Tegenover haar zat een mollige jongeman die koffie met melk dronk, maar niet nadat hij er tot haar afgrijzen eerst minstens zeven langwerpige suikerzakjes in geleegd had.
De lama vertaalde neutraal dat hij geld wilde voor het recht om filmopnames te maken. Het was niet duur, maar ik had niks bij me en had ook geen zin om uit te zoeken of de man in kwestie in zijn recht stond of niet. In India is dat altijd een twijfelachtige zaak.
Geen idee waarom, of waardoor, maar wel wanneer. Laatst, s’ ochtends in alle vroegte vond ik mijzelf terug in bed en lag ik ‘lagen af te pellen.’
Rolkofferstad. Ik woon al vele jaren elders en kom er nu zo weinig mogelijk. Mijn Mokumse hart, dat vlakbij de beroemde Jordaan ter wereld kwam, is te teerhartig om een hele dag moeizaam over de hoofden van honderdduizenden toeristen te lopen. Begeleid door het onafgebroken geluid van duizenden rolkoffers.
Henk van Kalken: ‘Je stoot je teen. Aauw! Die rotdrempel, ik ga dat kloteding eruit breken. Je hebt pijn en wat je wilt is geen pijn. Logisch, toch? Je focust niet op wat je hebt, maar op wat je niet wilt hebben.’
In mijn achtertuin had ik geheel eigenhandig een kuilgrot uitgegraven. Nadat ik me in een bordeauxrood gewaad had gewikkeld, en een kussen van gedroogd gras tegen pijnlijke gluteus maximussen had neergelegd ging ik zitten. Vooraf sprak ik de gelofte uit dat ik niet meer zou opstaan vóórdat ik ‘Het’ bereikt had.
Henk van Kalken: ‘Tot iemand mij een boek gaf waarin iets over dzogchen stond. Ik las de eerste bladzijde en het was me te moede alsof ik met een gouden lichtstraal ergens tussen de ogen geraakt werd. Dit was een werkelijk totaal dogmavrij pad, geen exclusiviteit, geen gecompliceerde metafysica en geen gedweep met exotische franje en lama-aanbidding door zoekende westerlingen, die zo ongeveer de gebraden duiven op gouden schoteltjes aandroegen.’
Henk van Kalken. ‘Wat bezielt het ene mens om het andere opdringerig voor te willen schrijven wat wel en wat niet mag? Vooral, en in de eerste plaats: Geloof.’
‘En hoe staat het dan met het boeddhisme? Hoewel ik dzogchenbeoefenaar ben heb ik ook veel affiniteit met de leer van de Boeddha. Ben ik hierin te beledigen? Hm, nauwelijks’. Omslagfoto – Goff Smeets – de grot.
Ik vraag me wel eens af of die in spirituele kringen hardnekkige neiging om een niet-bestaand momentum ‘nu’ te noemen, iets te maken heeft met de menselijke behoefte aan ‘vastigheid.’ Een ‘nu’ om vast te grijpen, terwijl er niets is om vast te grijpen.
