De Birmese radicale boeddhistische monnik Ashin Wirathu heeft gisteren op een bijeenkomst in Colombo, Sri Lanka, gezegd dat hij samen met nationalistische monniken in Sri Lanka de handen ineen zal slaan om het boeddhisme te beschermen tegen, wat hij noemt, jihadistische bedreigingen. Wirathu sprak op een door de Birmese boeddhistische anti-moslimbeweging BBS georganiseerde bijeenkomst, die in een stadion werd bijgewoond door vijfduizend boeddhistische monniken.
Door de internationale gemeenschap wordt Ashin Wirathu gezien als een hooggeplaatste boeddhist die in Birma voor grote religieuze spanningen zorgt tussen moslims en boeddhisten. Zelf zegt hij een eenvoudige prediker te zijn. In zijn uitlatingen noemt hij de moslims zijn vijanden en bevordert hij het boeddhistisch nationalistisch denken.
‘Het geduld van boeddhisten wordt gezien als een zwakte. Boeddhistische tempels worden verwoest. Er is een jihadistische bedreiging tegen boeddhistische monniken. Media en wereldmachten voeren een campagne tegen boeddhisten’, zei Wirathu, die president Mahinda Rajapaksa van Sri Lanka bedankte voor het feit dat hem werd toegestaan om de conventie in Sri Lanka te houden ‘ondanks de druk van de islamitische extremisten.’
Wirathu is de spirituele leider van de Birmese anti-moslim beweging 969 in Birma, die aanvallen uitvoert op de moslimminderheid in dat land. Tientallen moslims zijn al omgekomen bij gewelddadigheden, huizen en winkels in brand gestoken en meer dan honderdduizend Rohingya moslims zijn op de vlucht geslagen voor het geweld. Ook boeddhisten in Sri Lanka worden beschuldigd van het aanzetten tot een reeks van aanvallen van haat en geweld- vooral tegen de zeven procent minderheid van moslims in dat land, sinds 2012. De BBS ontkent echter daar bij betrokken te zijn.
De 969-beweging is een nationalistische beweging die aan, wat zij ziet als een islamitische expansie in het overwegend boeddhistische Birma, een halt wil toeroepen. De conventie in Colombo is niet toevallig georganiseerd door BBS, Sri Lanka en Myanmar hebben nauwe culturele banden en delen een gemeenschappelijk boeddhistisch erfgoed. BBS-president Kirama Wimalajothi, een boeddhistische monnik, zei dat Sri Lanka een land voor de Singalezen-boeddhisten en niet een multireligieus land is.
Bron BNN
Henk zegt
Radicaal boeddhisme komt mij voor al een contradictio in terminis. Dit is een stroming waaraan de naam van de Boeddha niet verbonden moet worden. Mensen die zich boeddhist noemen, ongeacht of men nu de Soetra-leer, Vajrayana of het Pad van Zelfbevrijding (Dzogchen) volgt, kunnen onmogelijk radicaal zijn.Het prediken van Wij – Zij, waarbij Wij goed zijn en Zij fout is op geen enkele manier te rijmen met een pad. Je zou hooguit kunnen stellen dat radicalisme een verschijnsel is met dezelfde energie als alle andere verschijnselen en dat er in dat opzicht geen onderscheid is tussen goed en kwaad. Het toepassen van geweld, laat staan dodelijk geweld is per definitie niet ‘boeddhistisch.’
Henk
Ujukarin zegt
Mee eens. De uitspraak
“zei dat Sri Lanka een land voor de Singalezen-boeddhisten en niet een multireligieus land is.”
alleen al is tegenstrijdig met alle kernwaarden van Boeddhisme qua tolerantie etc. Het is het degraderen van de universele levenswijze die Boeddha o.i. toch écht bedoeld had tot een bij geboorte aangenomen lidmaatschap van weer-een-andere-groep-mensen. Die zoals de meeste andere groepen menen dat WIJ ‘binnenstaanders’ elkaar moeten helpen tegen alle ZIJ ‘buitenstaanders’, dat die buitenstaanders zomaar een bedreiging zouden kunnen gaan vormen, dat je desnoods geweld mag gebruiken tegen die groep ook al is er aan hun kant geen zichtbaar geweld, etc. etc. Jammer, ’t is dat de Boeddha gecremeerd is anders zou ie zich in zijn graf omdraaien…
With folded palms,
Henk zegt
Ja, ook mee eens. Rest de vraag hoe iemand die zichzelf boeddhist noem, en toch op zijn minste enige kennis van de Vier Edele Waarheden, het Achtvoudige pad en de Twaalf schakels van onderlinge afhankelijkheid moet hebben, erin slaagt om aan te zetten tot haat en geweld en dat bovendien zelf ook nog toepast. Erger nog: die overgaat tot doden. Het komt me voor dat Wirathu en de zijnen iets van het boeddhisme niet helemáál begrepen hebben.
Buiging,
Ujukarin zegt
Hmmmm…. mijn werkconclusie is dat een prioriteitenkwestie in het individu is. Lidmaatschap van die WIJ-groep ‘de boeddhistische Birmezen/Srilankanen’ is veel belangrijker geworden dan de door Boeddha zelf gegeven adviezen aan zijn volgelingen, het volgelingschap is een lege huls geworden.
Had er een pittige discussie over met een van de kleine groep studenten die ik aldaar met enige regelmaat bezoek en help, en die tot mijn schrik nu ook volbloed BBS aanhanger geworden was. Alle verhalen over ’tsunami van moslims die ONS bedreigt’, zeer herkenbaar ook van Europese xenofobisten (en andersom van de intolerante fundi’s onder de moslims, denk aan Saoedi’s die elke andere religie verbieden), praatte hij letterlijk na. Uiteindelijk besloten we dat in onderling overleg z’n studentschap op iets lager pitje zou gaan, en zijn slotstatement was kernachtig goed: ‘Ik ben zowel Singhalees als boeddhist, en in deze tijden van bedreigingen voor mijn groep gaan die Singhalese waarden gewoon even voor; als dit handelen uit zelfverdediging deels ingaat tegen de Boeddha’s adviezen, het zij zo.’
With folded palms,
Henk zegt
Natuurlijk is het een prioriteitenkwestie van het individu. Een conflictmodel pur sang op samsarisch niveau. Ook ik zou mij gaan verdedigen (of waarschijnlijker vluchten) bij bedreigingen. Dit dualistische WIJ-Zij denken gaat niet alleen deels in tegen Boeddha’s adviezen, maar zelfs volledig, als je tenminste de Singhalese of Nederlandse of welke nationaliteit dan ook stelt boven de oorspronkelijke staat van elk individu. Waar ik aan toevoeg dat ik ook niet weet of ik mij niet zou scharen onder ONS op het moment dat in mijn directe omgeving de Sharia zou worden ingevoerd
Buiging.
Ujukarin zegt
Klopt, maar ‘zelfverdediging’ of wegvluchten is niet persé onethisch. Hangt af van hoe reëel en op jouw persoon gericht de bedreiging is en hoe proportioneel jouw eventuele tegengeweld (Tai’Chi is beter dan een machinegeweer). Deze Birmese en Lankaanse monnikken blazen, door primair naar de identiteit van hun ethnische groep te kijken, die bedreiging echter gigantisch op of zuigen ‘m zelfs uit de duim.
De Lankaanse moslims bijvoorbeeld zijn i.h.a. zeer tolerant naar de andere groepen toe en vredelievend, en hebben ook altijd de Singhalezen gesteund in dier conflict met de Tamil Tijgers. Natuurlijk is er wel een spoor van problemen, namelijk rijke radicaal-wahabistische groepjes met geld uit Saoedi Arabië die in Lanka zieltjes winnen onder met name de liberalere moslims en niet terugdeinzen voor het in brand steken van de meer liberale moskeëen. Maar net zoals in Nederland het gedrag van bepaalde extremistische immigranten (dat op zichzelf ook keurig door wetten en politie wordt ingeperkt) geen excuus is voor tegengeweld-aan-Rechter-zijde is het dat zeker niet onder mensen in Azië die zich boeddhist noemen :-<
With folded palms,
Joop Ha Hoek zegt
Het is ingewikkelder dan het op het eerste zicht lijkt. Zeer waarschijnlijk waren er in de geallieerde legers die in 1944 en erna Europa bevrijdden van het nazisme ook boeddhisten die met geweld en wapens ons onze vrijheid terug gaven. Hun intentie was goed, vinden wij Europeanen. Moeten we nu ook hun inzet veroordelen door op te merken dat zij door hun gedrag geen boeddhisten zijn? En hun inzet geen basis heeft in de leer van de Boeddha.
Ujukarin zegt
Mee eens Joop, en de discussie over Boeddhistische Kapelanen/Zielzorgers in het Leger is in o.a. de UK en USA ‘hot’. Bottom line is denk ik
“Hangt af van hoe reëel en op jouw persoon gericht de bedreiging is en hoe proportioneel jouw eventuele tegengeweld (Tai’Chi is beter dan een machinegeweer).”
Als datgene waar je meent tegen te moeten strijden zelf gewelddadig, onderdrukkend, racistisch is zoals het nazisme of hun vrienden de (nota bene grotendeels door boeddhisten bemenste) ‘Jap’ en je essentieele bestaansvrijheid bedreigt dan zou het kunnen, maar ook dan proportioneel…
With folded palms,
Henk zegt
Natuurlijk, Joop en Ujukarin,roept bij elk individu vormen van geweld en onderdrukking (G&O) een dilemma op. Ben je praktiserend religieus, ongeacht de richting botst G&O ongetwijfeld met de leringen die je volgt. Hoeveel Tibetaanse boeddhisten, volgelingen van de Dalai lama, die de verpersoonlijking van de geweldloosheid is hebben niet gekozen voor geweld uit verdediging tegen de Chinese repressie? De zelfverbrandingen van de laatste tijd strijden bovendien ook met boeddhistische opvattingen over zelfdoding. Dus probeert men de onwenselijke situatie van NU te beïnvloeden door middel van acties die karmisch gesproken gevolgen zullen hebben; lineair of anderszins. De Dalai lama zelf waarschuwde ten tijde van de eerste Golfoorlog tegen de lineaire gevolgen en oh, wat heeft hij gelijk gehad. Een boeddhist die iets van de leer gerealiseerd heeft komt ingeval van G&O voor een moeilijke beslissing te staan. Geweld tegen G&O is goed te begrijpen, het kan ogenschijnlijk tijdelijk iets oplossen. Wat bijvoorbeeld indien iemand Hitler in een vroeg stadium omgebracht had, in de wetenschap dat daarmee miljoenen doden en extreem veel lijden te voorkomen zou zijn geweest? Wie het weet mag het zeggen…
Buiging.
nic schrijver zegt
Ik denk dat in extreme geweldssituaties het moeilijk te voorspellen is wat je doet en misschien veranderd je inzicht in het moment.
Veranderen bevrijders in onderdrukkers en vice versa.
Henk zegt
In het algemeen is dat natuurlijk ook moeilijk te voorspellen. De stap van bevrijder naar onderdrukker in een geweldsspiraal is zó gemaakt.Alleen… het gaat hier om boeddhisten die, als het goed is kennis hebben van oorzaak en gevolg.Als inzicht in boeddhistische items op momenten dat het moeilijk wordt veranderen kan men zich afvragen wat er dan aan inzichten gerealiseerd was?
Buiging.
nic schrijver zegt
Veranderen
vrienden in vijanden. Kies je toch voor het kamp van wat eerst de vijand leek of misschien heb je gewoon geen keus. Is het doden of gedood worden en spelen overlevingsinstincten op en vervallen alle goed bedoelde ideeën over boeddhisme.
Henk zegt
Je hebt natuurlijk volkomen gelijk, Nic. Maar men wordt boeddhist om zich te bevrijden van bevrijdingsinstincten. In zo’n situatie vervallen soms alle (boeddhistische) ideeën – omdat het slechts ideeën waren, nieuwe mentale concepten, en geen realisaties, geen werkelijke inzichten.
nic schrijver zegt
Ik denk niet dat het voor anderen te bepalen is waarom ze Boeddhist worden.
Waarom mensen Boeddhist worden zal zoveel redenen hebben als er Boeddhisten zijn.
Je kunt alleen kennis krijgen van valse inzichten tot ze wegvallen dus dat maakt het erg moeilijk om tot het juiste inzicht te komen. Zeker als het juiste inzicht het hebben van géén inzicht blijkt te zijn.
Met vriendelijke groet,
Henk zegt
Nee, niemand kan voor een ander bepalen waarom hij of zij boeddhist wordt. Tenslotte is boeddhist -zijn geen status, label of titel die iemand je geeft, maar een beslissing om dat pad te gaan volgen omdat het je waardoor dan ook aanspreekt. Boeddhisme staat in het algemeen gesproken voor bevrijding van het zelf. De aanleiding om voor het pad van de Boeddha te kiezen verschilt bovendien ook meestal nog van de reden. Maar Inzichten zijn relatief en kunnen verdwijnen als een beoefenaar voorbij die inzichten gaat. Niettemin blijf ik radicaal, zelfs militant boeddhisme voor beoefenaars die ooit ervoor kozen om het vredelievende pad van de Boeddha te volgen opmerkelijk vinden.
ook vriendelijke groet!
nic schrijver zegt
Dat laatste is voor mij ook opmerkelijk.
Het gaat voorbij aan een middenweg.
Dank voor je bijdrage.
Ujukarin zegt
Klinkt prima! Wél even een niet onbelangrijke nuance, zie “tot een bij geboorte aangenomen lidmaatschap van weer-een-andere-groep-mensen”: in alle mij bekende gevallen is er helemaal geen sprake van ‘ooit ervoor kozen’. Ze zijn geboren in een ‘boeddhistische’ familie, zo grootgebracht, en erven dus een aanzienlijk deel van de verkeerde inzichten van hun omgeving. Het inzicht van geweldloosheid bijvoorbeeld zie je in de lekenmaatschappij in Azië echt niet vredelievender terug dan in Nederland, en onder de monnikken-nonnen is de theorie wél volop bekend maar de praktijk, ahum…
With folded palms,
Henk zegt
Goede nuancering; inderdaad is er in dit geval geen sprake van een keuze. De beïnvloeding door hun geboorteomgeving is evident. Bedankt voor het gesprek, Ujukarin en Nic.
Omk Mani padme Hum