We hoeven niet meer, zoals onze evolutionaire voorouders, te volharden in de illusies van het ‘zelf’. Het is niet meer nodig dat we onbevredigd blijven zoeken naar meer, beter en anders. We kunnen gaan inzien dat de slechtheid die we het karakter van de vijand toedichten een illusie is. Het boeddhisme gaf ons behalve een diagnose van het lijden van de mens ook een therapie.
Mensen beoordelen mensen binnen een aantal seconden en de eerste indruk is vaak blijvend.
Mindfulness meditatie maakt je er bewust van hoe gevoelens een startpunt kunnen zijn van je hypnotische gedrag. Door dit grotere bewustzijn wordt de hypnose zwakker. Dat kan een resultaat zijn van mindfulness, van oordeelloos gewaarzijn.
Zelf zoeken naar wie je werkelijk bent is belangrijker dan welke tekst of leraar dan ook.
Net zoals onze gedachten een objectieve werkelijkheid creëren buiten onszelf, zo projecteren ze ook de illusie van een echt bestaand ‘ik’ binnen onszelf’.
Spiritueel wakker zijn kan alleen in het NU ervaren worden, daarom wordt bij Dzogchen gesteld dat het pad en het doel één zijn. Wakker bewustzijn is een bewustzijn zonder geloof, vrij van behoefte aan controle, vrij van conditionering, vrij van welke agenda of strategie dan ook.
In de meditatieoefening houd je jezelf voor dat je zo natuurlijk mogelijk probeert te zijn. Gedurende de gehele meditatie laat je je ervaringen precies zo zijn als ze zijn. Dit doe je door gewoon te ZIJN.
Luuk: Meditatie wordt vaak als de belangrijkste methode gezien om spiritueel wakker te worden. Bij mediteren maak je je los van je verplichtingen en afleidingen, waardoor er een optimale situatie ontstaat om in rust te komen in relatie met de overlever. Zoals inmiddels bekend is de overlever in het geheel niet spiritueel geïnteresseerd. Integendeel zelfs, deze is bezig zich te handhaven in zijn wereld van ik tegenover de ander.
Luuk: ‘Je bent niet je lichaam, je bent niet je emoties, je bent niet je geloof, je bent niet de groep waar je bij hoort, je bent niet je bezittingen.’
Rob: In mijn werk kom ik regelmatig de vraag tegen wie ben ik. In deze vraag zit een aanname dat er een -ik- is. Ik kan meegaan met de stelling dat er geen -ik-, is in de zin dat -ik- geen entiteit is, maar een aanduiding, een benaming voor een aantal verschijnselen.’
