Nellie Tankink: ‘Nadat mijn moeder was overleden lagen de rode sokken jarenlang in de kast. Ik vond maar geen gelegenheid ze te dragen, te dun als alternatieve pantoffels, te dik voor in de schoenen. Maar ik gaf ze wel een mooie plek, op ooghoogte in de klerenkast, als een soort eerbetoon.’
moeder
Andrew Peers- Meditatiemachine
Diederik was bekwaam in koans, misschien omdat hij gemakkelijk aan zijn gevoel voorbij kon gaan. De leegte van zen werd een schuilplaats, een toevluchtsoord waarin hij zich kon verstoppen en zijn eigen duisternis zo veel mogelijk buitensluiten.
Het jaar 2019 – dag 11 – ouders
Mijn moeder was onze secretaresse.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de driehonderdentwaalfde dag – postuumwees
De schoenen van Van Haren.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenachtentachtigste dag – boerenfatsoen
Boeren, hun kleding en fatsoen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de tweehonderdenzesenveertigste dag – kerstboom
Het is een kwestie van tijd, iedereen gaat dood.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de honderdennegenenzeventigste dag – de paus
Waarom sprak mijn dode broer tot mij.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de honderdentweeenzeventigste dag – knuffelmoeder
Kroelen op de parkeerplaats.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2018 – de honderdentweeenveertigste dag – pantoffels
Hoe moet je in de vijf schakelen?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Paul de Blot – Ik vier mijn verjaardag
Zodra de kogels fluiten en de bommen vallen ervaart iedereen zijn machteloosheid en kleinheid.
Het jaar 2018 – de eenenzestigste dag- taart
A taart aday keeps the doctor away.
Somewhere over the rainbow skies are blue.
Take care out-there.
Valentijnsviering
Persoonlijk ben ik als kind al heel vroeg van mijn moeder gescheiden en ik heb haar liefde niet meer fysiek kunnen ervaren. Ik weet zelfs niet eens waar ze begraven ligt. Toch beleef ik haar liefde heel sterk.
Paul de Blot -maatschappelijke verantwoordelijkheid
Ik las de krantenkop: ‘Sharleyne (8) gewurgd en van tien hoog gegooid’. De politie vond naast het bed van Sharleyne een briefje: “ik haat je mama”. De eerste reactie is: wie heeft er gefaald?
Geen bezoekrecht voor kat van bankovervaller
Een ‘boeddhistische’ bankovervaller vroeg aan de rechter of zijn kat, waarvan hij beweert dat het zijn overleden moeder is, hem in de gevangenis mocht komen bezoeken.
Het jaar 2017 – de driehonderdendertiende dag – toekomst
Vol vertrouwen pakte het kind de hand van haar moeder.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ardan – boosheid
…
Krimpen…
Ons mam wordt kleiner.
Goff – Gedenk te sterven
Gastschrijvers schrijven zonder last of ruggespraak in het Boeddhistisch Dagblad.
Goooodmorning! boeddhisten in de Lage Landen
Chef vertelt over zijn moeder, niemand heeft zo’n moeder. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Goooodmorning! boeddhisten in de Lage Landen
Chef is ooit gered door zijn moeder toen hij als kind in een sloot dreigde te verdrinken. Hij had geen bijna-dood-ervaring. Nooit niet overigens. Hij leeft gelukkig nog. Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Tibetaanse moeder steekt zichzelf in brand
Het gaat om Sangye Tso (36) die daarmee volgens Tibetaanse bronnen protesteert tegen de schending van mensenrechten door de Chinese bezetter van Tibet.
Helaas waar gebeurd
Ik ben er nog niet overheen dat ik mijn moeder pas weer zag toen ze dood was. En het was maar een paar maanden geleden toen ze nog leefde.
Liefde heeft geen hersens
Vandaag zou de verjaardag van mijn moeder zijn geweest. Ze is dood en doden zijn niet meer zelf jarig. Ze leven wel voort. Bij anderen.
Onkruid, ongraf, de oude vrouw en de vogels
Een heuvel tussen mos, bomen en planten. Regenbuien vormen gootjes in dat mooie, zware donkergele zand, dat nergens anders dan daar voorkomt, konijnen graven er holletjes.
