De straatretraite: met enkel je identiteitskaart, een slaapzak en de kleren die je aanhebt “sans domicil” zijn. Je laat je uurwerk, geld, bankkaart, gsm…bezit, achter en wordt een kleine week dakloos in Brussel.
straatretraite
Kees Hagenaar – consent op straat
Sociocratische besluitvorming tijdens een straatretraite.
Zen op straat: de dakloze mentor
Hoezeer de groep zenpeacemakers ook probeerde om als daklozen te leven, in de praktijk is het toch anders. Dat is de luxe: zij leefden niet in een ellendige situatie want hun mobiel en bankpas lagen in een kluis op het station in Keulen.
De straatretraite van Ellen Eggerdink- aandacht en een praatje
‘Ik denk dat de straatretraite in mij heeft losgemaakt dat ik toegankelijker en opener ben geworden en ik mij realiseer dat ik ook andere mensen blij kan maken met aandacht en een praatje.’
Kleine pijnlijke stapjes, grote stappen in menselijkheid
Er waren mirakeltjes, een verhuis bracht warme dekentjes, een strenge politieagent vroeg in de morgen ontdooide, een kerkje toverde met kleuren en verhalen, een brug vol tekenen van liefde, een mevrouw met een prachtig daklozenproject kreeg een ferm steuntje in de rug, ik zag vele prachtige mensen, precies zoals ze zijn, herfstkleuren, zomaar gratis voor je neus.
Emmaho – De straat op, de stad als living en slaapkamer
De straatretraite: met enkel je identiteitskaart, een slaapzak en de kleren die je aanhebt “sans domicil” zijn. Je laat je uurwerk, geld, bankkaart, gsm…bezit, achter en wordt een kleine week dakloos in Brussel.
Maken boeddhisten anderen gelukkig?
Wat voor nut hebben dat zitten, die straatretraites en je opsluiten in centra en kloosters voor Truus en Klaas in de Achterhoek of in Dendermonde.
Eerste straatretraite van zen peacemakers Lage Landen in Brussel
Deelnemers aan de straatretraite in Brussel – van dinsdag 10 tot zaterdag 14 september- leven een aantal dagen dag en nacht op straat. Zonder geld, plan of vaste huisvesting leeft de groep ‘thuislozen’ als zwervers aan de rand van de samenleving.
