgaan, ik zou er gezonder uitzien, vaster slapen, hell, ik zou zelfs mijn administratie op orde hebben en eindelijk eens aan rijles kunnen beginnen!

In mijn hoofd is meditatie iets heel groots geworden, iets dat zó belangrijk is dat ik er helemaal van dichtklap. Als je verwachtingen zo hooggespannen zijn, is het soms verleidelijk om er maar helemaal niet aan te beginnen, zodat je dat hele belangrijke ding ook niet kunt verpesten… Zo maak ik me liever constant zorgen over mijn vader, dan dat ik hem opbel met het risico dat die zorgen waarheid kunnen worden en dat ik dan ook nog eens niet gebeld heb.

Kan ik allang

Wat me ook tegenhoudt is een soort koppig idee van “dit kan ik al, ik hoef dit niet meer”. Ik heb in mijn studententijd twee keer een cursus mindfulness gedaan. De eerste keer was prachtig en geweldig. Ik deed mijn oefeningen met discipline en toewijding, zes keer per week, soms wel een uur per dag. Het hielp ook nog. Ik begon te beseffen dat gedachten inderdaad geen feiten zijn, en dat je zorgen maken niets aan een situatie verandert, en dat je je demonen kunt omarmen.

Oranje kussen meditatieTijdens de tweede cursus die ik deed, had ik het te druk met denken “ja, ok, dit kon ik dus al”. “Been there done that”, dacht ik als mijn cursusgenoten dooremmerden over hun ervaringen tijdens de bodyscan. Die vervelende en nogal arrogante koppigheid dwarsboomt mijn wens om weer te beginnen. Ik wil niet weer-beginnen! Ik wil daar staan waar ik stond na twee maanden cursus. Om dezelfde reden speel ik nooit meer piano. Geen zin om die paar stappen achteruit te zetten die nodig zijn om vooruit te komen.

Spoken en demonen

Maar de grootste beer op mijn weg naar verlichting is toch wel dat dat kussen me stiekem bang maakt. Ik heb altijd een sluimerende angst voor de duistere dingen die ik in mijn eigen hoofd kan tegenkomen. Daarom durf ik ook geen drugs te gebruiken. Open your mind & unleash the kraken! Het is veel gemakkelijker om afleiding te zoeken, tv te kijken, hard te werken, en alle zooi lekker in mijn hoofd te laten zitten.

Oranje kussen meditatieVoor welke hypothetische hoofdzooi ik dan zo bang ben, dat weet ik ook niet zo goed. Mijn verstand zegt bovendien: als er zooi is, kun je die maar beter confronteren. Maar goed, mijn angst voor spoken en demonen is natuurlijk ook niet rationeel. Depressies, paniekaanvallen, jeugdtrauma’s, fobieën, verlatingsangst, zelfverwijt, twijfels, spijt, schaamte, verwarring, gekte, leegte… Wie weet waar ik voor kom te staan als ik ophoud me te verstoppen? Ik vind het eng!

Maar ik zit in een spagaat. Door zo consequent niet te mediteren maar het wel te willen, word ik dagelijks geconfronteerd met mijn verlammende perfectionisme, mijn hoogmoedige koppigheid en bovenal: mijn angst voor de angst. Misschien is een kwartier per dag op dat kussen gaan zitten en mijn ogen sluiten dan toch wel een gemakkelijker, misschien zelfs een bevrijdende optie… Iemand tips?

Deze tekst is eerder geplaatst op de site van Bodhi-tv

 

 

 

 

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns Tags: angst, kussen, Loes Liemburg, meditatie, zitten

Lees ook:

  1. De praktijk van het boeddhisme
  2. ‘Luisteren naar iemands verdriet leer je in de eerste plaats op je kussen’
  3. Alles is best veel
  4. ‘Ik vind het soms maar raar dat we mediteren terwijl de wereld crepeert…’

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Connie Franssen zegt

    7 juni 2014 om 11:37

    Gewoon doen! Niet zo’n big deal van maken. En ja, je gaat de donkere kant ontmoeten. Maar ook de lichte! Succes :)

  2. Guus zegt

    7 juni 2014 om 12:29

    Joko Beck:”Intelligent Practice always deals with just one thing: the fear at the base of human existence, the fear that I am not. And of course I am not, but the last thing I want to know is that. I am impermanence itself in a rapidly changing human form that appears solid. I fear to see what I am: an ever-changing energy field. I don’t want to be that. So good practice is about fear. Fear takes the form of constantly thinking, speculating, analyzing, fantasizing. With all that activity we create a cloud to keep ourselves safe in make-believe practice. True practice is not safe; it’s anything but safe. But we don’t like that, so we obsess with our feverish efforts to achieve our version of the personal dream. Such obsessive practice is itself just another cloud between ourselves and reality. The only thing that matters is seeing with an impersonal spotlight: seeing things as they really are. When the personal barrier drops away, why do we have to call it anything? We just live our lives. And when we die, we just die. No problem anywhere.”

    De rest is aan jou..

  3. Nic zegt

    7 juni 2014 om 12:41

    De (2?) boeken van Joko Beck zijn aanraders..

    Mooi stuk, Guus.

  4. Nic zegt

    7 juni 2014 om 13:32

    Er is eigenlijk maar één optie.
    Je zit of je zit niet en je weet zelf wanneer je zit en wanneer niet.
    Succes.

    • M-J. zegt

      7 juni 2014 om 17:33

      Daar zit je ondertussen dus maar mooi mee…dat je niet zit

  5. Frank zegt

    7 juni 2014 om 21:42

    Mushotoku.

  6. Lammert zegt

    8 juni 2014 om 09:50

    Mooi stukje, je toont lef en stelt je kwetsbaar op.
    Nu mogen wij onze meningen ventileren en met antwoorden komen. Je hebt je antwoord allang klaar, dat weet ik zeker.
    Ik heb ook die momenten van niet-doen, uitstellen en de buitenwereld de schuld geven van dat ik niet doe.
    Maar zulke hoge idealen als jij jezelf stelt, ken ik niet. Op mij zouden ze verlammend werken.
    Ook ik ontkom er niet aan om met een advies te komen: leg dat ding eens weg zodat het niet meer zo pontificaal aanwezig is. Op een plek waar, tja, waar? Dat mag je zelf oplossen. Voor mij is zitten zoals Frank ook aangeeft, niks meer of minder dan zitten.

    • Nic zegt

      8 juni 2014 om 10:46

      Ik zou ook zeker mijn tijd niet verspillen met tobben over het niet-zitten, tenzij je dat leuk vind.
      Ga dan wat anders doen wat je zinvol lijkt vergeet het zitten voor dat moment.

  7. Dorine zegt

    8 juni 2014 om 10:24

    Je kunt er ook bij gaan liggen!

  8. Joost zegt

    8 juni 2014 om 22:57

    Mooi verwoord en (helaas) heel herkenbaar.

  9. mirjam zegt

    9 juni 2014 om 18:33

    ha Loes,
    Onderzoek je commitment eens.Waarom heb je ooit besloten je kussentje te kopen, neer te leggen en het meditatiepad te gaan bewandelen?

    En als het onderzoek geen heldere antwoorden oplevert: gewoon gaan zitten!Iedere minuut is er 1.

  10. Loes Liemburg zegt

    11 juni 2014 om 14:02

    Iedereen, bedankt voor de blijken van herkenning en de tips! Ik heb ze allemaal aandachtig gelezen.

    Ik begin denk ik met weer yogalessen te nemen zodat ik in ieder geval eens per week mediteer, en het dan verder op te bouwen met behulp van een fijne geleide meditatie-podcast.

Primaire Sidebar

Door:

Loes Liemburg

Loes Liemburg is godsdienstwetenschapper & journalist en werkt als webredacteur bij Bodhitv. Blogt op loesliemburg.nl. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 18 januari 2021
    Gratis proefles introductietraining Skillful Means
  • 18 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 19 januari 2021
    Gratis proefles cursus Caring - Caring from the heart
  • 19 januari 2021
    Online Dhammakaya-meditatie
  • 20 januari 2021
    Zen Spirit Doorgaande groep Meditatie Arnhem
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

De Lotussoetra – boeddhisme en politiek

Erik Hoogcarspel - 14 januari 2021

In de Lotussoetra worden de geboorte, de meditaties, het ontwaken het preken en de dood van de Boeddha beschreven als niet meer dan een show die hij opvoert. Het is een didactische methode. In feite is hij de eeuwige wetgever van het universum en daarom de inrichter van de ware politiek.

Het boeddhisme en religie

Erik Hoogcarspel - 12 januari 2021

Is het boeddhisme een religie, een levensweg of een filosofie? Als je deze vraag aan meerdere mensen stelt krijg je geheid verschillende antwoorden en voor elk antwoord valt wel iets te zeggen.

Tien jaar Boeddhistisch Dagblad

Joop Ha Hoek - 8 januari 2021

...

Jasper Schaaf – Marx’ diepe respect voor Aristoteles

gastauteur - 1 januari 2021

Jasper Schaaf: 'Aristoteles noemt het doel van het menselijk bestaan ‘geluk’. Klinkt dit te makkelijk? Is het vreemd? Speelt zo’n ver, groot en toch belangrijk doel echter ook geen belangrijke rol in de vroegere geschriften van Marx, waar hij nog meer dan later op de werken van Georg Hegel en Ludwig Feuerbach leunt?'

Bodhiwappie

Erik Hoogcarspel - 27 december 2020

De symboliek is maar al te duidelijk: de elite bestaat uit vampiers, ze voeden zich zelfs met het bloed van onschuldige kwetsbare baby’s, de politiek is een groot complot om de macht en de wetenschap wil de mensen inspuiten met nano-computers om ze hun wil te ontnemen. Het gaat er niet meer om of het waar is, maar om hoe het voelt. Het enige wat je nog kunt doen is wat ketelmuziek produceren aan de voet van de ivoren toren van de macht. Samen tegen iedereen. Intussen klinkt in vele Tibetaanse tempels over de gehele wereld ketelmuziek voor ‘het welzijn van alle levende wezens’.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

Meest recente berichten

  • Beeldschets
  • Ontwaand
  • Hans van Willenswaard – Het mysterie van de Zwarte Tulp (2) -Parijs en Amsterdam
  • Free Tibet – toezien op werkelijke vrijlating taalactivist Tashi Wangchuk
  • Ardan

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres!
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.
Boeddhistisch Dagblad
Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Bezoekersstatistieken

We gebruiken Google Analytics voor het bijhouden van bezoekerscijfers.

Dit helpt ons bij het verbeteren van de website; zo weten we wat wel en niet gebruikt of gelezen wordt.

Alle cookies staan uit in je browser. Zet cookies aan alsjeblieft, als je wil dat we je voorkeuren opslaan,

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens