Het existentialisme benadrukt de verantwoordelijkheid van de mens om zijn eigen leven zin en vorm te geven. De vrijheid van keuzes die men daarbij heeft, brengt echter ook een grote sociale verantwoordelijkheid met zich mee, omdat wij nu eenmaal niet alleen op de wereld zijn.
verantwoordelijkheid
Onze ’radicale verantwoordelijkheid’ nemen!
Als we in staat zijn om onze diepe verbondenheid met alle levende wezens te ervaren en conditioneringen te doorzien, dan valt niemand erbuiten, ook niet degenen die ons iets aandoen. Dan bedenken we ons wel twee keer voordat we met een reactie toeslaan. Dan zijn we in staat ons te beheersen, omdat we onheil willen voorkomen. En als we ons dan ook bewust zijn van de vergankelijkheid van dit aardse bestaan, dan komen ruzie en onenigheid helemaal in een ander daglicht te staan, worden volkomen futiel; want in het licht van de eeuwigheid smelten wraakgevoelens in a split second, want ik ben jij en jij bent mij.
Over de Lotus-soetra (32): Leer op eigen benen staan
Shakyamuni Boeddha gaat dood. De Eeuwige Boeddha blijft, want de Eeuwige Boeddha is en blijft wat ie altijd was en zijn zal: de WET; en die WET is de Waarheid. Er is geen andere. Daar moet niet alleen Ananda het mee doen, daar moeten wij het allemaal mee doen. En wat anderen zeggen, doet niet ter zake. Er bestaat geen enkele andere formule die de kern van welke andere religie dan ook krachtiger weergeeft dan deze: Neem eigen verantwoordelijkheid en doe het zelf.
Een goede opvoeding voor een gezonde samenleving*
Mensen die goed bedreven zijn in de boeddhistische Leer (Dhamma), kunnen leraren zijn. Maar ouders, die de adviseurs van hun kinderen zijn, zijn evenzo goed leraren en dragen een grote verantwoordelijkheid voor de opvoeding van hun kinderen. Kinderen horen respect voor hun ouders te hebben en zichzelf als leerling van hun ouders te beschouwen. Liefdevolle […]
Vrijdag Zindag – VVV
Het leek zo mooi. Sinds de Franse revolutie zit de vrijheid – met gelijkheid en broederschap – ingebakken in onze cultuur. Maar het vrije individu is intussen wel de maat geworden van alle dingen. Vrijheid verdringt verbondenheid en verantwoordelijkheid.
University Rebellion blokkeert VSNU hoofdkwartier
De VSNU moet volgens UR haar autoriteit gebruiken om zich uit te spreken in het politieke en maatschappelijke debat, niet alleen over de klimaat- en ecologische crisis maar ook over de hoofdoorzaken ervan.
Met heel je wezen
Mediteren doen we met heel ons wezen en we creëren een ruimte, een omgeving waarin ons wezen, ons autonome wezen kan gedijen. We cultiveren onze menselijkheid.
Het jaar 2020 – dag 280 – bijna-doodervaring
De bijna-doodervaringen van coronalijders.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
BUN – Beperk erediensten tot een uiterst minimum
Samen met de Boeddhistische Unie, het Contactorgaan Moslims en Overheid en de Hindoeraad heeft het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken, met minister Grapperhaus gesproken over de invulling en praktische vertaling van de begin deze week afgekondigde aangescherpte maatregelen.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenveertigstedag – voorwaarts en niet vergeten
Als je iets weet ben je verantwoordelijk.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
‘Leren om een alledaagse held te zijn’ – ook bij wantoestanden in een sangha
Mensen van alle leeftijden leren alledaagse helden te zijn door op te staan, zich uit te spreken en verstandig en effectief te handelen. Ieder van ons heeft een innerlijke held, stelt psycholoog Zimbardo, waarop we in geval van nood een beroep kunnen doen. Als je denkt dat er zelfs maar een mogelijkheid is dat iemand hulp nodig heeft, doe er dan iets aan.
Rob Preece – eigen verantwoordelijkheid nemen in onze relatie met leraren
‘In de veertig jaar dat ik actief ben in de boeddhistische wereld, is het duidelijk geworden dat, hoewel er enkele buitengewone integere leraren zijn, leraren zelden of nooit onberispelijk zijn. Zij kunnen buitengewone diepten van inzicht hebben, maar ook fouten maken en zich soms slecht gedragen. Als psychotherapeut zou ik nog verder gaan en zelfs suggereren dat een paar van hen daadwerkelijk aanzienlijke psychologische problemen hebben.’
Over hulp bij zelfdoding door dierbaren
De overheid heeft geen remedie tegen existentieel lijden. Als niet de overheid daarvoor een oplossing kan aandragen, dan moet toelaatbaar zijn om dat buiten overheidsverband te doen. Aan iemand die existentieel lijdt en zelf geen uitvoering meer kan geven aan zijn wens om dood te gaan, mag geen hulp worden onthouden.
Hoe worden mijn werknemers gelukkig en ik schatrijk? Het kan.
Ricardo Semler heeft een grondige afkeer van alles wat met management te maken heeft. In zijn bedrijf Semco geeft hij de werknemers zoveel mogelijk de vrije hand. Ze kiezen hun eigen leiders, bepalen zelf hun salaris en werktijden.
