Onderweg zijn er altijd ontmoetingen. Soms vluchtig, soms intens. Soms gepaard gaand met weinig woorden, soms met veel. De voor mij meest indrukwekkende zijn de woordloze ontmoetingen. Zoals die eerste keer dat ik mijn kleindochter in mijn armen nam en ze mij aankeek. In de peilloze diepte van haar observerende ogen leek alles te verdwijnen, leek ik te verdwijnen in een stil, ontspannen en gelukzalig zijn.
gids
42. Op de weg zie je alleen maar wijzers
Als je elke weg weet te vermijden gaat er een wereld voor je open.
Het jaar 2018 – de honderdenzesde dag – lul
Ik ken deze programma alleen vanuit de gids. Soms kijk ik naar de Nachtzoen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.