Als onze opvoeders op een wijze met ons omgaan waardoor we ons welkom en veilig voelen, dan zullen we een geloof ontwikkelen dat we welkom zijn en veilig ons zelf kunnen blootgeven. Bij dit geloof staan we niet stil, we beleven het als vanzelfsprekend.
filosofie
20. Ben jij verslaafd aan je hersenspinsels?
Over de kittelaar van het verstand en de buik van het dier.
Boekpresentatie – ‘Uitzonderlijke goedheid. Een filosofische ontmoeting tussen Oost en West’
Goedheid is onder ons, in de wereld, en het is nastrevenswaardig om een goed mens te zijn.
Het jaar 2019 – dag 269 – sterven
De dood en het isolement tijdens het sterven.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Onnozel
…
Taigu – omdat er iets is en niet niets
Erik Hoogcarspel en Taigu hebben een verschillende beoordeling van én Schopenhauer en én het westerse boeddhisme. Schopenhauer koesterde hoop op een convergentie van Oost en West een eeuw voordat Japanse studenten in Europa en Amerika neerstreken om zich te verdiepen in de kunst van wetenschap en filosofie. Zij droegen, eenmaal terug in eigen land, bij aan het imperialisme dat Japan in 1945 van een koude kermis deed thuiskomen.
Het jaar 2018 – de driehonderdenveertigste dag – troost
Troosten kan je leren, uit boekjes.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe – en mindfulness in de journalistiek?
Met de komst van het internet en de sociale media heeft het gemak van virale uitwisseling volgens Kooi de emotionele debatten bestendigd. Door het willekeurig verzamelen van deskundige meningen ter ondersteuning van een standpunt en het degraderen van feiten als secundair belang ten opzichte van emotionele aantrekkingskracht, moedigt het proces de mentaliteit van de kudde kijkers, lezers of luisteraars aan.
Henk van Kalken – willebeest
‘Wij zijn ons brein,’ filosofeert Dick Swaab, terwijl daar geen enkele wetenschappelijke bewijsvoering voor bestaat, volgens criticasters. ‘We are our thoughts, but we are not our brain,’ zei een Tibetaanse lama tijdens een bijeenkomst die ik in het voorjaar bezocht, en daar houd ik mij aan, zoals Olivier B. Bommel placht te zeggen.
Minimaal
Canto Ostinato, minimal music van Simeon ten Holt, hoor ik graag. Maar waarom eigenlijk? Ik vermoed een religieuze ondertoon.
Het postmodernisme als simulacrum – de Fatale Strategieën van Jean Baudrillard
Over gedachtegoed waarin geen gedachte goed of fout is.
After Batchelor – Erik Hoogkarspel met ‘Het boeddhafenomeen’
Twee boeken komen tot dezelfde conclusie: boeddhisme kan zonder karma en wedergeboorte. Erik Hoogkarspel plaatst de leer van de Boeddha in de context van de Westerse filosofie. Hij weet de lezer mee te nemen in begrijpelijke taal.
Absurdisme
De betaler betaalt, de gek gekt en de realisatie realiseert. Perfect.
Paul Boersma – Gelijkmoedigheid omarmt het goede en het slechte…
Paul Boersma, over pokerfaces, onverstoorbaarheid en de vier Brahmaviharas.
Boeddhisme, religie of filosofie?
Gedurende de afgelopen 2600 jaar is erg veel boeddhistische filosofische literatuur geproduceerd. In die zin zou het een filosofie kunnen zijn. Maar het boeddhisme kan ook als een religie worden beschouwd. Als onder die term tenminste niet een geloof in een scheppende god wordt gedefinieerd.
Boeddhisme heeft altijd een enorme zendingsdrang gehad
Boeddhisten geloven dat hun leer en het praktiseren ervan het lijden kunnen verlichten en willen graag dat ook anderen dat ervaren. Soms verplicht dat tot nadenken over andere religieuze verplichtingen. En soms kunnen die twee geïntegreerd worden of is er een creatieve spanning.’
