Er is een beeld uit het nieuws dat mij heel erg bijblijft. In de dagen na de massale aanrandingen op nieuwjaarsnacht in Keulen demonstreerde de kunstenares Milo Moiré naakt voor de domkerk met een plakkaat waarop: ‘Respektiert uns! Wir sind kein Freiwild, selbst wenn wir nackt sind!’ Respecteer ons! We zijn geen loslopend wild, zelfs als we naakt zijn!
Keulen
Tussentijd
Waarom vonden de Keulse aanrandingen juist op Oudejaarsavond plaats? Een antropologisch antwoord.
Zen op straat: de dakloze mentor
Hoezeer de groep zenpeacemakers ook probeerde om als daklozen te leven, in de praktijk is het toch anders. Dat is de luxe: zij leefden niet in een ellendige situatie want hun mobiel en bankpas lagen in een kluis op het station in Keulen.
De straatretraite van Ellen Eggerdink- aandacht en een praatje
‘Ik denk dat de straatretraite in mij heeft losgemaakt dat ik toegankelijker en opener ben geworden en ik mij realiseer dat ik ook andere mensen blij kan maken met aandacht en een praatje.’
Kleine pijnlijke stapjes, grote stappen in menselijkheid
Er waren mirakeltjes, een verhuis bracht warme dekentjes, een strenge politieagent vroeg in de morgen ontdooide, een kerkje toverde met kleuren en verhalen, een brug vol tekenen van liefde, een mevrouw met een prachtig daklozenproject kreeg een ferm steuntje in de rug, ik zag vele prachtige mensen, precies zoals ze zijn, herfstkleuren, zomaar gratis voor je neus.